Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tadej Pogacar is de beste en meest complete renner van dit millennium
Analyse Het was een van de grootste nummers in de 111-jarige geschiedenis van de Ronde van Vlaanderen. Tadej Pogacar is zichzelf aan het kronen tot de beste in het nieuwe millennium. Over de kasseien en de ‘kaskes’ van Vlaanderen wist de tweevoudig Tour de France-winnaar zijn vierde monument (drie verschillende) te winnen en demonstreerde hij bovenal zijn veelzijdigheid als renner.
Ronderenner, klimmer, tijdrijder, puncher en sinds de tweede april 2023 ook Flandrien. In het moderne wielrennen brengt Tadej Pogacar de oude stiel terug; een kampioen die op ieder terrein met de besten kan wedijveren. Van alle Tour de France-winnaars slaagden in het verleden alleen Louison Bobet en Eddy Merckx om ook de Ronde van Vlaanderen te winnen. Het benadrukt hoe bijzonder de prestatie van Pogacar is.
De nog altijd pas 24-jarige Pogacar heeft de afgelopen jaren straffe acties laten zien. Toch lijken zijn raids op de Oude Kwaremont alles te overtreffen. Oké, zijn klimtijdrit op La Planche des Belles Filles even buiten beschouwing gelaten. Vorig jaar zat hij bij de tweede keer dat het peloton richting het Kwaremontplein koerste totaal verkeerd gepositioneerd, maar slalomde hij zich met een moordend tempo langs alles en iedereen. Ditmaal liet hij op deze Vlaamse heuvelrug twee keer zien dat niemand in staat is om zijn wiel te houden.
Tadej Pogacar – foto: Cor Vos
Waar Edwig van Hooydonck na zijn twee zeges in de Ronde van Vlaanderen in 1989 en 1991 de bijnaam ‘Eddy Bosberg’, verwijzend naar een Vlaamse helling kreeg, daar mag de naam van Pogacar worden verbonden aan de Oude Kwaremont.
“Deze klim past het beste bij mijn mogelijkheden. Het is een lastige en daarbij ook de langste beklimming in de wedstrijd”, wijst de winnaar zelf nadrukkelijk naar de lengte van de 2,1 kilometer lange Oude Kwaremont. De andere Vlaamse hellingen zijn voor zijn karakteristieken, naar eigen zeggen, te kort om het verschil te maken. Toch danst hij op klimmen als de Koppenberg, Taaienberg en Paterberg ook probleemloos met de besten omhoog.
Aart Vierhouten was vorig jaar bij UAE Emirates zijn ploegleider voor de Vlaamse wedstrijden. “Het is een grote fout om Pogacar op de kasseien niet als topfavoriet te zien”, zei hij enkele weken geleden al tegen WielerFlits. “Tadej was vorig jaar al de sterkste in de Ronde van Vlaanderen, Mathieu de meest koelbloedige. Toen we ’s avonds de koers terugkeken, zei hij zelf al: ‘Ik kom hier terug. Om te winnen.’ De kasseien liggen hem goed. Pogacar heeft vorig jaar ook de snelste tijd ooit op de Oude Kwaremont gerealiseerd. Meer hoef ik toch niet te zeggen.”
Het bewijs leverde hij dit jaar opnieuw door op 55 kilometer van de finish op de Oude Kwaremont zijn eerste grote nummer op te voeren. Hij reed daar de rest al op een vijftiental seconden, maar besefte dat zijn poging in een ‘chasse patat’ zou eindigen wanneer hij alleen zou doorgaan. Zodoende konden Van Aert, Laporte, Van der Poel en Pidcock toen nog terug komen bij de Sloveen. Op ‘zijn’ Vlaamse heuvelrug gooide hij 37 kilometer later de laatste ballast van zich af om solo richting Oudenaarde te rijden. Want tijdrijden, dat kan ‘Pogi’ ook…
Foto: Cor Vos
Het Belgische dagblad Het Laatste Nieuws liet Pogacar in de afgelopen week zijn ideale coureur samenstellen. In al zijn antwoorden noemde hij zichzelf niet.
Renner met beste acceleratie: Mathieu van der Poel. Renner met beste versnelling vanuit het zadel: Wout van Aert. Pogacar: “Ik zal ze moe moeten maken om hun versnelling af te botten.”
Beste sprinter: Jasper Philipsen en Tim Merlier. Beste stuurmanskunsten: Tom Pidcock, Mathieu van der Poel, Wout van Aert, Matej Mohoric en Luca Mezgec. Pogacar: “All crazy guys.”
Beste ploegleider: Allan Peiper. Meest koersintelligente renner: Wout van Aert. Pogacar: “Wout rijdt meer berekenend dan Mathieu.”
Renner met de grootste motor: Filippo Ganna. Renner met de grootste parcourskennis: Matteo Trentin. Renner met de mooiste stijl: Mathieu van der Poel en Alejandro Valverde. Meest veelzijdige renners: “Julian Alaphilippe, Wout van Aert en Remco Evenepoel.”
