Alexey Lutsenko mag zich eindwinnaar noemen van de 58ste editie van de Ronde van Turkije. De leiderstrui van de Kazach kwam in de achtste en laatste etappe niet meer in gevaar. De slotrit, met aankomst in miljoenenstad Istanbul, werd gewonnen door Jasper Philipsen. De Belg rekende af met Cees Bol en Giovanni Lonardi.

In de slotetappe van de 58ste Ronde van Turkije reden de renners, over een afstand van 130,5 kilometer, van en naar miljoenenstad Istanbul. Onderweg was het zeker niet biljartvlak, maar toch konden we een laatste (massa)sprint in de straten van Istanbul verwachten. Kon Jasper Philipsen vandaag op de valreep nog zijn negentiende zege van het seizoen boeken?

Lachende gezichten voor de start – foto: Cor Vos

Bergkoning Vine weer in de aanval
Zijn ploeg Alpecin-Deceuninck reed in de eerste koersuren achter drie vroege vluchters aan. Jay Vine won zaterdag met verve de voorlaatste rit van de Ronde van Turkije en was al min of meer zeker van de bergtrui, maar de Australische klimmer ging toch maar in de aanval voor de laatste bergpuntjes en, wie weet, nog wel meer. De renner van UAE Emirates kreeg in de spits van de koers gezelschap van Jakub Murias (Voster ATS Team) en Mauro Verwilt (Tarteletto-Isorex).

De voorsprong van Vine, Verwilt en Murias liep op tot ongeveer een minuut, maar de sprintersteams waren – gezien de aanwezigheid van Vine in de kopgroep – gewaarschuwd. Alpecin-Deceuninck nam zijn verantwoordelijkheid in de achtervolging op de kopgroep en ook Astana Qazaqstan hielp een handje. Dit deed de Kazachse formatie niet voor Mark Cavendish, maar voor Cees Bol. Het was juist de Britse spurtbom die het vuile werk mocht opknappen op kop van het peloton.

Kopgroep op tijd ingerekend, op naar een sprint
Ondertussen kwam Vine als eerste boven op de eerste en enige beklimming van de dag, eentje van derde categorie, en hiermee wist de Australiër zich te verzekeren van de zege in het bergklassement. De buit was met andere woorden binnen voor Vine, die echter niet van plan was om de benen stil te houden. Hij bleef ook na de klim stevig doortrappen in de kopgroep, maar een tweede opeenvolgende ritzege leek toch echt te hoog gegrepen.

Kopgroep van de dag – foto: Cor Vos

Het verschil tussen de kopgroep en het peloton was namelijk zeer beperkt, en dus probeerde Vine het nog in zijn eentje. De 27-jarige coureur reed weg bij Verwilt en Murias en zwom nog even voor het peloton uit, maar het bleek ook voor de bergkoning een kansloze missie. Vine werd dus weer ingerekend en dit was het sein voor enkele andere renners om te demarreren.

Een poging van Wesley Mol draaide alleen op niets uit en ook een aanval van zijn landgenoot Bram Dissel werd al snel in de kiem gesmoord. Er bleek echter geen ontkomen aan: we gingen na bijna drie uur sprinten in Istanbul. De mannen van Astana Qazaqstan maakten aanvankelijk de dienst uit in de laatste kilometers, maar de Kazachse ploeg werd overvleugeld door EOLO-Kometa en Alpecin-Deceuninck.

Nummer 19 voor Philipsen, Bol weer tweede
Die laatste ploeg leek over de perfecte timing te beschikken, met dank aan David van der Poel en Xandro Meurisse, maar de laatste kilometer verliep toch vrij onoverzichtelijk en chaotisch. Philipsen was echter zeer attent, liet zich niet verrassen in de zeer bochtige en smalle finale en ging als eerste de sprint aan. Cees Bol zat in het wiel van de Belg, maar kwam er niet over en moest – niet voor het eerst in deze ronde – duidelijk zijn meerdere erkennen in Philipsen.

Gazzoli, eindwinnaar Lutsenko en Bol na afloop van de etappe – foto: Cor Vos

Lutsenko was de andere grote winnaar van de dag: de Kazach kwam in de slotetappe niet meer in de problemen en verzekerde zich zo van de eindoverwinning. De 31-jarige Kazach werd op het eindpodium geflankeerd door Ben Zwiehoff en Harold Tejada, de tweede renner van Astana Qazaqstan op het podium. Met Xandro Meurisse (9e) eindigde er ook nog een Belg bij de eerste tien.