Olympische combinatie Mathieu van der Poel: “Niet zeker of hij mountainbike én weg doet”
Interview Het is een publiek geheim dat Mathieu van der Poel op mountainbike-revanche uit is tijdens de Olympische Spelen van volgend jaar in Parijs. De 28-jarige Nederlander zag zijn gouden droom in Tokio aan diggelen vallen door de inmiddels beruchte plankjesgate. Maar ook het wegparcours in de Franse hoofdstad lijkt de wereldkampioen op het lijf geschreven. Een duivels dilemma, beamen ook bondscoaches Koos Moerenhout en Gerben de Knegt in gesprek met WielerFlits.

Met enige tegenzin werkte MVDP de voorbije weken nog wat wegkoersen af, waarvan hij er eentje zelfs onverwacht won. Toch had de alleskunner dat nodig, want komende zondag rijdt hij in Elancourt het Olympic Test Event op de mountainbike. Het doel is om het parcours te ontdekken en daarna plannen te maken voor de zomer van 2024. De uitslag is van ondergeschikt belang, liet mountainbikebondscoach De Knegt eerder deze week al weten. Het is vooral zaak om te kijken welke technische skills de mountainbikers volgend jaar in hun voorbereiding moeten bijschaven.
Lastige combinatie
“Pas na dit weekend weten we hoe dat parcours eruitziet en wat voor plannen we daarop kunnen maken”, vertelt De Knegt. “Op allerlei manieren heb ik geprobeerd info over dat parcours op te halen, maar dat is zeer beperkt. In Elancourt ligt een heuvel van 250 meter hoog, daar kun je meer kanten mee op. Het kan een klimparcours zijn met twee lange klimmen, of een intervalparcours met meerdere korte hellingen. Het kan zo maar zo zijn dat Mathieu na zondag heel anders over zijn mountainbike-ambities in Parijs denkt. Maar ik zou zijn voorbereiding wel graag bespreken.”
Dat heeft alles te maken met de Tour de France. De olympische cross country-wedstrijd staat volgend jaar op maandag 29 juli op het programma. Dat is acht dagen na de Tour-slotrit in Nice. “Ik heb al eerder gezegd dat mijn ideale voorbereiding voor Mathieu er eentje is zonder de Tour, of tot de eerste rustdag. Dat komt omdat het mountainbiken een specifiekere voorbereiding vraagt. Tom Pidcock gaat zich volledig op het mountainbiken richten en dat is voor hem een heel moeilijke tegenstander. Als Mathieu dat ook doet, dan denk ik wel dat hij dichtbij goud kan zijn.”

Van der Poel tijdens het WK mountainbike in Glentress Forest – foto: Cor Vos
In Tokio kwam Van der Poel ook aan de start met één Tour-week in de benen. “Toen was hij heel goed in orde. Als je de hele Tour doet, betekent dat ook dat je drie weken de mountainbike niet aanraakt en je maar acht dagen hebt om het gevoel op die fiets weer aan te scherpen. Het valt of staat met wat Mathieu zelf wil. Dat moet binnenkort wel duidelijk zijn. Dat hangt ook van het circuit af. Een intervalparcours leunt veel dichter tegen de weg aan. Want eerlijk is eerlijk: de wegrit in Parijs, die ligt Mathieu ook heel erg goed. Maar de combinatie is wel een uitdaging.”
Wegparcours past ook heel goed
Vijf dagen na de gouden mountainbikerace, ligt er op zaterdag 3 augustus een nieuwe medaillekans op de Champs-Élysées. Voor die wedstrijd komt Moerenhout om de hoek kijken. “Het is voor nu nog de vraag of Mathieu überhaupt beide disciplines doet”, vertelt de wegbondscoach. “Door kenners heb ik me laten vertellen dat de combinatie mountainbike-weg moeilijker is dan andersom. Dat zullen we de komende periode moeten kristalliseren, wat daarin de juiste route is. Bovendien is de olympische wegwedstrijd een heel rare, vanwege de regels.”
Er mogen namelijk maar negentig renners meedoen, waarbij teams uit maximaal vier renners kunnen bestaan. Dat is weggelegd voor de landen die aan het einde van het wegseizoen 2023 (meetmoment is komende maand in oktober) in de top-5 staan van de UCI landenranking. “Op dit moment staan wij zevende en hebben we dus recht op drie deelnemers bij de mannen”, legt Moerenhout uit. “Het is te hopen dat we nog in de top-5 eindigen, want nummer zes Groot-Brittannië en nummer vijf Frankrijk zijn nog niet helemaal uit het zicht. Maar dat is lastig genoeg.”
