Na Nys’ tweede wereldtitel in Louisville 2013 laaide de discussie op. Wie was nu de beste veldrijder aller tijden? Erik De Vlaeminck, Roland Liboton of Sven Nys? Maar zie, een paar jaar later is de discussie achterhaald. Tenminste, dat vertelt Roland Liboton aan WielerFlits. “Zet Mathieu van der Poel maar op één! Hij is buitenaards.”
Het was Sporza-commentator Michel Wuyts die in 2013 – na Nys’ tweede wereldtitel – de kat de bel aanbond en Nys “misschien wel de beste veldrijder aller tijden” noemde. Die laatste was gecharmeerd, maar zowel Roland Liboton als Roger De Vlaeminck, broer van de betreurde Erik, protesteerden. Zij zetten allebei Erik De Vlaeminck op één. “En ik gedeeld tweede, samen met Albert Van Damme”, voegde Liboton er aan toe.
Vandaag lijkt de discussie achterhaald. Volgens Liboton staat ondertussen Mathieu van der Poel helemaal bovenaan het lijstje. “In absolute cijfers natuurlijk nog niet”, begint Liboton. “Dat kan ook niet, want hij is vorige maand nog maar net 24 geworden. Maar zoals Mathieu nu domineert…”
“Buitenaards”
Van der Poel heeft ondanks zijn jeugdige leeftijd al vijf nationale en twee wereldtitels op zak. Daarnaast gaat hij voor het tweede opeenvolgende jaar boven de 30 zeges per seizoen en won hij meer dan 70 procent (105 op 151) van alle profwedstrijden waarin hij aan de start stond.
“Ik wil Nys, De Vlaeminck of mezelf geen onrecht aandoen. Wij waren ook steengoede crossers. Maar wat Mathieu doet, is buitenaards. Ja, Erik sprong ook over balkjes. Maar dat was in de beginperiode. Die dingen waren toen 18 centimeter hoog. Mathieu springt over balken van 40 centimeter”, verduidelijkt Liboton. “Nee, wat mij betreft mag je hem nu al de beste veldrijder aller tijden noemen.”
Kampioen op en naast de fiets
Liboton geeft Van der Poel overigens nog een extra compliment mee. “Je kan een grote kampioen zijn óp de fiets, maar Mathieu is dat ook nog eens naast de fiets. Hij blijft bescheiden en gaat geweldig om met zijn fans. Daar kan je niets op aanmerken.” Liboton is niet de enige die Van der Poel op één zet. Ook Niels Albert noemde de regerende wereldkampioen een paar weken geleden al de meest getalenteerde en complete crosser ooit.
OP=OP : 100 ongekende deals bij Futurumshop 
Profiteer nu : 60 euro korting op de Garmin Edge Explore 
120 euro korting op een POC-zonnebril 
130 euro korting op de wielerhelm van Team Jumbo-Visma 
46 Reacties
Ik stond vanmiddag bij de camper van Mathieu toen hij terugkwam van zijn “verkenning”. Besmeurd, koud en rillerig. Zeker tien kinderen stonden met schrijfblokjes en telefoons op hem te wachten. Ik heb veel renners in die omstandigheden zien passen en de warme camper zien invluchten. Maar Mathieu nam rustig de tijd, vriendelijk lachend tegen de kinderen en pas na bijna 10 minuten was iedereen voorzien van een handtekening of foto. Bijna ontroerend om te zien , die reactie van Mathieu. Ook buiten de koers een klasbak !
Dramaqueen. Die verkenning doen ze altijd met extra laagjes. Dat is ook het moment waarop de televisie haar interviewtjes voor de race afneemt.
Klinkt goed, hoe ver staat het met dat wereldvrede-dingetje ?
@Xistnc Wat wil je nu eigenlijk zeggen ??
Mooie anekdote, dank!
@xistnc en RV
Waren jullie er zelf bij of heb je gewoon iets tegen vdP? Dat mag hoor, maar waarschijnlijk heb je zelf nooit gefietst met windstoten en felle regen. Belachelijke reacties op een serieus bedoeld stukje. Maar goed, ik weet inmiddels van wie die reacties komen ! Zoek het lekker uit samen !
