Maurits Lammertink moet leven met permanente hersenschade: “Hoop ooit weer wat gelukkiger te zijn”
foto: Cor Vos (archief)
maandag 15 juli 2024 om 09:26

Maurits Lammertink moet leven met permanente hersenschade: “Hoop ooit weer wat gelukkiger te zijn”

Het revalidatieproces van Maurits Lammertink heeft niet het gewenste effect gehad. De ex-profrenner uit Reutum, die drie jaar geleden een zwaar ongeluk kende, heeft nog steeds elke dag hoofdpijn en is snel overprikkeld. Dat blijkt uit een interview met het Algemeen Dagblad.

Het bewuste ongeval deed zich voor in de zomer van 2021. Lammertink werd aangereden door een scooter, toen hij met zijn gezin een ijsje ging eten. Na een scan bleek hij meerdere bloedingen in zijn hoofd te hebben, wat hem op de IC deed belanden.

Het einde van Lammertinks laatste therapie is nu in zicht, maar hij is nog steeds niet de oude en zijn kwaliteit van leven is nog altijd beperkt. In het interview wordt van ‘permanente hersenschade’ gesproken. “De revalidatie heeft niet gebracht wat je lange tijd had gehoopt”, zegt zijn echtgenote Marion.

“Wat is nu de kwaliteit van mijn leven?”
Marion zag Maurits enorm veranderen door het ongeval en werd ‘steeds meer mantelzorger’ voor hem. Hoewel de twee niet gescheiden zijn, wonen ze niet meer samen. Lammertink woont sinds kort in een bungalowtje op een vakantiepark. “Het is veel beter voor hem’’, zegt Marion. “Hij komt er echt tot rust en ervaart er geen prikkels.”

“Thuis zie ik dat het de kinderen ook heel goed doet. Zij kunnen gewoon kind zijn, hoeven zich niet anders te gedragen voor hun vader.” Toen Maurits nog bij het gezin woonde, moesten de kinderen “echt op hun tenen lopen, heel voorzichtig zijn om papa niet te storen”, legt Marion uit.

Maurits noemt de hele situatie ‘heel verdrietig’ en zegt dat hij niet gelukkig is. “Op dit moment zeker niet. Ik moet nu vooral wennen aan mijn leven en een nieuw ritme zien te vinden. Ik hoop ooit wel weer wat gelukkiger te zijn”, klink het, waarna hij aangeeft dat hij niet blij is dat hij door medici van de dood is gered. “Ik heb altijd gezegd dat het prima was geweest als mijn leven toen was geëindigd. Wat is nu de kwaliteit van mijn leven? Daar worstel ik enorm mee. De kwaliteit is op dit moment in elk geval niet hoog.’’

Drie profzeges
Lammertink werd in 2012 prof bij Vacansoleil-DCM. Zijn beste jaren kende hij echter bij Roompot-Oranje Peloton en Katusha-Alpecin, waar hij onder andere de Ronde van Luxemburg (2016), een etappe in de Tour du Limousin (2015) en de Baloise Belgium Tour (2017) op zijn naam schreef. De laatste twee jaar van zijn carrière was hij actief bij Intermarché-Wanty-Gobert.

RIDE Magazine
12 Reacties
15-07-2024 10:19
inderdaad triest verhaal. NAH heeft een grote impact op een mensenleven en de naasten van de persoon.. Ik zie het aan mijn zoon van zeven die NAH heeft a.gv. hersentumor die op anderhalf jarige leeftijd bij hem is verwijderd. De school is helaas niet aan hem besteed, uitval door teveel prikkels en geen aansluiting komt niet tot leren in schoolse setting. Thuis in prikkelvrije omgeving onder moeders-hoede gelukkig wel . na lange strijd met onderwijsinstanties die zich uiteindelij handelingsverlegen verklaren recentelijk vrijgesteld van onderwijs. Betekend wel dat we zelf onderwijs moeten geven en bekostigen. Het is het beste voor ons manneke.
    15-07-2024 10:45
    Wat heftig voor jullie ook en mooi dat je het deelt hier. Klinkt wel als dat jullie zoon in liefdevolle omgeving is. Succes en wens jullie al het geluk voor jezelf en je zoon.
    15-07-2024 11:35
    Ik moest even slikken bij het lezen van (de samenvatting van) het interview hierboven en van jouw opmerking. Wat kan het leven toch onrechtvaardig zijn, maar ook wat kan liefde sterk zijn. Veel succes gewenst voor Lammertink, maar ook voor jullie mannetje.