Het lijkt er daarom op dat Moerenhout maar drie wegrenners mag afvaardigen, waarvan eentje ook de tijdrit moet rijden. “Qua tactiek ben je dan redelijk snel uitgespeeld. Het valt te bezien wie er echt als kopman naar Parijs gaat. Ik heb het parcours online gezien, ik ben ben benieuwd naar de verkenning. Misschien gaan we wel met drie kopmannen daar naartoe, dat is meer dan anders een optie. Omdat het peloton maar negentig renners groot is, is het moeilijk om te controleren. Tenzij vijf of zes landen geen andere optie hebben dan een massasprint. Dat geeft een rare draai.”

Koos Moerenhout – foto: Siese Veenstra
Conflict of interest
Als het aan Moerenhout ligt, combineert Van der Poel de wegwedstrijd van de Olympische Spelen wél met de hele Tour. Die eindigt dertien dagen voor die wedstrijd. “Net zoals nu het geval was met het WK, dat hij won. En de winnaar heeft altijd gelijk”, lacht de bondscoach. “Maar dat is wel een plan dat Mathieu met zijn eigen ploeg Alpecin-Deceuninck moet doornemen. Ook hoe actief hij de Tour rijdt. Dat heeft allemaal met elkaar te maken, ook met het traject vóór de Tour. Je moet voorkomen dat je tijdens zulke grote kampioenschappen aankomt met een uitgebluste renner.”
Dat is voor iedere coureur anders, merkt Moerenhout op. “Sommige renners moeten echt groeien in een grote ronde, zodat ze er daarna beter uit komen. Dat blijft altijd een beetje koffiedik kijken. Ik laat die verantwoording bij Mathieu zelf. Als hij ergens voor gaat, dan gaat hij ook voor de beste voorbereiding. Zo professioneel is hij, dat vertrouwen heb ik in hem en dat verdient Mathieu ook. Dat had ik in het verleden eveneens met Tom Dumoulin. In mijn ogen zou de Tour ter voorbereiding op de olympische wegwedstrijd niet verkeerd moeten zijn. Een meerwaarde, zelfs.”
En dat schuurt wel met de plannen die De Knegt met hem heeft, die MVDP als mountainbiker dus liever géén (volledige) Tour ziet doen. Moerenhout overweegt in ieder geval niet om hem thuis te laten. “Een type-Van der Poel, daar hebben we er geen twee van. Het is afwachten welke keuzes hij maakt. Hij gaat ook niet allebei de disciplines doen, als hij in een van de twee geen vertrouwen heeft. De komende tijd voeren we gesprekken om te zien waar zijn prioriteiten liggen. Mathieu krijgt altijd een extra ster vanwege zijn afmaakkwaliteit. Maar dan moet wel alles kloppen.”

Zien we Van der Poel volgend jaar ook op de Spelen met goud aan de haal gaan? – foto: Cor Vos
Ik denk dat MvdP zelf veel meer waarde hecht aan eventueel Olympisch MTB goud dan aan Olympisch wegrit goud.
In het wegwielrennen is zijn palmares al compleet. De Olympische titel zou een schitterende bonus zijn, maar niet het hart. Zijn MTB palmares daarentegen is eerder een open wond. En aangezien MTB goud het absolute hoogtepunt van die hele sport is, zou dat in een klap alles goed maken. Niet vergeten hoeveel tijd Mathieu in het MTB heeft gestoken tussen pakweg 2015-2019. Dat was voor hemzelf jarenlang zijn grote missie.
Aan de andere kant: het wegparcours in Parijs is prima op MvdP's maat, terwijl als het een beetje klimmen wordt in Elancourt, Pidcock gewoon flink in het voordeel is op de MTB. Die heeft ook vele malen meer uren in die discipline gestoken de laatste jaren, en rijdt supernatuurlijk rond op die fiets, terwijl MvdP's combinatie van roest, kracht en geldingsdrang tot nu toe vooral crashes oplevert.
Ik zou zeggen: als het parcours in Elancourt morgen op zijn maat blijkt, sowieso voor de MTB gaan (en dan ook echt, dus na Roubaix geen LBL, Giro of Tour). En dan alsnog een paar dagen later de wegrit eraan vastplakken om te kijken of er nog een vinnige demarrage op zit.
Klote met dat wielrennen dat er geen fatsoenlijke planning te maken is zodat het goed uitkomt voor beide disciplines.