En? Blij met je handtekening?
Daarnaast is het natuurlijk volkomen uniek hoe hij veld, weg en mountainbike combineert. Dat is nog nooit eerder gedaan.
Ik heb het niet voor die liboton, maar nu eb ie wel es gelijk!
In de peiling tot nu toe is duidelijk te zien dat de meesten Erik de Vlaeminck en Roland Liboton niet hebben zien rijden. Iets hoger aan te slaan dan Sven Nijs. Albert van Damme is onderhand vergeten, om het maar niet te hebben over André Dufraisse, Renato Longo en Albert Zweifel;-). Maar Mathieu van der Poel is inderdaad de beste.
Ik vind Het lastig vergelijken. Het materiaal waar die gasten mee rijden is Ook wel veel beter geworden. Probeer maar eens met een stalen fiets van 12 kg plus modder over een balkje te springen en neem daarbij dat er in mijn beleving vroeger altijd een laag modder lag waar je wielen In zouden verdwijnen als je zou stoppen met trappen… De parcoursen zijn volgens mij Ook sneller en beter berijdbaar geworden In de herfst en de regen is minder.
Het is niet lastig maar ronduit onmogelijk te vergelijken. Niemand heeft zijn eigen tijdperk met aanverwante tegenstanders en (ongeschreven) spelregels voor het uitkiezen waardoor het allemaal een gevoelswaardig en zeer persoonlijk ding blijft.
Ik weet bijvoorbeeld dat niemand ooit, in welk tijdperk dan ooit, om het even welke ploeg en zelfs met wat extra dope ten opzichte van hem, Miguel Indurain kan verslaan. Geen Merckx, geen Hinault, geen Anquetil, geen Froome en zelfs geen Armstrong met de halve mafia er bij.
dus ..
En waarom is dat voor jou zo zeker?
@RV
Waar haal je deze wijsheid nu weer vandaan ? Indurain was een verdienstelijk coureur, maar het voetstuk waar jij hem wilt opzetten is even misplaatst als wankel !
Soms lastig te herkennen, hè, ironie.
@KnightBiker
Dan vergeet je ook dat die gasten vroeger in wollen truien en broeken reden. Een buitje regen en je broek/trui woog 5 kilo. Pendalen met toeclips en riempjes was ook handig met al blubber. Reserve fietsen nooit van gehoord. Dus vergelijken gaat niet op. Persoonlijk vindt ik dat qua klasse en uitstraling Eric de Vlaeminck nog het meest in de buurt komt van Matje komt. Maar nogmaals andere tijd.
Beste Romāns Vainšteins ;Miguel Indurain was de grootste doping gebruiker ooit !!!!!
Zeker de beste aller tijden. Ook als persoon. En niet alleen in het veld goed, weg , mtb.. hoop dat we nog lang mogen genieten van dit mega talent.
Morgen een artikel over een interview met De Vlaeminck die de woorden van Liboton ontkent en toch een familielid de beste ooit vindt o.b.v. wat dubieuze argumentatie.
Roger vindt Eric de beste omdat zelfs hij snapt dat hij zichzelf niet altijd en overal de beste kan vinden
“Ik wil niemand afbreken, maar er zijn gewoon goeie renners, minder goeie renners, hele goeie renners en dan is er Mathieu van der Poel. Een supertalent. Die gaat de eerste worden die wereldkampioen is op de weg, in het veld en in het mountainbiken. Let maar op”, dixit Roger De Vlaeminck. Bron : Wielerkrant.
Even leuke als compleet zinloze discussie. Er is geen allerbeste allertijden in geen enkele sport.
Om een vergelijk te maken met de MotoGP (andere liefhebberij): Rossi is in Italië ongeveer god op een motorfiets, maar opvolger Marquez doet in dit tijdperk ook dingen met een motor die onmogelijk zijn voor alle anderen.
Maar is hij beter dan Rossi op zijn top? Of Agostini? Of de mannen die vroeger met een campertje naar een extreem onveilig stratencircuit trokken om met een woeste 2takt op dubieuze banden de strijd aan te binden met tientallen andere mafkezen?
