Remco Evenepoel kraakt op Monte Zoncolan: “Ik blijf vechten voor toptienplaats”
Remco Evenepoel finishte op de top van de Zoncolan als 19de, op 3’13” van winnaar Fortunato. Maar vooral, anderhalve minuut na rozetruidrager Egan Bernal. In het klassement telt Evenepoel (8ste) nu 3’53’ achterstand op de Colombiaan. “Misschien is mijn lichaam toch nog niet zoals we vooraf hadden gehoopt.” Dat Almeida de komende dagen een vrije rol krijgt, gaf hij nog mee.
“Ik voelde bij het aansnijden van de steilere stroken dat de benen leegliepen”, vertelde Evenepoel na een verfrissende douche voor de camera’s. “Misschien is mijn lichaam toch nog niet zoals we vooraf gehoopt hadden, wat prestaties betreft. Anderzijds, ik verlies opnieuw anderhalve minuut op Bernal, maar ik sta nog mooi in de toptien.”
En dat blijft nu een doel, vertelde hij nog. “Ik probeer daar elke dag voor te vechten, maar de ploegmaats moeten zich niet echt meer met mij bezighouden. Als Joao (Almeida, red) een dag in de aanval wil, mag hij dat zeker doen. Maar ik voelde vandaag gewoon dat het zwaarder en zwaarder wordt en dat die lange break er inhakt.”
“Maandag moet mij beter liggen”
“Ik ging nog lang mee, maar als de kracht er op een bepaald moment niet meer is, dan is ze er niet meer. Kijk, ik wist dat ik in die explosieve laatste drie kilometer zou afzien. Daar moet ik nog heel hard op werken en het zal tijd nodig hebben om te verbeteren op dat vlak. Maar dat weten we, en we hebben geduld.”
Toch kijkt hij alweer vooruit. Zoals naar de koninginnenrit op maandag. “Met drie lange tempocols, minder steil. Dat moet mij in principe al beter liggen.”
Hier is het volledige interview - best meteen de video onderaan de pagina bekijken: https://sporza.be/nl/2021/05/22/remco-evenepoel-het-wordt-zwaarder-en-zwaarder-maar-ik-vecht-voor-de-top-10~1621699190486/
Vind trouwens dat ie het, gezien leeftijd en revalidatie na val, toch best goed doet. Hij lijkt zich er alleen behoorlijk voor te moeten 'uitwringen' en als hij op deze manier verder gaat strijden voor een top 10 plaats in het eindklassement, lijkt me dat minder goed voor het verdere herstel van zijn lichaam en ook wel voor z'n zelfvertrouwen omdat ie zelf blijkbaar toch stiekem het idee had in deze Giro voor een eerste plaats of top 3 te kunnen meestrijden. En hij niet alleen ...
Feit is dat sinds de proloog het Zevende Wereldwonder, op 3 bonificatieseconden na, enkel tijd verliest. Nadat Bernal hem tweemaal vlotjes loste op een aankomst bergop, maakte Evenepoel prompt wereldkundig: "Ik wordt steeds explosiever." Echter, zowel vandaag als eerder deze week eindigde ploegmaat Almeida ondanks knechten voor en wachten op Evenepoel vóór zijn kopman aan de meet. Een kopman die, dankzij een royaal salaris, zich maandenlang enkel op de Giro heeft mogen voorbereiden. Tussen haakjes: Merckx eindigde in zijn eerste Giro 9e op 11 minuten, ONDANKS al het knechtenwerk tijdens en voor die Giro.
En nu klaagt manager Lefevere over het parcours. Logisch: het lijkt erop dat zijn ploeg met lege handen naar huis zal gaan. Geen enkele ritoverwinning -zelfs niet een podiumplaats- en ook geen klassement -zelfs niet het jongerenklassement.
Een jaar geleden kon de amper 3 jaar oudere Bernal ook geen meter meer fietsen. Maar hij had niet de luxe om zich enkel op de Giro voor te bereiden.
Ach ja, Evenepoel staat niet 1e in het klassement enkel en alleen omdat hij dat zo wilt. Wat anders kan men verwachten van iemand die Merckx zal degraderen tot een voetnoot in de wielergeschiedenis?
De mannen achter hem kan hij aan en de enkele mannen voor hem kan hij nog inhalen in de tijdrit. Top 5 kan nog steeds, maar is het top 10 ook goed.
Maar nu krijgt hij een les die hij waarschijnlijk niet gekregen had in de Routa del Sol of de ronde van Hongarije. Namelijk de les dat hij ook kan verliezen, gelost worden, afscheid moet nemen van verwachtingen, het absolute kopmanschap loslaten, ineens "gewoon een van de 170 renners zijn" ipv de nieuwe Eddy, etc. En hoe je dat vervolgens moet uitleggen aan pers en ploegmaats.
