Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2025: Voorbeschouwing etappe 16 naar de Mont Ventoux – Wil Pogacar nog een extra ritzege?
De slotweek van deze Tour de France 2025 begint meteen met een bergrit naar een mythische col in de geschiedenis van de Ronde van Frankrijk. In de eerste 140 kilometer kunnen de renners hun benen warmdraaien na de rustdag, maar daarna begint de volgende uitdaging. Een aankomst op de Kale Berg, die we natuurlijk allemaal kennen: de Mont Ventoux. WielerFlits blikt vooruit!
Parcours
De Tourkaravaan strijkt op de tweede rustdag neer aan de kust van de Middellandse Zee, in Montpellier om precies te zijn. Daar vertrekt daags na de rustdag ook de zestiende etappe. In de stad – die ruim 300.000 inwoners telt – zijn veel bezienswaardigheden te bekijken. Zo is de Universiteit van Montpellier een van de oudsten van Europa. In het jaar 1289 was die universiteit er al en mogelijk zelfs eerder, maar dat valt niet met zekerheid te zeggen. Vandaag de dag biedt het plaats aan ruim 55.000 studenten. In de binnenstad bruist het daardoor altijd; straattheater en muzikanten horen thuis in het historische stadscentrum. Ook is het de geboorteplaats van Rémi Gaillard. Filmpje van de bekende komiek zijn op YouTube honderden miljoenen keren bekeken.
De stad ademt teven sport. Voetbalclub Montpellier HSC werd in 2012 verrassend (en voor het eerst) landskampioen dankzij sterspeler Olivier Giroud. Het was ook een van de tien speelsteden tijdens het WK voetbal van 1998, waar de achtste finale tussen Duitsland en Mexico gespeeld werd in het Stade de la Mosson. Olivier Bierhoff tekende – hoe kan het ook anders – drie minuten voor het eindsignaal de winnende treffer. Ook de Tour komt graag in Montpellier. Al 32 keer was de kuststad etappeplaats. De laatste keer was in 2016, een memorabele finish. In de finale nodigde de wind Peter Sagan en Maciej Bodnar uit voor een aanval, beantwoord door Geraint Thomas en geletruidrager Chris Froome. Sagan won, Froome sprokkelde zes seconden tijdwinst.
- Start:
- 12:10 ( Montpellier)
- Finish:
- 16:44 ( Mont Ventoux)
Op papier lijkt de zestiende rit relatief eenvoudig: een lange aanloop met finish op de Mont Ventoux. Toch schuilt in de naam van die iconische beklimming ook het gevaar van deze etappe. In de naastgelegen regio Occitanië is vent het woord voor wind. Daarnaast zou de naam Ventoux zijn opgedragen aan de Keltische god van de wind Vintour. Vanuit de start aan de Middellandse Zee is het dus opletten geblazen voor waaiers. De Tour-organisatie stuurt de renners namelijk door de buitengebieden ten noorden van de steden Montpellier, Nîmes en Avignon. Op de open wegen heeft de wind daar vrijspel. Eerst afwachten of de windrichting en -kracht gunstig zijn.
Uiteindelijk wacht de Mont Ventoux, een mythische beklimming in de Tour. Toch is het ‘pas’ de elfde keer in de rijke Tourhistorie dat we finishen bovenop De Kale Berg of de Reus van de Provence. We zetten de winnaars op een rij: Charly Gaul (1958), Raymond Poulidor (1965), Eddy Merckx (1970), Bernard Thévenet (1972), Jean-François Bernard (1987), Marco Pantani (2000), Richard Virenque (2002), Juan Manuel Garate (2009), Chris Froome (2013) en Thomas De Gendt (2016). Overigens reden ze door te harde wind in 2016 niet naar de top, maar was de finish aan Chalet Reynard: de rit waarin geletruidrager Froome in alle hectiek rennend naar boven ging.
Naast de tien eerdere aankomsten bergop, zat de Ventoux nog eens zeven keer in het parcours. De laatste keer was in 2021, toen zelfs twee keer in één etappe. Wout van Aert was die dag de beste vluchter. Net als vier jaar geleden rijden ze de berg nu op de moeilijkste zijde omhoog. Voor de fanatiekelingen onder ons: dat is de zuidkant vanuit Bedoin. Dat maakt dat de Mont Ventoux dit jaar 19,5 kilometer lang is met een gemiddelde stijging van 7,9%. Vooral het laatste deel als je uit het bos komt is loodzwaar. De renners komen dan uit in een soort maanlandschap (daar dankt de Ventoux de bijnaam Kale Berg aan), waarbij de wind nog maar eens een bepalende factor is.