Mathieu is een zeldzaam talent waar wij van mogen genieten. Net als van een Nederlandse girowinnaar, of die eigengereide vent uit Noord-Holland, die de laatste jaren klassiekers oogst
Ach er zijn er die uit een derde plaats in de Bianche afleiden, dat Wout Van Aert ooit Vlaanderen of/en Roubaix zal winnen. Zoals Mathieu zaterdag zelf zei dat hij Adrie qua palmares in het veld overklast staat vast maar onze pa zoals hij Adrie noemt heeft Vlaanderen, Luik Bastenaken Luik en de Amstel gewonnen, dus op de weg heeft hij nog wat te bewijzen.
1 Uitzondering op jouw regel : Michael Jordan. GOAT ! Qua talent, toewijding, intensiteit, competitiviteit, dominantie (in een ploegsport dan nog) en het allerbelangrijkste : de resultaten (6 NBA-titels, Olympisch Kampioen, MVP-titels en game-winning shots bij de vleet en de meest succesvolle comeback in sport OOIT), is hij ongeëvenaard. Haha ;-)
Even los van dat het inderdaad onmogelijk is door allerhande generatieverschillen, zowel qua wedstrijden, tegenstand als sportontwikkeling, komt er bij veldrijden ook nog kijken dat de belangrijkste wedstrijd(en) in de sport (bijv. het WK) minder waardevol zijn als argumentatie, omdat het WK intrinsiek niet moeilijker te winnen dan een gemiddelde andere klassementscross door het feit dat beide ongeveer even lang en zwaar zijn. Iemand als Erwin Vervecken heeft bijv. ook meer wereldtitels dan generatiegenoot Sven Nys, maar denk dat weinigen hem daardoor beter zullen vinden dan laatstgenoemde door het verloop van hun carrières en palmares.
In het tennis bijvoorbeeld zijn de belangrijkste toernooien, Grand Slams, de zwaarste vier per jaar. In het wielrennen op de weg zijn de belangrijkste wedstrijden, de grote rondes en grote klassiekers/monumenten (incluis WK), langer en zwaarder dan de overige wedstrijden in hun categorieën van etappekoersen en eendagswedstrijden.
Dus het wordt tijd om WK, EK, nationale en wereldbekers terug op het niveau te brengen van 1 uur + 1 rondje!!!
Op deze redenering zijn natuurlijk ook wel dingen op aan te merken. Je kunt ook zeggen dat Nys zo weinig wereldkampioen is geworden omdat het de lastigste wedstrijd is om te winnen, omdat er een enorme druk op zit en iedereen in topvorm is. In sporten zoals atletiek, schaatsen en baanwielrennen zijn de wk’s echt niet ‘intrinsiek zwaarder’ maar wel zeker het moeilijkst om te winnen.
Dat vergelijken van wielrenners die nooit elkaar bekampt hebben is per definitie onzinnig.
Terwijl het wielrennen juist een sport is waar het onomstoteljk vast staat imho dat er duidelijk een beste allertijden is: Eddy Merckx.
Is in geen andere sport zo.
Toen er 4 landen aan meededen?
In de periode dat doping nog echt doping was won zelfs Erik Dekker meerdere etappes in de Tour. De ploeg Post was onverslaanbaar. Waar blijft toch het interview met Jan Raas? Voor mij de allergrootste renner die Nederland ooit heeft gehad. Niet eens aan de hand van de uitslagen, wel dankzij zijn “lezen” van de koers, zijn dominantie binnen een ploeg en zijn onverzettelijke Zeeuwse “niet lullen maar poetsen”- mentaliteit ! Maar inderdaad, vergelijkingen met anderen in totaal andere maatschappelijke periodes en in totaal andere omstandigheden, zijn volstrekt zinloos ! Maar misschien kunnen ook Breukink, De Rooij of Blijlevens eens iets meer vertellen over hun “periode”!
Nogal off-topic, sooike.
Na de komst van het Mountainbike als Olympische sport in 1996 is veldrijden een aangelegenheid van Belgen en Nederlanders geworden. Acht Belgen bij de eerste elf in Bogense jongste WK dat zegt genoeg. Mathieu is super en wellicht de beste ooit, maar met meer internationale tegen stand zoals in de tijd van Eric De Vlaeminck is het moeilijker om een heel seizoen te domineren. O ja Zdenek Stybar was een Tsjech maar woonde tijdens het veldrit seizoen in Essen.
