‘Nieuwe generatie met Tadej Pogacar is niet uitzonderlijk sterk’
Ride De wielerwereld staat de afgelopen twee jaar compleet op z’n kop. Tieners rijden de gevestigde wielertop zoek. Debutanten winnen direct de grootste koersen. En jonge twintigers blijken ook in zware grote rondes na drie weken de langste adem te hebben.
Hebben we te maken met een uitzonderlijke generatie of is er sprake van een trend? Ride Magazine duikt met een reportage van liefst 3000 woorden, waarvoor talrijke personen uit de wielersport en fysiologie werden geïnterviewd, in dit bijzondere fenomeen.
Tadej Pogačar, Egan Bernal, Remco Evenepoel, Marc Hirschi, Filippo Ganna, João Almeida, Jonas Vingegaard en o.a. Brandon McNulty domineren nu al geregeld de grote koersen. Ploegleider Allan Peiper van Tour-winnaar Pogačar: “Deze opmars van prille twintigers is inderdaad revolutionair te noemen. Het is duidelijk dat we met de wielersport in een nieuwe fase terecht komen.”
Cijfers onderstrepen dat de laatste vijf jaar een trend is ingezet. Dit is niet een uitzonderlijk sterke generatie, maar de komende jaren zullen we steeds meer nieuwe talenten direct aan de top gaan zien. Dat is de conclusie van talrijke kenners. Fysiologisch gezien zit een renner zelfs tussen zijn 20ste en 25ste levensjaar aan zijn top. Waarom heeft het dan zo lang geduurd dat de jongeren in het wielrennen, in tegenstelling tot andere sporten aan de top kwamen? Hoe valt deze cultuuromslag te verklaren? In Ride Magazine worden antwoorden op deze vragen gegeven.
Staatsgreep
“Ik loop al ruim 45 jaar mee in het professionele wielrennen, maar nog nooit heb ik het meegemaakt dat de jongeren zo’n ’staatsgreep’ in het peloton plegen”, stelt Patrick Lefevere, teammanager van Deceuninck-Quick-Step.
De extreem jonge leeftijd van de huidige nieuwe toppers roept ook de vraag op hoelang kunnen zij aan de top blijven staan? Zijn zij fysiek in staat om het straks als eind-twintigers op te nemen tegen een volgende generatie? En zijn zij mentaal in staat om hun carrière tot rond hun dertigste op topniveau te vervolgen?
WielerFlits-verslaggever Raymond Kerckhoffs verdiepte zich voor Ride Magazine in het onderwerp dat de wielersport nu het meest bezig houdt.
Bestel de 188 pagina’s dikke Ride nu via onderstaande link en krijg het thuis in Nederland en België opgestuurd. Of koop het in Nederland bij Jumbo Supermarkten en in België bij Albert Heijn, Hypermarkten Carrefour, Press Shop/Relay en de standaard boekhandel.
En of er ook een duidelijke "corona-invloed" is, waarin renners die al jaren mee gaan veel meer van slag door zijn in hun voorbereiding dan de jonge renners die nog niet vastgeroest zitten in reguliere seizoenen.
Ik denk namelijk dat dit seizoen een veel betere graadmeter is om wat te roepen over de nieuwe generatie dan vorig seizoen.
Over paar jaar ontstaat er wellicht een gat waardoor de dan 30ers als Van der Poel, Van Aert, Pogacar etc nog steeds als hoogste op de apenrots zitten.
Maar: de attitude om gewoon gas te geven en koers te maken, het hele seizoen door, dat is iets waar ik zonder voorbehoud van kan genieten. En ook dát is de afgelopen decennia niet meer gezien.
Wel de angst dat 'ze' allemaal pakken (ze zijn immers even goed), net als het altijd al was.
Uiteindelijk stokte hun ontwikkeling vaak relatief snel. Ze waren relatief snel op hun top. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat dit het relatieve voordeel is geweest van het leven op hoogte gedurende lange periode in de jeugd. Een soort fysiek voordeel.
Nu zie je echter ook Pogacar, Evenepoel en ook Almeida als Europeanen heel jong de stap maken. Afwachten wat hun groeimarge is de komende jaren.
Dat geeft je ook wel een bepaalde voorsprong want ik schat de jeugdopleiding van een BVO een stuk hoger in qua professionaliteit dan die van de gemiddelde wielerclub.
