Milan Menten zag Vingegaard ‘kwakken op leven en dood’ en Ganna ‘als bejaarde’ door bocht gaan
Milan Menten had gehoopt vrijdag mee te sprinten om de overwinning in Oliva, maar zag de zege in de Vuelta a España verrassend gaan naar Geoffrey Soupe. De sprinter van Lotto Dstny koos in de laatste kilometer het wiel van Filippo Ganna, maar had daar achteraf spijt van. “Jammer genoeg ging hij als een bejaarde door de bocht”, blikt hij terug.

“Op driehonderd meter voor de laatste bocht zat ik echt ideaal”, vertelde Menten in gesprek met Het Nieuwsblad. “Maar dan zag ik Ganna rechts van mij zitten. Ik liet hem er tussen, in de veronderstelling dat hij vol zou aangaan. Jammer genoeg ging hij als een bejaarde door de bocht, echt vol in de remmen. Iedereen kwam erover langs links en de sprint was gedaan.”
De voorbereiding op de sprint verliep erg chaotisch. De valpartij op vijf kilometer was daar een voorbeeld van. Menten zat midden in de chaos. “De renners zijn gewoon gevaarlijk. Iedereen is gek. INEOS Grenadiers, Jumbo-Visma… Jonas Vingegaard zat te kwakken op leven en dood. Dan vraag ik mij af waarom? Die klassementsmannen maken het extra gevaarlijk. Op drie kilometer stoppen ze met trappen en dan zakken ze er compleet door.”
Als ze meer afstand tot de meet hebben dan kunnen eerst de klassementsploegen hun kopman daar veilig brengen en dan kunnen daarna de sprintersploegen beginnen met hun voorbereiding.
Drie kilometer is gewoon kennelijk te kort voor een goede sprintvoorbereiding.
Ik vond dat Pogacar in de Tour hier verstandiger mee omging. Die zat met twee man vaak net achter het midden van het peloton. Mochten ze dan vallen, dan lig je er in ieder geval niet bij en je kunt die twee man vervolgens gebruiken om zo min mogelijk tijd te verliezen. Je zult in dit scenario waarschijnlijk een keer 10 tot 15 seconden aan je broek krijgen, maar dit is uiteraard veel minder erg dan met 60 km/h op je bek gaan. Bovendien wordt een grote ronde zelden op dergelijke kleine verschillen beslist.
Het is op zich al vreemd dat de klassementsrenners een rit als gisteren moeten rijden. Nul impact op het klassement, puur een hersteldagje, het enige dat je met rijden riskeert is kans op blessures. Laat, wie niet wil rijden, gewoon de bus nemen.
Als er nu eens een hele duidelijk regel komt dat je in aanloop naar (Laatste 6 kilometer) en tijdens de sprint (Laatste kilometer) gevaarlijke manouvres uithaalt, je de eerste keer een waarschuwing krijgt (Terugzetting in de uitslag, 5 strafpunten in alle klassementen) en bij de volgende overtreding volgt er een diskwalificatie (Naar huis) en boete en in eendagskoersen meteen DQ en boete.
Dan is het niet meteen afgelopen, maar wel wat sneller.
Dan verpruts je het toch? Je kiest het verkeerde wiel en daar bovenop noem je een renner wiens schoenen je nog niet eens mag poetsen een bejaarde. Is niet erg slim.
Ik stel voor om de 10 seconden regel in te voeren bij sprintaankomsten, icm de 3 km regel. Ieder gat kleiner dan 10 seconden wordt niet aangerekend in het klassement. Enkel voor de eerste 10 worden wel de reele verschillen genomen ivm leiderstrui en het sprokkelen van een extra seconde. Dan heb je als klassementsploegen alle tijd om op safe naar de finish te rijden. En moet je eigenlijk vooral zorgen dat je niet op een gat zit op 3 km.
EDIT @Sjaak,
Klassementsrenners doen zichzelf dit aan. En ze maken elkaar gek. Vroeg of laat lig je erbij. Allemaal uit angst op op een gaatje te komen. Daarom een 10 seconden regel: als je in een sprint etappe op minder dan 10 seconde van je voorganger binnen komt, krijg je dezelfde tijd. Dan kun je zelfs even achter een valpartij zitten, een gaatje laten, afstand houden met je ploeg.