Primoz Roglic hervat acht weken na operatie trainingen op de weg
Primoz Roglic heeft afgelopen week de trainingen op de weg, liefst acht weken na zijn operatie aan zijn schouder, kunnen hervatten. Sinds zijn val in de zestiende rit van de Vuelta a España heeft de kopman van Jumbo-Visma nauwelijks meer buiten op de fiets gezeten.
“Ik hoop weer langzamerhand mijn trainingen op te pakken”, vertelt Roglic in een interview met WielerFlits dat later deze maand zal verschijnen. “Het is nu acht weken na mijn operatie aan mijn schouder. Iedere week gaat het beter, maar zo’n herstel heeft zijn tijd nodig. Ze hebben een deel van mijn bot afgehaald en dat op de plek in de schouder toegevoegd. De eerste periode na de operatie kon ik nauwelijks bewegen met mijn arm. Nu, kan ik mijn arm nog steeds niet helemaal strekken.”
“Gelukkig ben ik geen zwemmer, want dan had zo’n ingreep een veel grotere impact. De afgelopen weken ben ik voorzichtig weer op de hometrainer begonnen met af en toe een uurtje te fietsen. Afgelopen week heb ik een scan laten maken, waarna ik van de doktoren groen licht kreeg om weer rustig aan buiten op de weg te fietsen.”
Hoofdcoach Merijn Zeeman van Jumbo-Visma geeft aan dat Roglic eigenlijk nog in zijn revalidatie zit en een programma via het team met een fysiotherapeut volgt. “Onderdeel daarvan is dat hij ook weer trainingen op de fiets op de weg doet. Hiernaast volgt Primoz ook een revalidatieprogramma”, aldus Zeeman.
Roglic geeft aan dat hij een zware periode kende sinds zijn val in de Vuelta. “Zwaar is het omdat ik midden in mijn carrière nu een periode ken waarin ik bijna drie maanden niet aan mijn conditie heb kunnen werken. Ik moest verplicht rust nemen om mijn lichaam goed te laten herstellen.”
Met een Cruijffiaanse wijsheid onderstreept Roglic dat elk nadeel zijn voordeel kent. “Door die verplichte rust had ik ineens een zee van tijd. Ik ben veel bezig geweest met mijn foundation en met het opzetten van evenementen voor dit goede doel. Uiteindelijk gebruikte ik nu de vijf à zes uur waarin ik normaal dagelijks fietste voor andere doeleinden. Verder heb ik natuurlijk veel tijd aan mijn familie kunnen besteden. Maar inderdaad, drie maanden niet buiten op de fiets kunnen rijden is een behoorlijk lange periode.”
Roglic hoopt op 11 december dusdanig fit te zijn dat hij met zijn ploeg op het eerste trainingskamp naar het Spaanse Denia kan gaan. “Mijn hoop is dat ik in januari op het tweede trainingskamp van de ploeg weer redelijk mee kan.”
Ik zie hem in ieder geval graag in duel gaan met Pogacar volgende Tour. Giro zou ook kunnen, maar ik vermoed dat een renner van zijn kaliber en 3 Vuelta-trofeeën in de kast liever nog eens all-in gaat voor de oppergaai.
Vraag is wat er nog in het vat zit.
Voor een vierde Vuelta gaan?
Ik ben een held als Jerry Seinfeld, ook al tel ik wel eens kleingeld.
Diverse meningen van actieve forumleden allemaal afgekeurd door, ja, wie eigenlijk in vredesnaam? Je zet jezelf zo enorm voor lul als discussieforum: mensen komen hier voor het eerst en zullen ongeacht de inhoud meteen bevangen worden door de zeikerige teneur die dit meebrengt.
Maar los daarvan snap ik dat je soms liever een +'je of een -'tje geeft in plaats van voor de 37ste keer de discussie aan te gaan of het nu Fred Wright zijn fout, dan wel die van Roglic zelf was. (om een, in dit topic relevant, voorbeeld te geven)
Of is dat te min voor jullie?
En tuurlijk heb ik chronologisch, wie zet nou een discussieforum op niet-chronologisch?
Mensen die een 8 delige serie op volgorde 7,2,3,6,5,1,8,4 kijken?
For the record, met seizoen 1 begonnen.
Bij sommige post durf ik er best geld op te zetten wie er sowieso op de minknop heeft gedrukt.
Ik heb trouwens het idee dat een pareltje als the wire voor de huidige generatie met hun aandachtsspanne veel te langzaam gaat.
Maar het is wat mij betreft de beste serie ooit gemaakt.
Sowieso is HBO de beste op het gebied van series.
Dit is trouwens niet bedoeld als verwijt, ik kijk zelf ook graag naar actie (zij het dan eerder in de vorm van nordic noir, sci-fi en fantasy dan Amerikaanse misdaadverhalen). Als ik aan mijn favoriete series denk dan kom ik echter eerder uit op dingen als het onvolprezen You're the Worst, Schitt's Creek, Blackadder en het in alle opzichten perfecte Detectorists.
Doe mij uit de huidige HBO-stal maar The White Lotus of Succession.
Je weet dat het allemaal niet mag maar het intrigeert wel.
We zijn immers ook een soort dieren en in het dierenrijk telt de macht van de sterkste, dat is in de misdaad vaak ook.
Naast the Wire en nu mindhunter hebben ook Breaking Bad en Better call saul daar trekjes van. Soprano’s was natuurlijk de grote aantrekker van het hele genre.
https://www.whats-on-netflix.com/news/myron-bolitar-harlan-coben-netflix-series-what-we-know-so-far/
In de categorie komedie moet iedereen eigenlijk toch wel het geniale one foot in the grave hebben gezien.
Leuke bijkomende draad maak je daar los met The Wire ;-)
Zelf ga ik toch voor Six Feet Under, en op humorgebied Blackadder en Black Books.
Het zwarte primeert bij mij op de misdaad...
Ik ga Ziggo bellen en me abonneren, mezelf kennende zit ik dan marathon aan de buis gekluisterd. Bijkomend voordeel is dat jullie me hier wat minder gaan zien
Misschien even wat Vlaamse series afzeiken
Wat de plusjes en minnetjes betreft zie ik er op sommige momenten wel een meerwaarde in. Stel dat je de avond na het wk-veldrijden om 23:00u even de site bezoekt om het koersverloop en de reacties te lezen, dan ben ik bij topics met 200 reacties blij dat ik even kan rangschikken op populariteit.
En, retebelangrijk, als je er tóch mee door wil gaan, trap die saldering er af en geef absolute aantallen + vs -, 100-100 is niet hetzelfde als 0-0. Echt prutswerk zoals het nu allemaal gedaan wordt.
Geeft wel een rare gewaarwording als je die serie kijkt nadat je Dexter hebt gekeken.
Misdaad/Maffia: Gomorra, vooral s1.
Makkelijk vermaak: Homeland, Band of Brothers.
Komedie: Seinfeld, Office UK.
Origineel: Black Mirror, hit or miss.
Geweldige serie met heel veel diepgang.