Bv
Aru: Niet eens een subtoppers
Chaves: rijdt dit jaar sterk, maar was de voorbije jaren ook geen subtopper
Pinot: meest inconsistente topper met geen GR succes
Dumoulin: gestopt
Bardet: een subtopper ( er zijn minstens tien betere klimmers)
Quintana: Potentiële tourwinnaar naar rittenkaper in kleine rondjes
Sagan: een kleine outsider in de klassiekers
Matthews: nooit de stap kunnen zetten
Bouhanni: meer bekend om zijn prestaties buiten de koers
Dennis: Ook maar twee jaar geheerst als beste tijdrijder
De enige wereldtopper is Sam Bennett, maar die was ook veel later top.
Dumoulin, Aru en Chaves zijn alle drie super zwaar geblesseerd geweest en alle drie ongeveer een jaar uit koers geweest. Dat het niet meevalt om daarna weer terug competitief te zijn is dus zo raar niet.
Pinot pakt sinds 2018 gewoon winst in de Tour des Alpes, 3e algemeen Polen, 6e algemeen Vuelta + 2 maal ritwinst, winst in Milaan-Turijn, winst Il Lombardia, 5e algemeen Tirreno, 5e algemeen Dauphiné, 5e algemeen Parijs-Nice, 2e algemeen Dauphiné. En daarnaast nog de nodige ritzeges en een stuk of vijftig top tien uitslagen. Ik weet niet wat jij verder nog verwacht van iemand als Pinot, dat hij de Tour wint of zo ?
Zelfde verhaal voor Matthews. Die is z'n hele loopbaan al goed voor mooie ereplaatsen, maar echt veel winnen heeft hij nooit gedaan. Maar als ik dan enkel even terug ga t/m 2018 dan zie ik toch een indrukwekkende erelijst. Dus dat verval wat je noemt zie ik toch echt niet. Milaan-San Remo 7e, Waalse Pijl 5e, rit Romandië, rit BinckBank en 2e algemeen BinckBank, Quebec en Montreal gewonnen, 2 ritten Catalonië, Ronde van Vlaanderen 6e, Brabantse Pijl 4e, Waalse Pijl 8e, Eschborn Frankfurt 2e, nog een keer winst in Quebec, winst Bretagne classic, Milaan-San Remo 6e, Gent-Wevelgem 5e. En daarnaast nog ontelbare top tien noteringen in World Tour races. Dus ook hier is absoluut geen verval te zien, eerder het tegenovergestelde.
Wat er op Dennis aan te merken is, zie ik eigenlijk ook niet. Die werd twee jaar geleden nog gewoon wereldkampioen tijdrijden. En tsja dat er sinds vorig jaar iemand is die nog sterker is, dat wil nog niet zeggen dat Dennis ineens bagger is geworden. Volgens mij mag Hart z'n ploeggenoot Dennis voor de rest van z'n leven dankbaar zijn, want zonder Dennis had Hart vorig seizoen de Giro niet gewonnen. En ook een goede maand geleden in Catalonië heb ik een ijzersterke Dennis zien fietsen, zowel bergop (knecht) als in de tijdrit. (Die hij won.)
Sagan heeft in 2020 de voorkeur gegeven aan de combo Tour/Giro waar hij 11x top vijf finishte en een rit won. Deze winter heeft hij corona gehad, en ligt dus achter op schema. Desondanks weet hij toch weer "gewoon" top vijf te finishen in Milaan-San Remo en ritwinst te pakken in Catalonië. Terwijl hij in 2019 toen hij de klassiekers wel reed nog gewoon met de allerbeste meestreed. Milaan-San Remo 4e, Vlaanderen 11e, Roubaix 5e, 3x top drie Californië + ritwinst, 4x top drie Zwitserland + ritwinst, 9x top vijf Tour + ritwinst, Hamburg 6e, Quebec 2e, WK 5e.
Bouhanni is nooit wereldtop geweest. Die is z'n hele loopbaan al B-sprinter of zelfs C-sprinter, dus wat die in dat lijstje te zoeken heeft snap ik sowieso al niet ?
Ook van Bennet snap ik niet wat hij in dit lijstje te zoeken heeft, want die was als jonge gast helemaal geen super talent. Natuurlijk won hij heus wel wat sprintjes, maar dat was toch hoofdzakelijk in rondjes zoals Turkije, Slovenië, Tjechië. Het is pas vanaf de Giro 2018 dat hij echt z'n neus aan het venster begon te steken, dus dit is dus precies het voorbeeld van een renner dat niet in je lijstje thuishoort.
De enige in je lijstje van renners waarbij ik wel helemaal akkoord ga is Bardet, want ook op de resultaten van Quintana is de afgelopen jaren weinig aan te merken gezien de nodige overwinningen in kleine rondjes en vier top tien noteringen in het algemeen klassement van Giro/Tour/Vuelta de afgelopen drie jaar. Wel is het zo dat Quintana inderdaad geen podium meer rijd, maar zoveel scheelde dat nu ook weer niet. Negentien maanden geleden finishte hij nog "gewoon" 4e in de Vuelta.
