Tom Boonen verdedigt kopstoot van Jonathan Milan: “Soms kan je gewoon niet anders”
Tom Boonen heeft het opgenomen voor Jonathan Milan. De Italiaanse sprinter deelde in de Classic Brugge-De Panne een flinke kopstoot uit, maar volgens Boonen was dat de ‘veilige optie’. “Anders hadden ze op een hoog gelegen”, legde Boonen uit in Wielerclub Wattage.
De kopstoot van Milan was na de koers een van hot topics op sociale media. Milan kreeg heel wat bagger over zich heen, de jury bestrafte hem met een gele kaart. Toch zijn er ook mensen die Milan begrijpen. Boonen is een van hen: “Milan heeft zelf eerst drie beuken geïncasseerd van Alexander Kristoff. Daarna heeft Milan zelf geantwoord”, steekt de voormalige wielrenner van wal.
“Het is veel veiliger om je hoofd te zetten en te steunen dan dat je met je armen beuken begint uit te delen. Want in dat laatste geval geraak je uit balans. Wat Milan doet, is duidelijk zijn. Onduidelijkheid zorgt voor valpartijen. Als Milan en Kristoff tegen elkaar hadden gehangen en allebei niet goed wisten of ze de ander zouden doorlaten, dan had er een van de twee in de remmen moeten gaan. Met het gevolg dat ze op een hoop hadden gelegen.”
Boonen sluit af door te zeggen dat hij in zijn carrière enkele keren hetzelfde heeft gedaan. “Soms kan je gewoon niet anders. Kleine sprinters zoals Mark Cavendish, Robbie McEwen en Óscar Freire zaten in de sprint allemaal onder mijn arm. Daardoor geraakte ik uit balans. Met grotere sprinters zoals Alessandro Petacchi en Mario Cipollini had ik dat probleem niet. Met hen reed ik schouder-aan-schouder en kon ik mezelf op die manier in evenwicht houden. Maar tegen die kleine sprinters spurten was verschrikkelijk gevaarlijk.”
Als dit de mores is van de mensen die zich bezig houden met de veiligheid in het peloton, dan weet ik 1 ding zeker: over 10 jaar zien we nog altijd beuken en kopstoten.
Het is tijd dat de UCI mensen van buiten binnenhaalt, en niet dit soort figuren "met heel veel verstand van wielrennen" dit soort dingen laat oplossen.
Een groot gedeelte van de onveiligheid en een groot gedeelte van de valpartijen wordt veroorzaakt door de mores binnen het peloton. En je hoort Boonen ook zeggen dat het gewoon de mores is, en dat je die mores nodig hebt om te sprinten en te winnen.
En dus blijf je deze mores houden. Dan kun je de eindstreep op een landingsbaan leggen, maar met deze mores blijf je botbreuken hebben.
Vergelijk het met voetbal, en het commentaar op de scheids. Iedere analist, iedere trainer, iedere ex-speler vindt het normaal gedrag. Omdat ze hun hele leven niet anders gedaan en gezien hebben. Maar laat er een rugbyspeler naar kijken, of een andere buitenstaander, dan ziet die hele andere dingen. Namelijk dat het helemaal niet normaal is, en vaak ook niet noodzakelijk. Maar dat er gewoon andere regels nodig zijn, waardoor dit gedrag eruit gaat.
Nu blijven we navelstaren door mensen die zeggen "je hebt geen recht van spreken, want je hebt nooit gevoetbald / in een peloton gefietst".
Ik snap je punt, maar ik denk dat het niet zwart-wit is. Natuurlijk speelt de mores binnen het peloton een rol in de veiligheid, dat ontkent bijna niemand. Ex-renners weten hoe de dynamiek werkt en kunnen dus ook oplossingen voorstellen die aansluiten bij de realiteit van de koers, in plaats van goedbedoelde maar onwerkbare regels.
Je vergelijking met voetbal is interessant, maar ook daar zie je dat scheidsrechters, regels én de mentaliteit veranderen dankzij mensen die het spel begrijpen én kritisch blijven kijken. Dat kan dus ook in het wielrennen. Buitenstaanders kunnen zeker waardevolle inzichten geven, maar de concrete oplossingen zullen uit de renner zelf moeten komen, want zij weten welke gedragsverandering realistisch is.
