Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel na 408 dagen opnieuw geklopt door Toon Aerts
Toon Aerts heeft vanmiddag in Ronse een straf nummer opgevoerd. De Belgische kampioen domineerde de Hotondcross en maakte zo een einde aan de zegereeks van Mathieu van der Poel, die ruim 408 dagen standhield. De laatste keer dat Van der Poel in het veld werd geklopt dateerde al van de Koppenbergcross van 2018.
De Hotondcross in Ronse is sowieso altijd al een zware klus, maar in natte omstandigheden zoals vandaag vergt deze wedstrijd wel erg veel van de rennerslijven. De trage modderpassages en klauterpartijen zorgden voor een crossparcours zoals we dat vandaag de dag nog maar weinig zien. Atypisch, maar wel loodzwaar. En daar had Toon Aerts wel oren naar.
Aerts-time in de Hotondcross – foto: Cor Vos
De openingsfase was een kolfje naar de hand van Van der Poels Duitse ploegmaat Marcel Meisen, maar de snelle starter zou in het verdere verloop van de cross geen rol van betekenis meer spelen. Eli Iserbyt en Toon Aerts deden dat wél, zij namen beurt om beurt het initiatief en voelden zich duidelijk in hun sas op de flanken van de Hotondberg. Maar afstand nemen van wereldkampioen Mathieu van der Poel – pas terug van een tweeweekse stage in Spanje – lukte hen in eerste instantie niet.
Aerts-time in ronde twee
In ronde twee was het pas écht Aerts-time. Niet dat de Belgische kampioen brutaal versnelde, hij bleef eerder zijn eigen constante tempo rijden. Maar dat lag dus te hoog voor Iserbyt, maar ook voor Van der Poel. In geen tijd reed Aerts zo een voorsprong van een 25-tal seconden bij elkaar. Iets voor halfweg kregen we de indruk dat Van der Poel dan toch zijn tweede adem vond, toen hij het verschil terugbracht naar vijftien seconden. Maar die heropleving was echter van korte duur: Aerts liep uit richting de halve minuut, en later zelfs meer dan een volle minuut.
Van der Poel heeft het zwaar in Ronse – foto: Cor Vos
Aerts straalde gewoonweg een pak meer kracht uit dan zijn tegenstanders en ging bovendien maar zelden in de fout op de technische passages. Op die manier kwam hij bovendien nooit in de problemen in de tweede koershelft. En Van der Poel? Die moest uiteindelijk ook Iserbyt laten voorgaan en kwam nooit echt meer in zijn ritme. Zo kwam er na 408 dagen een einde aan zijn zegereeks in het veld. De laatste keer dat Van der Poel in het veld werd geklopt dateerde al van de Koppenbergcross van 2018.
DVV Verzekeringen Trofee 2019-2020
Uitslag manche 4: Ronse
1. 
Toon Aerts (Telenet-Baloise)
2. Eli Iserbyt (Pauwels Sauzen-Bingoal) op 1m29s
3. 
Mathieu van der Poel (Corendon-Circus) op 2m13s
4. Michael Vanthourenhout (Pauwels Sauzen-Bingoal) op 2m17s
5. Tim Merlier (Creafin-Fristads) op 2m27s
6. Lars van der Haar (Telenet-Baloise) op 2m32s
7. 
Marcel Meisen (Corendon-Circus) op 3m05s
8. Corne van Kessel (Telenet-Baloise) op 3m15s
9. Thijs Aerts (Telenet-Baloise) op 4m15s
10. Jim Aernouts (Telenet-Baloise) op 4m38s
Iserbyt komt weer op zijn twee voetjes terecht. Na een knalstart en een kleine terugval is deze 2de plaats een bevestiging.
edit: Ik schreef "even buiten beschouwing..." eigenlijk laten we MVDP de facto buiten beschouwing van de rest in de cross. Aerts, Iserbyt en co rijden hun cross tactisch gezien los van Van der Poel.
Altijd correct en eerlijk in zijn commentaar.
Het is, dat hij het al heel lang erg druk heeft met de jarenlange begeleiding van zijn zonen, anders zou het een prima analist/ commentator zijn.
Hij was zelf een hele slimme en goede renner met een hele lange carriere, kan de koers lezen, gelijk de Cauwer doet bij Sporza. Jammer van enkele lieden op dit forum, die op elke slak zout willen leggen, als er naar zijn mening gevraagd wordt, maar eigenlijk zelf juist vaak niet begrijpen, wat Adrie bedoelt te zeggen.
Ook toen Mathieu in 't begin van dit seizoen niet meedeed en Iserbyt daardoor kon domineren, kwam Adrie wekelijks vertellen dat Pidcock eigenlijk dé sterkste man in de koers was.
[i]edit wf: niet doen[/i]
ik ben gewoon benieuwd wat hij vandaag weer had verzonnen.
***
[i]edit wf: niet doen[/i]
Het was eigenlijk vanaf de meet al duidelijk dat Matthieu zn dag niet had.. Zoals hij die helling opwandelde; ik werd al moe bij het kijken ernaar..
Gelukkig weet Barry Batsbak hoe de wereld in elkaar steekt..
Er is echter voor mij een belangrijk verschil, bij Mathieu ziet het er speels uit, zijn techniek is gracieus om naar te kijken en je krijgt het gevoel doordat hij het er zo makkelijk uit laat zien dat je het zelf ook kan. En ook al wint hij alles en zie je de rest van de strijd erachter niet in beeld ik blijf kijken. Bij toon had ik dat niet, ik hoopte dat ze wat door zouden rijden dan was het over. Hoe graag ik toon de overwinning gun, zo saai was het om naar hem te kijken.
En dat ligt niet perse aan toon zijn rijstijl viel me op. Maar ook aan de regie, bij de vrouwen had je ook 1 koploper maar ze brachten wel de strijd erachter geregeld in beeld, glijpartijen, in haal acties, breedte shots op momenten waar je duidelijk het veld en de renners kon zien op de juiste momenten. Er zat daardoor meer bezieling in de wedstrijd.