Maximilian Schachmann blijft maar winnen in het Baskenland
Er ist wieder da! Maximilian Schachmann blijft indruk maken in de Ronde van het Baskenland. De Duitser van BORA-hansgrohe won de verregende vierde etappe naar Arrigorriaga. Hij versloeg Tadej Pogačar en Jakob Fuglsang. Schachmann blijft uiteraard ook leider.
Er is al veel gezegd en geschreven over de derde etappe naar Gorraiz. Door een massale valpartij in de slotfase verloren favorieten als Enric Mas, Michał Kwiatkowski en Geraint Thomas veel tijd. Voor man in vorm Julian Alaphilippe en Jonathan Castroviejo kwam er zelfs een einde aan hun Baskische avontuur.
Furieuze openingsfase
Maar hoe luidt het bekende wielergezegde ook alweer? Ow ja, de Tour wacht op niemand. En dus vertrok het peloton iets na enen voor een bijna 164 kilometer lange etappe van Vitoria-Gasteiz naar Arrigorriaga. We konden ons (opnieuw) opmaken voor spektakel, gezien de vele klimmetjes onderweg.
Het duurde lang vooraleer er een kopgroep wegreed, maar uiteindelijk wisten Carlos Verona, Stephen Williams, Maxime Monfort, Tsgabu Grmay, Alessandro De Marchi, Michael Storer en Mikel Iturria elkaar te vinden. Dit zevental wist een maximale voorsprong bijeen te fietsen van drie minuten. En dat in hondenweer.
Het regent pijpenstelen… En opgaves
Het regende namelijk pijpenstelen in het Baskenland, wat de veiligheid niet ten goede kwam. Net als gisteren kwakten meerdere renners tegen het asfalt. Hierdoor moesten Nicolas Roche en Ricardo Vilela opgeven. Daarnaast gaven Michal Kwiatkowski, Daan Olivier en Jon Aberasturi er de brui aan.
De koplopers fietsten ondertussen stevig door, al reed het peloton ook niet aan een slakkengangetje. Hierdoor bleef het verschil schommelen rond de twee minuten. Het duurde ook niet lang vooraleer de voet van de Bikoitz Gane (5 km aan 8,6%) werd bereikt. Op deze beklimming werd het kaf van het koren gescheiden.
Renners blijven maar vallen: Bilbao grootste slachtoffer
Toch zeker vooraan, aangezien Verona en De Marchi wisten weg te rijden. In het peloton werd het tempo dan weer opgeschroefd door Mitchelton-Scott, maar leider Schachmann plooide niet. Desondanks ging het in een rotvaart naar finishplaats Arrigorriaga. Ruim voor de slotklim werden de twee vluchters dan ook ingerekend.
Meerdere ploegen probeerden hun klassementsrenner van voren te houden, waardoor de nervositeit steeg. Dit leidde tot een nieuwe valpartij op zeven kilometer van de streep. Het grootste slachtoffer was Pello Bilbao. De nummer zeven van het klassement kon verder, maar mocht een kruis maken over zijn persoonlijke ambities.
Aanval van Adam Yates!
Ondertussen begon het peloton aan de laatste beklimming van de dag. Op de Zaratamo (4 km aan 3,2%, maximaal 11%) zag Adam Yates zijn moment gekomen. Alleen Jakob Fuglsang, Tadej Pogačar en leider Schachmann wisten zijn demarrage te beantwoorden, waardoor we met vier koplopers begonnen aan de kletsnatte afdaling.
Fuglsang, Pogačar, Yates of Schachmann: een van deze renners zou de etappe winnen. Het was Pogacar die als eerste aanging, maar Schachmann zat ideaal geplaatst. De Duitser wist met enkele stevige lendenrukken toch nog te winnen. Voor Schachmann is het alweer zijn derde zege in deze Ronde van het Baskenland.
20 jaar en wat een debuutseizoen heeft hij, ongekend.
Zelfde geldt voor Contador, El Pistolero werd misschien niet als toptalent gezien bij de beloften, maar liet van jongs af aan bij de pro’s veel potentie zien en groeide in de jaren daarna uit tot topper.
Froome is een totaal ander verhaal, maar ik ben er dan ook heilig van overtuigd dat Froome niet zuiver op de graat is en dat zijn verdwijning uit het peloton over een aantal jaar wielrennen weer een stuk leuker zal maken voor mij.
Edit: Had de reactie van Baukema waar ik op reageerde niet helemaal goed gelezen merk ik. Het tweede deel van zijn reactie komt namelijk grotendeels overeen met mijn reactie.
Ondanks dat hij al een giro etappe won maakt hij toch een flinke sprong in ontwikkeling. Opmerkelijk, maar er zijn elk jaar wel een paar renners die opeens meedoen.
Misschien is het wel zijn beste week uit z'n carrière, zoals Dylan teuns die opeens had 2 a 3 jaar terug.
Maar tegen de tijd dat Froome kapt, zit je met die Yates broertjes en heus wel weer een andere angelsaksische geweldenaar die ineens weer onverslaanbaar blijkt te zijn...
Als 8 jarige jongen maakte ik een mooi schrift met mooie plaatjes en informatie over de echte klassiekers en de toenmalige Superprestige. De spreekbeurt daarna was een groot succes...