De kunst is volgens mij om juist die combinatie te maken van (ex-)renners die snappen hoe gevaarlijk het is en ook bereid zijn om de mores kritisch te bekijken met daarnaast eventueel input met hulp van buitenstaanders.
Ik denk zeker dat het goed is om ook de expertise van binnenin het peloton te gebruiken. Maar dus overduidelijk niet Tom Boonen. Want die zegt gewoon dat je terug moet beuken om duidelijk te zijn. De optie "je plekkie opgeven" zit niet in zijn systeem.
En zo lang het beukgedrag niet harder bestraft wordt, dan blijft het lonen om op deze manier tegenstanders aan de kant te zetten. Dat is ook zoals Boonen groot geworden is.
Hij zou juist moeten pleiten voor het veel harder aanpakken van dit gebeuk als je wielrennen ECHT veiliger wilt krijgen. En niet het verdedigen van een kopstoot terug geven. Met als belangrijkste argument dat een kopstoot veiliger is dan iemand van zijn fiets trekken met je handen...
Ik denk juist dat Boonen hier de stem van het peloton laat horen. Hij praat niet als analist vanaf de zijlijn, hij spreekt vanuit het hart van de koers. Hij weet hoe het voelt om op 60 km/u in een nerveus peloton te zitten, tussen de dranghekken, wind, stress en publiek. Hij zegt niet: het moet zo blijven, hij zegt zo is het nu. En dat is belangrijk om te begrijpen, want wie kan er betere oplossingen aandragen dan diegene die het spel ook echt gespeeld hebben?
Het is te makkelijk om van buitenaf te zeggen het moet veiliger, dus geen duwen meer. Iedereen die echt gekoerst heeft weet dat dat niet realistisch is. Het draait om centimeters, om instinct en om moed. Maar dat wil niet zeggen dat het niet veiliger kan. Boonen benoemt dat verschil, het gevaar zit niet in het bestaan van duels, maar in hoe je die duels vormgeeft en waar je de grens trekt. En dat is precies waar de discussie over moet gaan. Niet of het wielrennen verandert in een soort biljart, maar hoe we het veilig houden zonder het karakter weg te halen.
Wielrennen is geen klinisch computerspelletje waarin iedereen netjes in een rijtje achter elkaar sprint. Het is chaos, het is lef, het is schouder aan schouder durven vechten om positie, met gevaar voor eigen lijf, maar ook met een diep respect voor je concurrenten.
Persoonlijk denk ik dat een groot deel opgelost kan worden door de oortjes te verminderen. Alle renners wel oortjes in, maar niet in contact met de ploegleider. Nee, juist in contact met de wedstrijdorganisatie. Direct aanwijzingen geven over obstakels en gevaren én direct renners aanspreken op niet toelaatbaar gedrag. Dan heb je geen schreeuwende ploegleiders meer en juist ook meer dat instinct van de renner zelf om zelf na te denken, dan zul je zien dat zelf beslissingen maken met veel meer respect gepaard gaat dan als je het gevoel hebt dat het op dat moment moet gebeuren van je ploegleider.
Daarnaast zou je ook gewoon de snelheid kunnen verlagen door regels te stellen aan fietsen zoals banden die minder rollen etc. Dan komt ook direct de sterkste bovendrijven.
We zijn het op heel veel vlakken zeker eens. Oortjes, beperkingen aan fietsen of materiaal om de snelheid te beperken.
Maar er is ook een verandering van mindset nodig. De gedachte bij ploegen en ploegleiders dat het gedrag wat we gezien hebben van Kristoff en Milan niet loont. Dus dat je eruit gehaald wordt bij dit soort beuken en kopstoten, ongeacht bij welke kilomterpaal je dit doet.
Nu is voor ploegleiders de enige reden waarom dit gedrag niet loont als hun renner daardoor een half seizoen mist vanwege een zware val. Maar in dit geval heeft Milan een kaart gepakt, en "gewoon podium gereden". Dat is misschien wel een kaartje waard, toch?
En juist dat stuk verbetergedachte zie ik niet terug in de houding van Boonen. "Hij beukt 3 keer, dus ik moet een beuk terug geven. Maar wel veilig met het hoofd, niet met de armen".... Dan ben je toch echt af.
Dat is dus niet iemand waarvan je op voorhand revolutionaire ideeën gaat verwachten om een cultuurverandering te bewerkstelligen.