Dit gaat een stratenparcours met veel nare bochten en wat vinnige spurtheuveltjes worden, hij is onlangs wereldkampioen geworden op een stratenparcours met veel nare bochten en vinnige spurtheuveltjes. Volgens mij kan hij aankomende zomer zich prima weer voorbereiden op een stratenparcours met veel nare bochten en vinnige spurtheuveltjes om op dat stratenparcours met veel nare bochten en vinnige spurtheuveltjes Olympisch kampioen te worden en dan, schaapachtig, op nare Trancemuziek wat rond te hossen voor een slecht bier drinkende oranjemassa. In de laatste 2 'thís is the mó-ment!!!'-momenten in het MTB is hij op basis van slapstickcrashes jammerlijk uitgevallen met hele sloten kritiek en lacherigheid tengevolge. Gewoon de weg doen en MTB in je vrije tijd houden.
Speciaal voor jou een lekkere nare trance remix van een eurovision track. Dat heb je wel verdiend vind ik!
https://youtu.be/RwjJ4B3bhv0?si=Sm5OzhUK4QSBK-rh
Of de geschorenbenenkrommestuurtjesbrigade het nou kan accepteren of niet, hij vindt mountainbiken nou eenmaal leuker, en helaas voor jullie heeft ie zich een zodanige status verworven dat hij de ruimte krijgt om zelf te bepalen wat hij gaat doen.
En die twee ietwat lullige valpartijen, die motiveren hem alleen maar meer om alle naysayers hun ongelijk te bewijzen.
Beide wedstrijden gewoon rijden dus!
@RV: ik snap wel een beetje waar je op doelt met de vergelijking. Het is een beetje mainstream sports/muzikanten vs de die-hard diy-mentaliteit bij sporten/musici die zich wat meer in de marge bevinden.
Zie hierbij het verzet bij de 'overname' van het gravelen door de UCI, waarmee een marge-sport zich gekocht voelt en in de schijnwerpers geplaatst, waar het naar eigen idee niet direct thuis hoort. En/of het skateboarden: ik vraag me af of old-school skaters hier zo warm van worden.
Lijkt me ideaal voor vdPoel. Twee tijdrijders mee om de gaten te dichten. En dan op 70km openbreken. Lukt het niet, kun je altijd nog Philipsen piloteren.
Het zal er ook vanaf hangen hoe scherp'ie moet staan voor de MTB, met lange klimmen ben je kansloos tegen Pidcock als je in PR-postuur verschijnt.
Dus voorseizoen rijden t/m roubaix, dan einde wegseizoen en alles op MTB of:
Alles op de wegrit waarbij hij een vrij 'normaal' seizoen kan rijden en de tour als voorbereiding geldt. Het winnen van olympisch goud op wielrenfiets is echter onder wielrenners niet zo vooraanstaand.
Wat ik nog nergens heb teruggelezen is de positie van Milan Vader. Hij tekende bij Jumbo een contract waarin hij richting parijs ook alle vrijheid krijgt/kreeg om naartoe te werken. Stel nu dat Milan zijn volgende seizoen grotendeels inricht voor de MTB en top 10 of top 5 rijdt in wereld bekers voor de spelen. Kan de Knegt dan zomaar een Van der Poel selecteren die een alternatieve route naar de spelen kiest waarbij hij zich nauwelijks laat zien op de MTB. Iedereen gaat ervanuit dat VDP zomaar mag kiezen wat hij doet maar NOC NSF zal daar dan toch ook nog wat van vinden lijkt mij.
Meerdere etappes is mooi ja, maar een XCO overwinning op de OS is wereldwijd in de sportwereld VEEL hoger aangeschreven. Daarnaast zijn dat ook doelen die de drie jaar daarna ook nog haalbaar zijn: goud op de OS wordt lastig in de jaren erna
Daarnaast: om serieus mee te kunnen doen bij de XCO moet je je écht goed voorbereiden, vrijwel alle kanshebbers zijn uitsluitend/grotendeels mountainbikers. Dan kan je niet 4 wereldbekers gaan rijden en een beetje techniek trainen; dan moet je echt de hele kalender vanaf 13/14 april zoveel mogelijk rijden, om in de flow te komen.
Ik heb ergens wel het gevoel dat, hoewel hij de mtb prachtig vindt, het hoofdstuk ook wel wil afsluiten. En dat gaat het gemakkelijkst met een OS titel. Ook voor de ploeg/sponsors.
Niet mountainbikes, maar ebikes zijn de SUV's onder de fietsen. Veel groter en zwaarder dan nodig, lelijk en lomp. Je mag mountainbikes natuurlijk ook lelijk en lomp vinden (ik ben blijven hangen bij jaren '90 mountainbikes, en vind alles van daarna ook niet mooi of interessant meer), maar hoe ze er uit zien is wel grotendeels bepaald door functionaliteit. Bij een SUV en bij de moderne, lompe ebike is dat niet het geval, die worden gewoon opgeblazen omdat dat er 'stoer' en duur uitziet.