Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Van der Poel: “Podiumplaats was het hoogst haalbare”
Mathieu van der Poel kwam in de E3 Saxo Bank Classic als derde over de streep achter winnaar Kasper Asgreen en diens ploeggenoot bij Deceuninck-Quick-Step, Florian Sénéchal. “Dit was het hoogst haalbare”, zei de Nederlandse kampioen naderhand.
“Ik denk dat de sterkste man in de wedstrijd heeft gewonnen”, zei Van der Poel na afloop van de koers over Asgreen. “Eerst reed hij er al heel lang voor en dan nog eens, en dan hield hij het ook nog eens tot aan de meet vol. Uiteraard gesteund door een heel sterk blok. Maar dat doet denk ik niet heel veel af van zijn prestatie.”
De Nederlandse kampioen had niet verwacht dat de Deen nog veel in de benen had na zijn lange solo van meer dan vijftig kilometer. “Hij heeft vorig jaar in Kuurne-Brussel-Kuurne ook al wel een heel straffe stoot gedaan. Maar wat moet je doen met zoveel mannen van Deceuninck? Als je de een gaat halen, dan gaat de ander achter je rug demarreren. Dat weet je gewoon.”
‘Van Aert en ik knapten het meeste werk op’
Wat dat betreft vond Van der Poel het jammer dat Van Aert moest passen op de Tiegemberg. “Ik denk dat ik samen met hem de koers wel gedraaid heb in de achtervolging. We hebben samen het meeste werk moeten opknappen. Je weet dat als je de hele tijd op kop rijdt met tien man in het wiel, dat je ook op de Tiegem die frisse mannen niet gaat lossen.”
Eerder in de koers, op de Taaienberg, zorgde Deceuninck-Quick-Step voor de eerste schifting. De renner van Alpecin-Fenix zat daar ‘veel te ver’, zei hij. “Dat was een enorme inspanning. Ik moest daar echt heel diep gaan. Ineens trokken ze alles op een lint, een kilometer voor de Taaienberg, en eigenlijk heb ik tot aan de voet gesprint om het wiel te houden.”
‘Italiaans blok hakte er wel in’
Van der Poel gaf toe dat zijn Italiaanse blok met Strade Bianche, de Tirreno en Milaan-San Remo er wel had ingehakt. “Meer dan ik dacht. Ik heb hier ook de verkenning overgeslagen, omdat ik me niet fris genoeg voelde. In die koersen zelf is het allemaal heel leuk, maar je merkt pas als je terugkomt hoe zwaar dat is geweest. Ik was wel goed vandaag, maar niet super.”
Wint de ronde van Vlaanderen en de Strade. Hoe kan je dan zeggen dat hij anders moet koersen. Die is zoals hij zijn wedstrijden rijdt, en dus wint. Voor de kijker is dat toch ook heerlijk om te zien. En renner die aanvalt wanneer hij vindt dat het moet of kan. Geweldig toch!
Hij had dit seizoen veel meer wedstrijden kunnen winnen, als hij iets minder met zijn krachten smijt. Dan wint hij niet alleen de Strade, maar ook nog een rits semi-klassiekers. Die uitspatting in de Tirreno kost hem gewoon San Remo. Hij kan zelf wel het idee hebben dat hij daarna heeft kunnen herstellen, maar feit is dat hij na die etappe nog drie dagen moest koersen, en niet thuis kon uitrusten van die inspanning.
Renners die in principe net iets minder goed zijn profiteren regelmatig van zijn inspanningen, en dat vind ik heel erg jammer.
Vóór de Ronde ff bellen met WvA en Sagan om een gelegenheidsblokje te vormen
Er zijn zat renners die de inspanning van vdP in Tirreno niet deden en ook niet wonnen in MSR (én niet in Tirreno trouwens). Die logica dat VdP zomaar wint waar die wil en alleen van zijn eigen overbodige inspanningen of stommiteiten kan verliezen volg ik totaal niet.
Het zijn juist deze inspanningen die de man bijzonder maken. Als een semi klassieker meer of minder over 10 jaar het verschil nog moet maken op de erelijst is er iets mis gegaan.
Of het t hoogst haalbare was hier, betwijfel ik.
Maar dat geldt ook voor WVA. 2e had gekund met deze vertoonde sprint.