Wacht ff. Dus als jij 3 keer een beuk krijgt doe je niks want "dat past dan niet binnen de regeltjes?". Nou trek je me toch een pot los, met zo'n mindset pas je prima in de Europese Unie...
Het is de kunst ervoor te zorgen dat iemand die "eerste beuk" niet uitdeelt. Dan zou je het probleem pas verhelpen.
Ik snap wat je bedoelt. Maar in dit geval is de UCI de EU, en niet ik of de renner die zich laat wegzetten.
Want uiteindelijk moet het gebeuk veel harder worden aangepakt. Niet door terug te beuken (al kan ik me de reflex prima voorstellen), maar doordat de UCI of wedstrijdjury fatsoenlijk gaat optreden. En niet als een natte waslap. Of op z'n EU's, zoals jij het zou willen noemen.
Ook hier de parallel met het voetballen. Als jij twee keer onderuit geschoffeld wordt op een onreglementaire manier, is het aan de scheids om in te grijpen. NIet om als speler dan maar na te gaan trappen. Of zelf ook maar iemands enkels proberen te breken.
Of mis ik wat?
Er wordt nergens gesteld dat Boonen het prima vindt om te trekken en duwen tijdens sprints. Hij zegt simpelweg dat hij in de specifieke situatie van Milan vond dat dit de enige optie was om een onnodige valpartij te voorkomen. Een andere actie, zoals remmen, had er namelijk toe geleid dat het hele veld in de problemen kwam. Daarnaast spreekt hij vanuit persoonlijke ervaring en niet vanuit het perspectief van hoe kunnen problemen tijdens sprints worden vermeden. Als iemand zou vragen hoe sprints veiliger gemaakt kunnen worden, zou hij misschien wel relevante punten vanuit zijn eigen ervaringen kunnen delen. Maar dat was nu niet aan de orde. Het is belachelijk om hem als onkundig af te schilderen, louter omdat hij begrip toonde voor de situatie van Milan.
Spurten blijft natuurlijk 'dirty business', je krijgt het niet netter via 'zachteheelmeestersmethoden', zoals die 'je mag het gratis 2x keihard f*cken!'-gele kaarten.
Zeggen dat je geen keus hebt is een zwakte bod. De wil om te winnen moet niet te koste gaan van de veiligheid van anderen en dat is volgens mij precies waarom Milan is gestraft, in dit geval had hij de veiligheid van de ander boven zijn eigen belang moeten zetten. Uitaard een moeilijke keuze als topsporter maar wel de juiste keuze. Overigens als die 3 voorgaande beuken door Kristoff inderdaad zijn uitgedeeld had hij natuurlijk ook bestraft moeten worden. Hier hadden vermoedelijk veel meer renners een gele kaart moeten krijgen. Laat ze maar merken dat hun gedrag gevaarlijk is, laat ze maar tegen schorsingen aanlopen dan dringt het besef wellicht door dat er een keuze is.
Wat hij zegt is dat je lichaam gebruiken (en daarmee 'duidelijkheid' creëren) soms valpartijen juist voorkomt, maar dat hij dit dus niet kon doen bij de kleine sprinters omdat het dan geen schouder tegen schouder is, maar dat zij onder zijn schouder komen en hem daarbij uit evenwicht brengen, met mogelijke alle gevolgen van dien voor hem en degenen achter hem.
Hiermee wordt duidelijk dat een andere aanpak vereist is voor verschillende type renners waarmee je dueleert om posities.
Nou kun je hier van vinden wat je wilt, maar ik zie niet hoe het ooit gaat gebeuren dat er een massasprint voorbereiding mogelijk is zonder duwen. Zelfs als de weg 100m breed is, dan zoeken de renners toch een wiel om in te zitten, en vaak is er 1 'goed' wiel om in te zitten en dus strijd om die positie in te nemen.
Juist omdat je altijd 'gedoe' zult houden moet je feedback van (ex-)profs in acht nemen, omdat die weten hoe het er echt aan toe gaat in het heetst van de strijd en niet in theoretische scenarios denken.
Waar ik Boonen niet meer volg is hier "Milan heeft zelf eerst 3 beuken geïncasseerd van Kristoff. Daarna heeft Milan zelf geantwoord". Als die analyse klopt dan is het 3x geel, dus rood voor Kristoff en geeft dit Milan geen 'recht' om terug te beuken.