Nauwelijks meer te herkennen: moddercross in Dendermonde laat sporen na
Modder, modder en nog eens modder: zo kunnen we de Wereldbeker Dendermonde wel omschrijven. De deelnemers waren na amper één ronde al besmeurd met blubber en na de finish waren de meeste renners nog nauwelijks te herkennen.
De veldrijders kregen zondag in Dendermonde nog eens een ouderwetse stoemp- en loopcross voor de wielen geschoven. Dit bleek spek naar de bek van de renners met een grote motor. Bij de elitemannen waren we getuige van een demonstratie van Wout van Aert. De Belg van Visma | Lease a Bike reed de concurrentie op minuten.
Van Aert werd op het loodzware parcours ook tot het uiterste gedreven, maar keek met veel plezier terug op de race. “In de voorbije crossen in Gullegem en Loenhout was het iets meer fietsen en explosiever. Dat is een nog betere prikkel, maar er is ook de factor plezier. Dit zijn dagen waarom ik vroeger crosser wilde worden.”
Joran Wyseure – die als derde over de streep kwam – was ook zeer enthousiast. “Ik heb me enorm geamuseerd. […] Het was echt zo’n race waarvoor ik ben begonnen met crossen toen ik acht jaar oud was. Zo mogen er van mij meer zijn. Je zou het episch kunnen noemen.”
“Je herkent ons bijna niet meer. Je moet een uur bezig blijven. Op den duur begon de modder zo diep te worden dat je een keer een slippertje maakt of uitglijdt. Het is echt spektakel. Ik doe het enorm graag.”
Bij de vrouwen soleerde Lucinda Brand dan weer naar de zege. “Voor het eerst dacht ik: nog een ronde, echt?”, zei ze na afloop in het flashinterview. “Het voelt heel goed om hier te winnen. Ik weet niet wat die mensen allemaal denken om in dit slechte weer te komen, maar ik ben er heel blij mee. Die aanmoedigingen helpen namelijk heel erg.”
Toen waren er nog geen asfaltwegen en zagen de coureurs er regelmatig zo uit als ze over de finish kwamen.