Milan en Molano duidelijk na Classic Brugge-De Panne: “Een van de gevaarlijkste finales die ik reed”
Juan Sebastián Molano mag zich de verrassende winnaar van de Classic Brugge-De Panne noemen, maar de Colombiaan van UAE Emirates XRG zal niet ‘het verhaal van de dag’ zijn. Dat gaat over de vele valpartijen in de aanloop naar de massasprint. Molano zelf had er ook een mening over in het flashinterview meteen na de finish. “Ik ben heel blij, maar deze finale is heel gevaarlijk en heel snel”, vindt hij. Ook nummer twee Jonathan Milan deelt die mening.
“We hadden veel valpartijen”, herinnert Milan zich nog. “Eentje op 900 meter van de finish, voor de laatste bocht was er een grote val. Ik hoop dat niemand slecht bij die valpartij ligt. Dat maakte het ook een moeilijke finale, een van de meest gevaarlijke die ik gedaan heb.” Winnaar Molano lag bijna nog bij een van die valpartijen, zei hij: “Ik zag drie valpartijen gebeuren en een keer werd mijn been geraakt.”
Volgens zijn collega-sprinter van Lidl-Trek ligt het niet aan het gedrag van de renners. “Het parcours was best gevaarlijk”, is hij van mening. “Zeker ook met die aanloop van een driebaansweg naar een eenbaansweg, en dan bocht naar rechts. De laatste meters waren ook slingerend. Dat maakt het nerveus en gevaarlijk, want iedereen wil vooraan zitten en iedereen wil winnen, dat telt dan op.”
De overwinning ging dus naar Molano, die overeind bleef en het op de verrassing speelde in de laatste rechte lijn. “Na de laatste bocht zat ik goed in positie, daarom probeerde ik het in de laatste 500 meter. Ik nam de laatste bocht heel erg snel en ik begon vroeg aan mijn sprint. Dat was heel lang, maar ik keek achter me en zag niemand mij volgde. Het was daarna vol gas tot de finale”, aldus de Colombiaan.
“Jonathan Milan is heel snel, dat weet ik, en daarom probeerde ik het met een lange sprint. Eindelijk boek ik hier mijn eerste zege van dit jaar. Ik ben daarom heel blij voor mezelf, maar ook voor mijn familie en het team. / Heel hard, maar ik ben blij. Dat is het belangrijkste voor mij.
Milan baalt dat hij de sprintklassieker niet won. “Maar Molano was heel sterk. Hij begon op 400 meter al te sprinten. Dat had ik niet verwacht, het was echt een grote verrassing en daardoor was hij moeilijk te pakken. Ik deed wel mijn best”, zei de Italiaan, die zondag in Gent-Wevelgem van start gaat en hoopt te winnen. “De conditie is goed. De valpartijen heb ik ontlopen, daarom ben ik vol vertrouwen.”
Kom op renners reflecteer eens, leer van het verleden( wat zich keer op keer herhaald) en trek daar jullie lessen uit. Dit is afschuiven van het probleem, het probleem wat jullie creëren in deze koers.
Klassenjustitie
"Dat maakt het nerveus en gevaarlijk, want iedereen wil vooraan zitten en iedereen wil winnen, dat telt dan op.”
Het gaat nooit stoppen. Tot in lengte van jaren blijft het zoals dit gaan. Zolang je dit soort teksten blijft roepen. het was nerveus... Ja en hoe komt dat. Omdat jullie van elkaar weten dat er geen rekening met elkaar gehouden word. Ik ik ik ik ik. Ik moet mijn plekje hebben. En de ik ga hierbij over lijken instelling.
Dit parcours was gevaarlijk absoluut. Totaal world tour onwaardig. Maar wat ik vandaag heb gezien staat echt los hier van. Dit was elkaar niks maar dan ook niks gunnen.
Zolang we niet iedereen mee krijgen gaat er nooit wat gebeuren. T blijft allemaal maar wijzen. En we hebben de mond vol van verandering. De renners zijn imo 25% van het probleem. En dus niet alleen het parcours.
Jury mot de beelden beter bekijken en elke kopstoter, duwer, kwakker een flinke straf opleggen.
De beste straf is een schorsing.
De finale was niet bepaald veilig, maar ook eerder veel valpartijen!
"Yes, I am very happy"
Aldus Molano.
Als het op een sprint uit komt, de laatste 5 kilometer alleen rechte brede wegen.
Nu is het vragen om narigheid. En hebben de renners er aandeel in, jazeker, maar dan wil je nog niet zulk soort situaties creëren.
Zou bijna willen zeggen in het kader van veiligheid, sprintfinales afschaffen, maar dan beperk je bepaalde renners in hun kwaliteiten.