Het zal wellicht ook wel iets te maken hebben met het verwachtingspatroon dat je zelf bij bepaalde renners hebt. En we moeten ook niet vergeten dat er ook continue vers bloed wordt aangevoerd. Had vier jaar geleden gezegd dat nu alle grote rondes gewonnen zouden worden door twee Slovenen, en iedereen had je voor gek verklaard.
Maar ik vindt je lijstje absoluut geen goed voorbeeld van renners die minder zijn geworden in de loop der jaren. Sommigen waren überhaupt al nooit wereldtopper, en sommige anderen zijn juist nu pas meer gaan winnen.
Maar okay iedereen z'n mening natuurlijk.
Trouwens de Nederlander die ooit het dichtst achter de broek van die Perfecte Renner reed, was Bauke Mollema, tijdens de ingekorte TdF-etappe naar Chalet Reynard toen Froome, Porte en hijzelf op 'n TV-motor knalde, waarna Froome te voet verder ging.
Maar wat doet het met een lichaam om op relatief jonge leeftijd al zo hard te trainen en je helemaal uit elkaar te trekken in al die etappe koersen? De kans is ook aanwezig dat mannen zoals Bernal, Evenepoel en Pogacar relatief vroeg zijn opgebrand.
Als je vroeg op het niveau bent is het onmogelijk om een jonge renner aan de kant te houden, maar als ik zo naar Evenepoel kijk, ieder rondje waar hij start willen ze dat hij het klassement wint. Vorig jaar moest en zal ieder rondje worden gewonnen. Ik twijfel of dat verstandig is.
Is dat nu echt zo 'nooit gezien' in de wielergeschiedenis? Fignon, Gimondi, Anquetil, Ullrich, Hinault, Merckx...
Toegegeven, Bernal en Pogacar waren wel erg jong toen ze de Tour wonnen, maar om nu te zeggen dat het wielrennen momenteel overspoéld wordt door de snotneuzen... Van de zogenaamde G5 is Roglic 31, Alaphilippe 28, van Aert & van der Poel 26 en Pogacar 22.
Lijkt mij vooral een wissel van de macht en een tussengeneratie (mannen die nu rond de 30 zitten) waar weinig uitzonderlijke talenten tussen zitten. Sagan en misschien nog Kwiatkowski (hoewel dat bij beiden ook al een paar jaar minder is) voor de eendagskoersen en Roglic (die er gewoon staat) in het rondewerk. Valt mager uit vs. de generatie met Froome, Valverde, Nibali, Gilbert, Cancellara, Boonen en Contador.
Hierbij het overzicht van de leeftijden van de winnaars in grote koersen van 2017-2020.
Giro 26 - 33 - 25 - 26
Tour 32 - 32 - 22 - 21
Vuelta 32 - 26 - 29 - 30
San Remo 26 - 33 - 26 - 25
Vlaanderen 34 - 33 - 25 - 25
Roubaix 31 - 28 - 36 - x
Luik 36 - 25 - 34 - 30
Lombardije 32 - 27 - 32 - 35
WK 27 - 38 - 23 - 28
Ook ik merk dat ik het regelmatig niet met hem eens ben. Het mooie is wel dat hij je dus dwingt tot nadenken i.p.v. achter de tv hangen. En hierdoor het platform wat meer diepgang (en ook irritatie voor sommigen) geeft.
Zou wat zijn wanneer we hier met z'n allen een beetje gingen concluderen dat we allemaal zo blij zijn dat we zo'n mooie generatie wielrenners hebben.
Voeding zal ook een rol spelen.
Zo ben ik mijn hele leven al vegetariër.
Je ziet steeds meer top sporters de overstap maken naar een (meer) plantaardig dieet.
Trainingen zullen meer gespecialiseerd zijn en op maat.
De één moet 6 uur maken de ander 4 uur met interval.
Elk lichaam is anders en reageert anders.
Ik heb veel dieetisten in de loop der jaren de schijf van 5 horen aandragen.
Het glas melk + brood met gezond beleg??
Ik denk dat veel mensen beter zullen presteren op bv havermout pap met fruit in de ochtend. (Precies afgestemd op je energie behoefte en wat je gaat doen op de dag)
Een ander zal het beter doen op roggebrood met een doorgaans ander beleg.
Er zullen nog veel meer mogelijkheden zijn waarom de jeugd het zo goed doet.