Echter de 2e plek telt niet voor MVP of WVA ;)
Hoop dat ze er lering uit trekken, dat ze DQS meer de koers moeten laten maken als ze met dergelijke sterkte blokken de (vroege) finale ingaan. Niet te vroeg proeven en voelen of de rest goede benen heeft, en zelf op kop sleuren. Vertrouw maar op de sprint of op een echte finale pukkel waar je wél met die paar seconden verschil boven op de top, samen op de finish kunt afstormen.
En wat was Stybar trouwens ook super sterk.... Die rijden ze ook niet zomaar los in RVV. Gaan ze met 4 man op de finish af komende editie.
Hij zat in een no-win situatie en dan is het eigenlijk gewoon reteknap dat 'ie nog 3e wordt ook.
In de ronde van Vlaanderen gaan ze weer samen op de patersberg weg,en dan wint Wout of Mathieu. En zo moet het. Overigens Mathieu heeft een heel sterke koers gereden.
Daarnaast geen woord over Vermeersch. Je zou denken dat dat veelzeggend is..
Lekker zo door blijven fietsen VDP.
Hopelijk blijft VDP zo koersen als hij nu doet.
Wel een hele leuke en mooie wedstrijd gezien vandaag!!
Verder duidelijk verhaal inderdaad. Het is wel duidelijk dat iedereen heeft besloten om alles tegen van Aert en van der Poel te rijden. Niet onlogisch, maar speel Quickstep wel enorm in de kaart.
Als je al kunt spreken van een tactische fout van Mathieu, dan is het dat hij nog mee reed toen Asgreen was teruggepakt. Hij had daar kunnen zeggen: "goh, jullie zijn met 3 en nog fris, los het maar op. En anders laten we gewoon de rest terug komen, ik heb daar nog een ploegmaat zittten."
Ik zou daar als ploegleider van Mathieu toch echt op de rem gestaan hebben, en de blauwe mannen laten werken.
En als ie nou nooit eens iets zou winnen met zijn stijl van wielrennen, dan zou het nodig zijn om tactisch te gaan denken. Maar ik zie geen groot probleem.
Verder heb ik 1 tip voor Mathieu: leer ook te verliezen, als iedereen naar jou kijkt en je kunt het verschil niet maken, dan zij het maar zo.
Achteraf gezien heeft juist het overboord slaan van van Aert wellicht zijn kansen verkleind ipv doen toenemen, ook met de instelling van de Citroën-langs -het-kanaal zoef guys die kennelijk niet wisten voor wie de finale te rijden had hij weinig mazzel.
Denk wel dat ie er een stuk wijzer van geworden is, de vraag is of het snugger is zelfdelakenpakkoers ddv nog aan te doen.
En hij knalt iedereen uit het wiel op het Vossenhol, behalve een op z'n tanden bijtende frisse Stybar.
In een zwaardere afvalrace als Vlaanderen speelt dat blok van die blauwe brigade een mindere rol, en komen gewoon weer Alaphilippe, Van Aert en Mathieu op kop. En hij zou mij niet verbazen als ie met Alaphilippe overblijft na de Paterberg.
(Oh, en die bullshit dat ie in Italië zich te veel heeft uitgesloofd is ook lekker captain hindsight. Als ie daar had gezegd zich te sparen en vandaag net zo goed door de overmacht van Quickstep had verloren, hadden precies dezelfde mensen dáár kritiek op gehad.)
Kortom, vorm van Mathieu lijkt me niks mis mee op dit moment. ik ben wel benieuwd hoe de tactiek gaat zijn van quickstep met Alaphillipe erbij. Want dan krijg je toch meer een "uitgesproken kopman", een 3 sterren favoriet ipv vijf renners met 1 ster.
Of een super Mathieu ze vandaag had kunnen pakken laat ik in het midden...
Van Aert is een weekje later pas aan de weg begonnen. flipke doseert ook en slaat de E3 over. MvdP heeft na het veldrit seizoen amper rust genomen, misschien lag bij gevolg zijn vormpiek wel meer in strade/Tirreno.
Toen Vermeersch er nog bij zat had die wat meer moeten doen.