Natuurlijk geen schande als je kijkt waar hij vandaan komt, maar dit is niet wat hij en zijn ploeg er op voorhand van verwacht hadden (ook al zullen ze dit proberen te verbloemen.)
Hopelijk doet dit lesje "nederigheid" hem goed, zowel in zijn uitlatingen als in zijn toekomstige prestaties.
Dikke, dikke, dikke chapeau.
Johan Museeuw deed er 2 jaar over om weer echt top te zijn, Gerrie Knetemann deed er 2 jaar over, Chris Froome is er al 2 jaar mee bezig en is er nog lang niet, Niki Terpstra is al een tijdje op de sukkel na meerdere valpartijen de afgelopen 2 jaar en er zijn vast nog meer voorbeelden. Bernard Hinault werd in 1983 geopereerd aan zijn knie en was pas in het najaar 1984 weer echt terug maar werd in de Tour van dat jaar weggereden door Laurent Fignon.
Als ze in de ploeg van Evenepoel uit ervaring weten wat een breuk/operatie met een lichaam doet, waarom zijn ze dan meegegaan in de euforie over “de nieuwe Eddy”?
Ze hadden hem lekker in kleine rittenkoersen moeten laten starten en zich in alle rust moeten laten herstellen van zijn val. En niet koste wat het kost hem geforceerd klaar proberen te stomen voor de Giro. Heel amateuristisch. En natuurlijk heb ik makkelijk praten achteraf, maar een goede ploegleiding had hem vooraf tegen zichzelf in bescherming moeten nemen. Eventueel de Vuelta in het najaar laten rijden.
Hij is 21 en moet nog 15 koersjaren mee. Los van het feit dat ik hem op termijn geen grote ronde zie winnen vanwege zijn tekortkomingen (dalen!), vind ik ook dat zijn ploeg hem qua begeleiding in de steek heeft gelaten.
Ik vindt overigens niet dat het slecht was, zijn prestatie op de Zoncolan.
Mijn eerdere standpunt was ook dat hij beter had kunnen starten via een gelijkaardige route als jij voorstelt, om exact dezelfde redenen. Maar ik ben inmiddels van mening veranderd. Hij krijgt hier namelijk een les die hij waarschijnlijk niet gekregen zou hebben in de Routa del Sol of Zwitserland.
Iedereen die een groot kampioen wil worden, zal een aantal dingen moeten leren. Het omgaan met grote tegenslagen / valpartijen, en ook leren verliezen. En op beide fronten is de Italiaanse bodem heel leerzaam gebleken het afgelopen jaar.
Vanaf de start van zijn carriere is er vanuit media, fans, de ploeg en Remco zelf alles aan gedaan om het imago van "wonderboy, de nieuwe Merckx etc" hoog te houden. Soms leek het imago bijna belangrijker dan de koers. Zelfs als hij meer dood dan levend in een ravijn lag, werd er (ook door hemzelf) geroepen dat hij zonder die valpartij makkelijk gewonnen zou hebben. Met deze Giro is in ieder geval voor (nagenoeg) iedereen duidelijk dat niet alles zomaar verandert in goud als Evenepoel langs komt.
Je ziet aan zijn interviews dat de les aankomt. Van verschuivende doelstellingen, het besef van eigen tekortkomingen, het naar voren durven schuiven van je ploegmaats, het inzicht dat een drieweekse ronde toch effe wat anders is dan Polen of Algarve. Allemaal winst voor deze jongen, al zal hij daar nu misschien nog iets anders naar kijken.
Maar de grootste winst zit in mijn ogen bij fans en media. Vergelijk de berichtgeving en reacties week 1 met de reacties van nu, en het valt op dat de sfeer een stuk milder is geworden. Waar kritische berichten of twijfel over de paraatheid van San Remco weg werden gezet als "haat", zie je nu een veel genuanceerdere discussie ontstaan. Bij veel journalisten en fans is de Remco-waas voor de ogen verdwenen, en die zien ineens dat de "haters" misschien best eens gelijk hadden. En dat het niet gezegd is vanuit haat, maar realisme of een gezond kritische houding.
Als de Giro van Remco dat gaat opleveren, dan mag hij lekker tot in Milaan door blijven ploeteren (en daar zelfs een hele mooie tijdrit rijden).
https://sporza.be/nl/2021/05/23/-geen-mirakels-in-de-sport-we-staan-met-z-n-allen-met-de-voetjes-op-de-grond~1621758471010/
Als het heel ambitieus is, dan kan ik het me juist WEL voorstellen...
Of het verstandig is, is een andere vraag. Zal ook afhangen van de doelstellingen die je mee geeft aan die knul.