    EDIT: @re-cycle: dank voor het delen en de woorden "Het is het beste voor ons manneke." De liefde die daar uit spreekt (en uit de rest van je bericht) doet het achter mijn ogen branden.
15-07-2024 09:43
Wat een triest verhaal zeg... Het doet pijn om dit zo te lezen.
Ik hoop oprecht dat er voor Lammertink nog een behandelplan te vinden is, of dat hij anders wegen vindt om met zijn aandoening(en) gelukkig te worden.
Zet je toch wel aan het denken.. wat als we gewoon allemaal een helm opdoen op de (stads)fiets? Dit soort leed kan er toch voor een groot deel mee voorkomen worden denk ik. Heeft Maurits niets meer aan, maar wellicht het volgende slachtoffer wel.
    15-07-2024 09:56
    Je weet dat hij op dat moment lopend was, dus niet op de fiets zat.
    15-07-2024 10:04
    Wat mocca zegt niks met de fiets te maken.
    15-07-2024 10:28
    @mocca,
    Ik kan het nergens terugvinden, maar ik meen dat hij met z'n vrouw en kinderen met de fiets in de stad een ijsje is gaan halen en toen door een scooter is geraakt. Ik kan op WF alleen info vinden over een "aanrijding" en of hij nu lopend of met de fiets was zie ik er niet bij staan. Wellicht heb ik de fiets er zelf bij verzonnen omdat dat waarschijnlijker is als er hersenletsel bij een ongeluk is. Desalniettemin, een trieste zaak.
    15-07-2024 11:53
    In het WF artikel over het ongeluk staat een X-bericht bijgesloten waar Wanty aangeeft: "On Tuesday evening, Maurits Lammertink was struck by a scooter near his home while walking with his family. "
    15-07-2024 11:54
    WF plukt maar een stukje uit het hele interview. Ze waren met de auto, liepen naar/van de ijssalon toen het gebeurde. Als je iets aan bescherming van fietsers in stad en dorp wil doen: pak scooters en fat bikes aan.
    15-07-2024 12:56
    Brok in mijn keel van wat Maurits Lammertink en re-cycle is overgekomen. Wat kan het leven hard en genadeloos zijn. Sterkte beiden. Wat betreft de fietshelm, is het raadzaam om dit recente artikel in Medisch Contact te lezen: https://www.medischcontact.nl/actueel/laatste-nieuws/artikel/fietsen-is-gezond-maar-wel-met-een-helm-op
15-07-2024 12:37
Wat een heftige verhalen, ook dat van jouw @re-cycle (dank om te delen). Een nieuwe weg te vinden in een leven dat niet past in onze normale structuren is ontzettend moeilijk. Andere manieren vinden, daar toch waardering en “geluk” (wat dat dan ook is) in vinden, ga er maar aan staan. Toch weet ik vanuit een bepaald werk wat ik gedaan heb, dat er veel mogelijk is, met veel creativiteit, eindeloos geduld, ondersteuning en begrip. Het is goed dat deze verhalen gedeeld worden, dat we begrip hebben dat soms mensen anders reageren en zijn dan we verwachten en dat we allemaal beseffen dat er niets vanzelfsprekend is. Over een uur, morgen volgende week kan ook ons leven opeens ingrijpend zijn veranderd.
15-07-2024 15:44
Wat heftig zeg. Komt toch binnen als je zo iets leest. Je voelt het lijden en hopeloosheid in elk woord. Zelf opgeroeid met een vader met NAH nav een hersentumor toen ik net geboren was. Hij overleed tien jaar later aan die hersentumor die terugkwam. Als kind wist ik eigenlijk niet beter dan dat mijn jeugd wat anders was dan die van mijn vriendjes. Vast veel later besef je ook de impact die het op mijn moeder gehad heeft met twee zo’n jonge kinderen en een half verlamde partner. Heel veel sterkte aan Maurits en uiteraard ook zijn vrouw en kinderen. Stay strong!

Reacties zijn gesloten.

RIDE Magazine