Tour 2025: Waarom Julian Alaphilippe juichte en dacht de rit te hebben gewonnen
Een opvallend beeld aan de finish in Carcassonne: vluchter Julian Alaphilippe dacht de vijftiende etappe van de Tour de France gewonnen te hebben, maar het was de sprint om de derde plek die hij wist te ‘winnen’. Juichend kwam Alaphilippe over de streep, maar al snel kwam hij erachter dat hij niet had gewonnen. Achteraf werd door zijn ploeg Tudor een verklaring gegeven voor die bijzondere celebration.
“Julian wist dat Michael Storer mee vooraan zat, maar hij kende de situatie niet. Aan het begin van de koers is hij gevallen na 20 kilometer en sindsdien had hij geen radio meer”, verklaarde Tudor-ploegleider Bart Leysen bij Sporza. “We konden hem bevoorraden via het contact met de jurycommissaris, maar hij kreeg verder weinig informatie. Zijn radio was kapot en daarom was communicatie niet mogelijk.”
Leysen vond het ook een rare actie van Alaphilippe. “Want er waren nog drie of vier groepen achter Tim Wellens, ook met Storer. Daarom was de ploegleiderswagen nooit vlakbij geweest. Dat is de miserie geweest. Er is ook geen kans geweest om de radio te kunnen wisselen”, verklaart de Belgische ploegleider. “Dit is zeker vervelend, maar je kan het niet terugdraaien. In de briefing zeiden we dat we tevreden waren met de derde plek, maar zo gaat Julian het niet voelen. Hij heeft al veel gewonnen…”
“Als we straks in hotel zijn, zal dat wel zijn gaan liggen. Julian is ambitieus en goed momenteel, hij wordt met de dag beter, en de moraal is nooit een probleem voor hem”, aldus Leysen, die verder een actief Tudor zag. “Er is weinig misgegaan, Michael zat in ontsnapping. Hij was met Julian vooruitgeschoven om deze finale te rijden.”
“Na mijn vroege val (waarbij zijn schouder uit de kom ging, red.) reed ik een tijdrit om terug te keren naar het peloton en toen bevond ik me ook in een kopgroep, met Michael Storer, wat het doel van de ploeg was. Helaas deed mijn radio het na de val niet meer en dus begin ik aan de eindsprint met het idee om het best mogelijke resultaat te behalen, denkend dat het voor de winst was. Dus juichte ik als een idioot… Het had natuurlijk beter kunnen aflopen, maar het had ook slechter kunnen aflopen, want ik had ook kunnen opgeven.”
Maar hij keek ook naar de helikopter en motoren en kwam zo erachter dat hij niet vooraan reed.
Als Alaphilippe lekgereden had, was dat zonder enige twijfel binnen seconden of hooguit een minuut bekendgeraakt bij zijn ploegleider - ook zonder radio. Als hij in dat geval niet al door de neutrale moto geholpen was, doet de ploegleider dat. Logisch. Normaal. Maar nu rijdt de ploegleider na die val 149 kilometers achter hem aan, wetende dat die radio niet werkt, en kennelijk is er in die grofweg drieëneenhalf uur geen vervangend exemplaar te vinden of een Plan B te verzinnen (zoals: gebruik een ploegmaat om te communiceren, of neem de radio van die ploegmaat sowieso over, of kom als ploegleider ongevraagd elk half uur even buurten). Ik vind dat hoogst opmerkelijk, ja.