Klassementen
Favorieten
Voor elke bergrit in deze Tour de France moeten we ons de vraag stellen: to Pogacar or not to Pogacar? De geletruidrager heeft alle touwtjes in deze Tour de France in handen en beslist zowat eigenhandig of een vluchtersgroepje ruimte krijgt.
Opnieuw Pogacar? – foto: Cor Vos
Het is te zeggen: zijn UAE Emirates XRG-ploeggenoot Tim Wellens onthulde eerder deze week dat Tadej Pogačar aan zijn ploeggenoten vaak de keuze laat of ze de etappe willen controleren. Het zijn nota bene zij die het vuile werk moeten opknappen, dus mogen zij ook zelf inschatten of ze sterk genoeg zijn om de vluchtersgroep binnen de perken te houden van hun Sloveense kopman.
Met zijn vlakke aanloop is de etappe naar de Mont Ventoux relatief gemakkelijk te controleren. Iemand als Nils Politt zou die hele aanloop – Tim Declercq-gewijs – in zijn eentje voor zijn rekening kunnen nemen, zonder dat Pogacar al zijn klimknechten zou moeten opofferen. Mocht het om een lastige bergrit gaan, zou de ploeg misschien een groepje de ruimte geven, maar dit lijkt ons een buitenkansje dat Pogacar niet graag zal laten liggen. Zeker omdat de klassementsleider ervan houdt om op legendarische aankomsten te juichen, en nu Tim Wellens zijn ritje binnen heeft, zal hij zich maar wat graag opofferen.
In ieder geval: als het inderdaad echt een strijd onder de klassementsrenners wordt, dan is de verwachting dat er niets aan Pogacar te doen zal zijn. Zelfs in ritten die hij niet per sé wil winnen, zoals de etappe naar Luchon-Superbagnères, speelt hij met de concurrentie en beslist de Sloveen eigenlijk zelf waar en wanneer hij wegrijdt. De verwachting is dat we hier hetzelfde beeld gaan zien. Als zijn ploegmaats de rit kunnen controleren, maakt de gele trui 99% zeker af. Wel klaagde hij voor de rustdag over keelpijn en een verstopte neus.
Wat kan Vingegaard nog? – foto: Cor Vos
Toch verdient ook Jonas Vingegaard een pluim voor zijn vechtlust. De kopman van Visma | Lease a Bike is de enige die steeds weer überhaupt een poging doet om de Sloveense alleskunner te proberen volgen, en ook de renner die Pogacar nog het dichtst benadert. Naar eigen zeggen trapt Vingegaard in deze Tour zijn beste waardes ooit, maar voor Pogacar geldt hetzelfde.
Toch hoor je bij de Yellow Bees steeds weer het verhaal dat ze Tourwinst nog niet hebben opgegeven. Grischa Niermann en co blijven strijdvaardig, en mocht Pogacar ziek worden of vallen, dan staan ze op de eerste rij om de troon over te nemen. Ook als de Sloveen zijn vormcurve naar het einde toe toch wat zou zakken, zullen de Visma’s de eersten zijn die toe kunnen slaan.
Niet alleen met kopman Vingegaard zelf: in de breedte beschikt Richard Plugge immers over, misschien wel, de sterkste klimploeg. Hun vizier is ook meer dan ooit op ritzeges gericht. In de vorige rit over de Ventoux ging die naar Wout van Aert, maar hij beschikt deze keer niet over zijn benen van toen. Dan lijken mannen als Sepp Kuss en Simon Yates – die zijn ritje al op zak heeft – meer de aangewezen mannen om mee in de aanval te gaan om de UAE-renners onder druk te zetten. Matteo Jorgenson staat nog iets te dicht om veel ruimte te krijgen, maar hij probeert het ook geregeld. Visma zal nooit opgeven, dat is duidelijk.