Als de verslaggever van HLN constateert dat Pogacar zijn eigen naam nog geen enkele keer heeft genoemd blijft hij bescheiden: “Ik vind mezelf wel goed in veelzijdigheid. Of neem misschien mijn uithouding. Harde wedstrijden liggen me goed. Pfoe, ik weet eigenlijk niks.”
Foto: Cor Vos
Wij kunnen het anders voor Pogacar wel invullen. Hij is simpelweg de beste wielrenner van dit millennium. Een renner die heerst in de grote en kleinere rondes. Iemand die op de lange klimmen moeilijk te verslaan is en die op de Ardennen-heuvels domineert. Een coureur die in alle klassiekers steeds beter tot zijn recht komt. Twee keer heeft hij ‘Il Lombardia’ al gewonnen, terwijl hij in 2021 de beste in Luik-Bastenaken-Luik was. De Ronde van Vlaanderen is zijn derde monument.
Of hij nu voor de vijf monumenten gaat? “De drie die voor mij het makkelijkst zijn heb ik nu gewonnen. Milaan-San Remo en Parijs-Roubaix zijn voor mij een stuk moeilijker om te winnen.”
Wanneer Pogacar echter ergens zijn zinnen op zet, dan is niets onmogelijk. Hij is een koersdier, iemand die zijn adrenaline vindt in wedstrijden en onder druk het beste uit zichzelf haalt. Michael Matthews, die in Monaco zijn buurman en boezemvriend is, gaf tegen WielerFlits aan dat Pogacar weer plezier in het peloton brengt: “Tadej heeft gewoon ‘fun’ in het fietsen. Na een periode waarin alle renners gestrest waren en nauwelijks van de sport genoten, brengt hij de glimlach terug.”
Pogacar geeft het wielrennen echter veel meer dan alleen de glimlach terug. Hij durft te koersen met zijn hart en rijdt nooit met een calculator op zijn fiets. In het tijdperk van de ‘marginal gains’ waarin cijfertjes vaak bepalend zijn voor de koerswijze, durft hij met een open vizier te strijden zoals de grote, oude kampioenen.
Hij is een rouleur die strijdt als een Flandrien. Een klimmer die dokkert over de kasseien. Een ronderenner die piekt in de klassiekers. Een tijdrijder die zijn mannetje staat in de sprint. Kortom, Tadej Pogacar is de beste en meest complete renner in dit millennium tot dusver.
Iedereen is overigens een miilenial.
Wel vind ik dat je niet moet refereren naar zijn leeftijd. Dat Pogacar dit nog 10 jaar vol kan houden betwijfel ik. Net als zo'n Sagan... bij die jonge slokops wordt t toch wat vroeger aftaaien. Hoeveel jaren Pogacar nu nog heeft om Roubaix en MSR binnen te hengelen weten we pas na zijn carriere.
Dit jaar de Tourwinst terugpakken van Vingegaard.
Volgend jaar MSR en het gevecht met Evenepoel in de Tour.
Verder zal hij toch ook wel eens voor Vuelta en Giro winst willen gaan lijkt me.
Wellicht is hij ook de enige met kans op de schier onmogelijke Giro en Tourwinst in een jaar.
Het completeren van de 5 monumenten.
Tussendoor proberen de andere monumenten nogmaals op naam te schrijven
Zolang hij gezond blijft en de lach blijft behouden zullen we nog lang van hem kunnen genieten.
Je kunt ook Pelé, Cruijff, Maradona niet met Messi en Ronaldo vergelijken..
Ook voor koersen als Luik, Lombardije en eigenlijk ook Strade en Vlaanderen is hij volgens mij de beste renner van het peloton. Die globale dominantie hadden die andere namen toch niet.
Wat wel jammer is is dat hij volgende week Roubaix niet rijdt, stiekem had ik die hoop dus dat hij deze nog zou toevoegen.
Als je in één en dezelfde Tour een massaspurt, een bergrit en een tijdrit wint, ben je verdomd veelzijdig.
Maar Pogacar is de overtreffende trap van veelzijdigheid…
Enige renner die op dit moment in de buurt komt m.i. is Evenepoel. Die doet ook het rondewerk, maar werd ook al wereldkampioen, won een monument en met San Sebastian nog 2x een mooie klassieker. Vraag is of hij in de rondes ook zo sterk kan worden als Pogacar en de Tour kan winnen.
Verder allemaal geen schande uiteraard, Pogi is wellicht de beste sinds Hinault.
Het is nu al meer, want wie zijn er allrounder sinds Hinault?
Beetje voorbarig om Pogacar als allerbeste van het millenium uit te roepen maar hij is natuurlijk wel lekker bezig.
Echter multidisciplinair is een andere snaak de beste ter wereld.
Kan overal winnen in mijn ogen wel iemand die de 5 monumenten kan winnen.
En ja laten we in godsnaam hopen dat er clean geraced wordt..
Als ik bv van aert de afgelopen tour overal en elke dag mee zag doen voorin heb ik wel soms vrees..
Maar in de context van allemaal dope was armstrong ook een top coureur.
Vooralsnog is de grinta van pogi heerlijk om te zien en kan je als koers liefhebber er allee maar van genieten