Eric meer internationale tegenstand? Welke tegenstanders denk je dan aan?
Edwig van hooydonck, die in 1996 besliste om de fiets aan de haak te hangen en niet wou meedoen met de epo-toestanden, blijft een “hero” voor mij.
Volg het wielrennen al een 40 tal jaren . Heb hem wereldkampioen zien worden in Firenze, stonden op klim Fisole , en is sindsdien alleen maar gegroeid als renner maar ook als mens , mijn ouders waren zaterdag ook Lille en vertelde me hetzelfde , tijd nemen voor , meestal jonge fans,
chapeau doe zo voort
Als Liboton Van der Poel de beste ooit vindt, dan is dat zijn subjectieve opinie, weliswaar gestoeld op heel wat ervaringskennis. Wat hem wat meer gezag geeft dan een willekeurige mening. Objectief vaststellen wie de beste crosser is, is volgens mij niet onmogelijk, via transformatie, maar het is een moeilijke operatie, omdat je niet precies weet welke factoren welke invloed hebben.
Mwoah, even goed is het ijdelheid en gewoon een leuke mogelijkheid om jezelf nog even in de herinnering op te roepen. Dat kan dan via een grondstamper of reetveer.
Libo…wie?
Google is uw vriend
Roland Liboton (Leuven, 6 maart 1957) is een voormalig Belgische veldrijder.
In totaal won hij 156 wedstrijden waarvan 21 wedstrijden voor de Superprestige, een klassement dat hij driemaal won (1985, 1986, 1988).
Hij werd vijfmaal wereldkampioen veldrijden: in 1978 (amateurs), 1980, 1982, 1983, 1984 en hij werd tweede in 1981. Verder werd hij tienmaal opeenvolgend Belgisch kampioen van 1980 tot 1989.
Hij heeft zijn carrière in 1992 beëindigd.
De enige die beter was dan Hennie Stamsnijder.
Staat overigens een statistische fout in het artikel: 105 op 151 is echt niet meer dan 70%
Met wegwielrennen is het eenvoudiger; gewoon kijken wie wanneer het snelst een beklimming deed. Doe je dat dan zie je dat huidige toprenners niet zo goed zijn als de renners van een tijd terug; Basso, Simoni, Pantani, reden een stuk sneller dan bijv Dumoulin en Froome.
Hoe zit dat met veldrijden? Ik heb het idee dat het bij veldrijden andersom is, omdat techniek nu beter is dan vroeger. Jumpen over een hondernis konden ze vroeger niet/nauwelijks, en nu wek. Dus… MvDP toch de beste. :-)
Lees anders de reacties nog even door.
Het is allemaal wel wat lastig al dit gedoe, maar op z’n tijd een aardige discussie.
Belangrijk daarbij is mijns inziens niet van die simplistische optelsommetjes van titels te maken. Armstrong had er seizoenen bij waarin hij naast topniveau in Tour en degelijk niveau in Dauphine verder maar een paar keer kwam opdraven in hoofdzakelijk tweederangskoersen. Dat is wat anders dan wat Contador en Valverde in hun carriere laten zien. Armstrong had 1 trucje dat, hoe knap het ook is uitgevoerd, toch een stuk makkelijker beheersbaar is dan als je niet een heel jaar verstoppertje speelt.
Met dat criterium kun je wel makkelijk onderscheid maken tussen toppers/subtoppers enerzijds en net-niet rijders anderzijds. In een tijd dat veel renners specialiseren, moet dat specialiseren wel iets opleveren en niet wat ereplaatsen zijn her en der. De echte toppers kunnen een heel seizoen of op diverse momenten in het seizoen meedoen om de prijzen.
Dit issue is wellicht op te lossen met de beste renner per koers te zoeken.
Voor de tour is dat mijns inziens
1. Indurain > van andere planeet
2. Armstrong > de manikaalste, slimste en gemeenste
3. Lab SKY > waar uw dubbeltje een kwartje wordt