Florian Lipowitz is de derde beste man in koers – foto: Cor Vos
Florian Lipowitz gaat de etappe normaal gezien niet winnen – of Pogačar en Vingegaard moeten naar elkaar gaan kijken – maar hij is wel de derde beste klimmer in koers. Zeker nu Remco Evenepoel is uitgevallen, lijkt hij de topkandidaat voor het brons. Bij Red Bull-BORA-hansgrohe weten ze niet of Lipowitz de drie weken al aankan, daarom houden ze met Primož Roglič nog een slag onder de arm. Als zij echter de rit willen naar hun hand zetten, zullen ze het eerder tactisch moeten spelen.
Lipowitz krijgt echter nog wel een beetje concurrentie van de jonge Oscar Onley, die sinds zijn ritzege en podiumplaats in de Ronde van Zwitserland een enorme stap vooruit heeft gezet. Heel veel zie je hem niet in beeld, maar de vierde notering in het voorlopige klassement is heel straf. De 22-jarige Schot van Picnic PostNL staat voor zijn eerste grote ronde met klassementsambities, waardoor het nog wat zoeken is, maar hij stijgt in ieder geval boven zichzelf uit.
Vluchters zullen van goeden huize moeten zijn om UAE Emirates XRG te verschalken. Toch durven we een nieuwe ritzege voor Thymen Arensman niet uitsluiten. De jonge renner van INEOS Grenadiers kreeg na zijn indrukwekkende aanval richting Luchon-Superbagnères veel lof, zelfs van Pogacar zelf. Het leverde hem de grootste zege uit zijn nog prille loopbaan op, iets wat hij maar wat graag zou herhalen.
Arensman heeft zijn rit al binnen – foto: Cor Vos
Maar hij zal natuurlijk niet de enige zijn die het probeert. Zelfs al wil UAE Emirates XRG graag de controle houden, dan nog moeten de teams zich daar niet noodzakelijk bij neerleggen. Wellicht dat mannen als Lenny Martinez (Bahrain Victorious), Ben O’Connor (Jayco AlUla), Carlos Rodriguez (INEOS Grenadiers), Einer Rubio (Movistar), Sergio Higuita (XDS Astana), Bruno Armirail (Decathlon AG2R), Ben Healy (EF Education EasyPost), Santiago Buitrago (Bahrain Victorious) of Michael Woods (Israel-Premier Tech) het proberen.
Weer en TV
Heel koud wordt het niet op de Mont Ventoux. De wind kan daar soms hoogtij vieren, maar ook dat is niet het geval in deze editie. De temperatuur kan volgens Weeronline oplopen tot 18 graden Celsius, terwijl de wind maximaal aan 2 Beaufort blaast vanuit het noordwesten. Het zal ook behoorlijk zonnig zijn op de Ventoux.
De tv-uitzendingen bij Eurosport, de NOS en Sporza beginnen al omstreeks 12.00 uur. Zij zijn er van begin tot einde bij. Alle uitzendtijden vind je in onze tv-gids Wielrennen op TV.
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview van 8 pagina's met Thymen Arensman. Hij gaat uitgebreid in op zijn nieuwe rol bij INEOS Grenadiers en de ontwikkeling die hij de afgelopen jaren heeft gemaakt, als wielrenner, maar ook als persoon. En wanneer gaat hij als kopman naar de Tour de France? Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Weinig kans voor vluchters lijkt me dus zal idd wel voor robocop zijn.
Geheimzinnig...
Dit wordtvgewoon een tijdrit omhoog. Niks spannends, niemand gaat tadej in deze vorm eraf rijden. Jonas krijgt 1 tot 2 minuten aan zn broek.
Toegegeven er valt wel een mooie(re) rit te maken met meer hoogtemeters.
Bijvoorbeeld starten in St Étienne les Orgues en dan via de Montagne de Lure, col de la Pigière, Sédéron, col St Jean, col de Perty, col de Peyruergue, col d'Ey, Buis les Baronnies, col de Veaux, Malaucène en via die kant omhoog. De Malaucène kant doet niet onder voor de Bédoin kant.
Tot aan chalet Reynard is het net een meanderende rivier (zonder bochten), alleen maar rechtdoor. Taaie kost
Nou moe…
Had toch wel vermeld mogen worden in deze voorbeschouwing.