Optie was op Wout wachten toen die op 50m zat. Dan heb je er een geduchte concurrent bij, maar ook een bondgenoot tegen overtal DQS. En tot slot: in de laatste 7 km bij alles en iedereen die demareert ONMIDDELLIJK op het wiel. Paar seconden twijffelen en er achteraan kost veel meer. Bovendien kan Asgreen na er een uur vooruit te hebben gereden ook niet meer de sterkste demarage neerzetten die hij ooit heeft gereden.
Tip: het is geen computerspelletje ;)
Toen ze Asgreen hadden achterhaald was het natuurlijk een optie geweest voor vdP om de benen stil te houden. Laat de overtalploegen maar rijden. Die hadden zeker geen zin in Turgis of WvA. Blijf je weg, dan heb je kunnen sparen. Komen ze terug, dan heeft iedereen moeten werken, en DQS wat meer puzzelstukjes om te leggen.
Het blijft pokeren, dus je weet de uitslag niet. Maar in een koers als de E3 kun je daarmee spelen.
Of misschien pokerde vdP hier juist heel goed, met het oog op RVV. Aanvallers verwachten nu dat'ie altijd meerijdt. En dan op 25km de benen stilhouden.
- Te ver zitten bij het opdraaien van de Taaienberg (dat was vooral energieverlies, heeft tactisch niet echt iets veranderd aan de koers)
- Op de Oude Kwaremont niet even "all-in" gaan om Asgreen terug te pakken en DQS uit hun zetel te halen (dat was daar m.i. zeker haalbaar)
- Meedraaien in de laatste paar km, ipv DQS en AG2R de kastanjes uit het vuur te laten halen
Of hij het daarmee gewonnen had weet ik niet. Maar dat vond ik tactisch gezien vanaf mijn comfortabele bank in de woonkamer voor verbetering vatbaar. Of hij op dat moment de benen had, dat kan alleen hij zelf inschatten.
Kan me toch niet aan de indruk ontrekken dat MvdP en WvA minder sterk zijn dan vorig seizoen, in vergelijking met de concurrentie.
Sterke zet ook dat ze met DQS het zwakke punt van Mathieu (zijn mindere plaatsing in het peloton op belangrijke momenten) perfect bespelen door 1km voor de Taaienberg alles op het lint te trekken met spurtlocomotief Van Lerberghe zodat Mathieu daar al een enorme inspanning moest doen.
Wat je DQS moet nageven is dat ze goede renners hebben, gecombineerd met tactisch goede ploegleiders. Ze laten zelden kansen liggen (wat niet wil zeggen dat ze alles winnen). Ze proberen de koers naar zich toe te halen, ipv te wachten tot de koers naar hen toe komt.
Dit jaar in E3 rijden ze heel sterk, en ik denk dat Wout en Mathieu daarvan moeten leren. En de les is dat je je niet in het DQS pak moet laten naaien. Laat nooit zomaar een DQS renner wegrijden zodat de rest in een zetel zit. Zeker als het een type Asgreen is, die niet stil valt. Gat moet zo snel mogelijk dicht (ik hoop dat andere ploegen dit ook een keer gaan snappen). Want dat is vaak de Wolfpack tactiek: 1 hardrijdende lone wolf vooruit (vroeger Jungels, Gilbert, nu Asgreen), en de rest in de wielen om af te stoppen.
En de tweede les: als DQS in overtal is, laat ze dan ook de koers dragen. Laat ze maar voorop fietsen om hun overtal te behouden (en niet vol meedraaien zoals gisteren in de laatste 15 km). Want elk voordeel heeft zijn nadeel: ben je in de meerderheid, dan moet je de koers dragen.
Da's het mooie van koers. Soms wint de sterkste, soms de slimste. Maar zelden of nooit de domste...
Tenslotte ook groot respect voor Wout en Mathieu dat ze het mekaar wel gunnen nu. Ze rijden allesbehalve om mekaar te doen verliezen. Hoe Mathieu meedraait met Wout hoewel hij zich zou kunnen verstoppen achter Vermeersch in de vlucht en hoe Wout alles of niets speelt met Mathieu in z'n wiel zonder te vrezen op die counter te lopen... Chapeau!
Want gaan ze het spel nog spelen als net als vorig jaar Alaphillipe met Wout en Mathieu mee is? Of is het dan gewoon kopman tegen kopman?