Olav Kooij sprint met overtuiging naar tweede ritzege in Parijs-Nice
Olav Kooij heeft na de eerste ook de vijfde etappe van Parijs-Nice op zijn naam geschreven. De Nederlander was de snelste van een enigszins uitgedund peloton. Mads Pedersen werd tweede, Pascal Ackermann derde. Het geel van Luke Plapp kwam (ondanks een kort prikje van Remco Evenepoel in de finale) niet in gevaar.
De renners verzamelden zich ’s ochtends in Saint-Sauver-de-Montagut voor een vrij lange rit van 193,5 kilometer naar Sisteron. De eerste tachtig kilometer waren al bij al nog redelijk vlak, maar daarna volgden vier beklimmingen van derde categorie. De Col de la Pigière (2,6 km aan 5%) bracht de renners naar een hoogte van 968 meter, het hoogste punt van de etappe. Wat volgde, was een vrij lange en licht dalende prefinale, een eerste passage door Sisteron (met nog een klimmetje van 1 km aan 6%) en een lokale slotronde van tien kilometer.
Campenaerts en Eenkhoorn springen naar vroege vluchters
In de vlucht van de dagen vertegenwoordigen Dries De Bondt (Decathlon AG2R La Mondiale) en Mathijs Paasschens (Lotto Dstny) de Lage Landen. Zij hadden het gezelschap van Alexis Gougeard (Cofidis), Mathias Norsgaard (Movistar), Sandy Dujardin en Pierre Latour (TotalEnergies). Hun voorsprong werd nooit veel meer dan twee minuten. Dat gaf Victor Campenaerts en Pascal Eenkhoorn op dik tachtig kilometer van de streep de sprong naar voren te maken. Zo hadden we plots acht man vooraan, waarvan drie van Lotto Dstny.

foto: Cor Vos
In de finale dunde de kopgroep wel weer uit. Met nog tien kilometer te gaan, bij het ingaan van de slotronde, waren enkel Dujardin, Norsgaard, De Bondt, Campenaerts en Eenkhoorn nog over. Zij hadden op dat moment echter nog slechts enkele tellen voorgift. Op de beklimming in Sisteron kwam dan de definitieve aansluiting. Direct daarna zagen we verschillende demarrages, van onder meer Quentin Pacher en Jasper De Buyst. Ook dagfavoriet Mads Pedersen roerde zich.
Sprinten voor de zege
Favorieten als Aleksandr Vlasov deelden ook wat prikjes uit, maar op de top was alles nog bij elkaar. Remco Evenepoel probeerde er vervolgens vanonder te muizen in de afdaling. Ook de Belgisch kampioen kwam echter niet weg, waarna de rust wederkeerde. We kregen een groepssprint, zij het met een uitgedund peloton. Arvid de Kleijn en Fabio Jakobsen hadden opgegeven, terwijl onder meer Gerben Thijssen had moeten passen.
Mads Pedersen zat er nog wel bij. De Deen ging van ver aan en wist de opkomende Pascal Ackermann af te houden. Van achteruit kwam echter ook nog Olav Kooij. De Nederlander had veel meer snelheid dan zowel Pedersen als Ackermann en sprintte met overtuiging naar zijn tweede zege. Kooij won eerder al de openingsrit van Parijs-Nice. Ook toen was Pedersen tweede.

Enfin, dit is juist logisch. Je gaat een finishfoto niet vrijgeven als de winnaar nog niet officieel bekend is. Daarnaast is het simpelweg ook per organisatie (en de software die ze gebruiken) afhankelijk.
Maar het niet duidelijk zijn, is voor mij geen reden om de foto achter te houden.
Toch wel met vrij veel overmacht hoor vandaag, leek op enkele honderden meters van de meet nog te ver te zitten.
Maar van zijn huidige 32 overwinningen zijn er 8 op WT niveau, 16 op Pro niveau en 8 op .1 niveau.
Van het WT-niveau zijn er 3x P-Nice, 2x in China, 2x in Polen en 1x UAE (met alle respect, China is eerder Pro-niveau). Hierbij ook 6x in ZLM-tour en 4x in Britain (met beperkte tegenstand).
Bij Sagan had hij na 32 overwinningen (22jaar) 16 op WT-niveau, 10 op Pro, 5 op .1 niveau (en 1x NK).
Cav was 24j na 32 winsten - 8 op WT (4x in Tdf) , 10 op Pro en 14 op .1.
Dus qua kwaliteit waren die mannen nog ietsje beter.
En om REV er nog eens bij te halen, na 32 winsten had hij er 5 op WT, 2x kampioenshap, 23 op Pro en 2x .1 niveau.
Maar Kooij zal zeker nog voldoende grote overwinningen behalen op zijn erelijst.
Maar ik vermoed om het maximale uit zijn carriere te halen hij toch bij een andere ploeg zal terecht moeten komen.
Het klopt wel dat Sagan al bitterjong allemaal topkwaliteit binnenhaalde onwaarschijnlijk, als je dat lijstje nog is overloopt. Bij die 5 WT overwinningen van Evenepoel gebied de eerlijkheid wel te zeggen dat het gaat om San Sebastian, eindklassement Polen en Luik. Die laatste koers alleen al vind ik meer waard dan 32 kleinere koersen.
