Ploegleider Van Slycke: “Marge van Vansevenant is gigantisch”
Mauri Vansevenant heeft in de Tour de La Provence indruk gemaakt. Op de achtste plaats was de 21-jarige renner van Deceuninck-Quick-Step de jongste renner in de top tien. Over zijn progressie zijn ze bij zijn ploeg erg optimistisch.
“Mauri was vroeger verre van geobsedeerd door koers. Daarom is zijn marge gigantisch. Terwijl die bij veel jonge renners al grotendeels is weggevaagd”, zegt ploegleider Rik Van Slycke van Deceuninck-Quick-Step in Het Nieuwsblad. Zo reed zijn pupil bij de junioren op een oude fiets van zijn vader Wim, die tussen 2004 en 2008 vijfmaal van start ging in de Tour de France. Bij de beloften droeg de jonge Mauri nog altijd zijn schoenen.
Van Slycke zag in de afgelopen ploegstages al dat Vansevenant een nieuwe stap had gezet, nadat hij afgelopen najaar al veel indruk maakte in de Waalse Pijl. “In de klimgroep willen de ego’s al eens opspelen”, vertelt de ploegleider. “Dan beginnen ze ineens te demarreren en nooit zakte Mauri erdoor. Ook als je hem vroeg om blokjes te maken aan vaste wattages, hield hij dat steeds vol. Je zag: die jongen is klaar.”
Maar als ik zie hoe deze jongen zich op de pijnbank legt geef ik hem nog 2 seizoenen voordat hij eeuwig talent wordt.
Die grootspraak bij Deceuninck hangt mij de keel uit.
En daar zit wel het gevaar bij enthousiaste jonge mannen in een ploeg met gerodeerde anciens, om je plekje af te dwingen. Overbelasting en overtraining liggen op de loer.
Je HOEFT niet overal op aan te slaan. Ik vind de tweede zin van Pelle veel interessanter dan de laatste.
Uiteindelijk snappen wij er helemaal geen zak van wie er goed bezig is en wie aan roofbouw doet,. Kun je dat aan de kop van Vansevenant zien?
Mogen of niet mogen: ik zie vooral veel jonge renners die heel snel op het schild worden gehesen. En die op heel hoog niveau presteteren. Ik kan het niet zien aan hun gezichten of aan trainingsdata. Wat ik wel zie is dat het een trendbreuk is met het verleden, waarin jonge talenten rustig gebracht werden, en waarin ze geleidelijk begonnen te presteren.
Nu zijn ze er ineens, doen mee op het hoogste niveau tot ver in de finale. Allemaal uitzonderlijke talenten? Corona? Maar niemand weet hoe dat op lange termijn uitpakt. Waarbij er genoeg voorbeelden (uit andere tijden en uit andere sporten) terug te vinden zijn waaruit sporters al heel jong hun hoogtepunt hebben gehad. Om vervolgens uit te gaan als een nachtkaars.
dat geeft ook extra glans aan sporters die het heel lang volhouden. Denk aan types als Federer/Nadal/Djokovic in het tennis. Die in schril contrast staan met natte scheten in het voetbal zoals Royston Drenthe.
En je gunt iedereen een carriere als die van Federer, maar uiteindelijk is het nachtkaars-scenario van types als Drenthe net zo spraakmakend.
Of wat minder groot maar wel snel afgegleden: Zico Waytens.
En daarnaast een hele reeks renners die met heel veel verwachtingen binnenkwamen, nog steeeds rondfietsen maar uiteindelijk de verwachtingen nooit hebben waargemaakt om diverse redenen. Gaviria, Hodeg, Aru om maar eens wat namen te noemen.
Cunego, Pinot? Dat kan niet serieus zijn. Aru? Gaviria? Get real.
Wielinga, dat is er een.
Betancur ook een fraaie natuurlijk. Hoewel ik hem daarna nog altijd best tof heb zien koersen als lijfwacht.
Deze al gehoord? Is een podcast https://sporza.be/nl/2021/01/28/mauri-vansevenant-ik-zou-heel-graag-luxeknecht-van-remco-zijn~1611821362951/
Weet jij eigenlijk welke ploegen ketonen gebruiken, en welke niet? Anders is het moeilijk vergelijken natuurlijk. Alleen van DSM weten we (bijna) zeker dat ze het niet doen.
EN ik denk dat de jonge generatie in het algemeen minder marge heeft dan de generatie van 10 jaar geleden. De professionaliteit die heel veel jonge renners nu hebben maakt dat de marges naar boven toe niet meer zo groot zijn (ook hier: ergens komt het uit bij "buitenaards").
Sowieso wat een gruwel, pak dan een andere berg in de buurt.