Laat Kooij lekker Kooij blijven. Laten we ook niet te veel vergelijken met de allergrootsten, want voor je het weet maken we er weer een "nieuwe Eddy" van, inclusief alle onhebbelijkheden.
De beste vergelijking is gewoon de tegenstand van vandaag. En dan doet ie het echt goed. Geklopt op pure snelheid door Merlier, maar als er een viaduct in het parcours ligt hoef je daar geen rekening mee te houden. En in de iets lastiger sprintritten is hij momenteel wel de maat der dingen. Althans tot nu toe in dit voorseizoen.
- Of Kooij moet heel de Tour knechten want ze willen de Tour winnen, in dat geval pak je toch gewoon een knecht mee?
- Of Kooij mag zijn eigen kansen gaan in de sprint en de rest is voor Vingegaard, maar dan verlies je een knecht voor de kopman en ik neem aan dat dat voor Kooij ook geen cadeau is om het tegen voltallige sprintploegen op te nemen.
- Of ze moeten renners meenemen voor Kooij, maar een team bouwen rond een sprinter als je de regerend meervoudig tourwinnaar in je team hebt (die ook nog eens zelf de Tour nog eens wil winnen) is volstrekt idioot.
Sprintersteams in een grote ronde brengen sowieso veel meer risico's met zich mee. Een klassementsteam met een klassementsman die geen rit wint en uiteindelijk 2de wordt is een geslaagde tour. Een vol sprintersteam meenemen voor een sprinter die geen rit wint (want dat Kooij een rit wint is niet gegarandeed. Hij maakt kans maar het kan evengoed zijn dat hij niets wint) is een mislukking. Speel het dan veiliger.
De Giro dit jaar is een stuk meer gericht op sprinters, kan hij daar zijn eerste grote ronde rijden. Voor hetzelfde geld is hij na 8 dagen zo de pijp uit dat hij moet afstappen.
Eens met het eerste deel van je betoog. Deel 2 waag ik te betwijfelen.
Sprintersteams brengen net minder risico met zich mee. Voor een gemiddeld team weliswaar, niet voor een team als Jumbo met topfavoriet Vingegaard. 1 rit winnen op een 8 tal kansen en de Tour is geslaagd. Terwijl bij de klassementsmannen enkel de eerste 3 max top5 echt aandacht krijgen. Soudal-Lotto had elk jaar zo'n geniale strategie. Eén van de lagere budgetten en geen bijzondere ploeg maar elk jaar maximale exposure met hun sprinters die een rit wonnen van McEwen over Greipel tot Ewan.
Ik denk ook dat je onderschat hoe kinderachtig je overkomt met je bijnamen. De meeste mensen hebben 1 vaste naam waarmee ze door het leven gaan.
Pedersen zoals vaak van heel vroeg maar komt hier toch ander volk tegen
Kooij duidelijk de snelste wel.
Wie de snelste is van de wereld is niet of amper te bepalen. En is ook hartstikke irrelevant, tenzij je een fan-battle wil starten misschien. Alles draait om de vorm van de dag en daar is alles mee gezegd. Want niemand zal zich de snelste herinneren als de snelste niet wint. De winnaar wordt herinnerd en is vaak niet de snelste.
Al denk ik dat als Pogacar de motor aanzwengelt er niemand meer kan volgen deze MSR
En in dit geval zie ik renners als bv. Van Aert en Pedersen dan dus niet als sprinters die allround zijn, maar allrounders die snel zijn. Maar hier mag iedereen uiteraard anders over denken.
Milan, Groenewegen, Jakobsen zijn de sterke beren en machtsprinters.
Een Ewan, Merlier en Groves zijn meer de pure snelle mannen
Een Philipsen en Kooij kunnen lang overleven en zware koers aan.
En een Pedersen en Van Aert zijn eigenlijk geen sprinters, maar gewoon zo sterk dat ze ook snel zijn.
Milan heeft gisteren echt wel laten zien om erbij te zitten als Groenewegen, Jakobsen en Merlier gelost zijn. Hij komt dus bij mij eerder in het rijtje Philipsen. En wie weet hoort daar Groves ook bij (als je af gaat op zijn Vuelta van vorig jaar).
Deze etappe levert mij 2 vragen op:
- Zou Kooij MSR kunnen winnen?
- Wie geeft Evenepoel vandaag de schuld?
-jij
- VLAB: ze reden niet hard genoeg achter de vroege vluchters waardoor de boni's al weg waren ;)
Zoals hij er hier uitkwam zou ik zeggen: de Coyote slaat weer toe.
In wielerclub Wattage zeggen ze dat Evenepoel de commotie nodig heeft, dat zijn resultaten er niet onder lijden. En misschien is dat ook wel zo.
Maar toch vraag ik me af of het allemaal slim is. Als je er zelf niet onder lijdt, dan waarschijnlijk wel jouw ploeg. Zeker straks in de TdF, als alles nog verder uitvergroot wordt.
Dan kun je inderdaad beter gewoon zwijgen. Minder leuk voor DC en voor mij. Maar ik denk wel beter voor hemzelf.