Mathieu van der Poel keert terug naar Mûr-de-Bretagne: “Ik krijg er nog een krop van in mijn keel”
Special Vrijdag keert de Tour de France na vier jaar terug op Mûr-de-Bretagne. In 2021 boekt Mathieu van der Poel daar een van zijn meest memorabele overwinningen uit zijn carrière. Met opa Raymond Poulidor in gedachten verovert hij overladen door emoties de gele trui. In het zomernummer van RIDE Magazine blikken zijn moeder Corinne Poulidor en vriendin Roxanne Bertels terug op een overweldigende herinnering.
Bij verreweg de meeste koersen zijn Corinne en Roxanne de trouwste supporters van Mathieu van der Poel. Heel zelden in de spotlights en het liefst onopvallend op de achtergrond. Een knuffel, een high five of af en toe enkel een blik: meer is er in de hectiek na een finish vaak niet nodig om hun gevoel over te brengen. Maar hoe anders is dat in 2021, als de wereld zich nog middenin de corona-maatregelen bevindt. Corinne en Roxanne – in het bijzijn van Adrie van der Poel – mogen daardoor niet in het gebied achter de finish komen. Aan de voet van Mûr-de-Bretagne krijgen ze het spektakelstuk mee door een Frans koppel dat toevallig vlakbij hen staat: Mathieu wint.
Wanneer Adrie van even verderop roept dat het écht waar is, besluit Corinne koste wat het kost de podiumceremonie bij te wonen. Zonder precies te weten hoe, wil ze met Roxanne in de auto stappen en proberen ze tegen beter weten in zo dicht mogelijk aan de finish te geraken. Binnen een mum van tijd lukt dat wonderwel. Uiteindelijk stranden ze voor een hek met een lege weide voor zich. Daar moeten de helikopters landen. Een bewaker zegt hen dat ze er absoluut niet over mogen stappen. Adrie twijfelt, maar beide vrouwen besluiten het erop te wagen. Ze stappen over het hek, rennen zo hard mogelijk over de vrijliggende weide en komen zo dichtbij het podium.

Roxanne met Mathieu daags na het veroveren van het geel in 2021 – foto: Cor Vos
Op het schavot staat hun zoon en vriend intussen in het geel gehuld. Zijn ogen zoeken in het publiek naar zijn geliefden. En dan pats: “Die mega smile, in mijn ogen de grootste glimlach die ik ooit bij Mathieu op een podium heb gezien, is het moment dat hij ons in de verte met z’n drieën druk ziet zwaaien en schreeuwen”, gaat Roxanne verder. “Wat er dan gebeurt… De familie Van der Poel is niet de meest emotionele familie. Maar zoals toen heb ik Corinne en Adrie nog nooit gezien. Ze waren heel verdrietig, maar langs de andere kant ook in de zevende hemel. Ik krijg daar nog een krop van in mijn keel als ik eraan terugdenk. Uniek en speciaal, een heel mooi moment.”
Verwerken verlies Papy Poulidor
De beelden van na die rit gaan de wereld over. Moederziel alleen zit Van der Poel in een pop-up tent op een oncomfortabele, inklapbare barkruk. Zijn gelaat verstopt in zijn gebruinde, geaderde handen. Ontroostbaar. Zoals we hem zelden zagen en nooit meer zien. “Ik heb geen woorden. Ik weet echt niet wat ik moet zeggen”, zegt hij kort na afloop, zijn ogen gevuld met melancholie. MVDP breekt wanneer hij vervolgens vertelt dat hij bij het passeren van de finishlijn maar aan één iemand dacht. “Aan mijn opa, natuurlijk.” Die emoties komen ook weer boven bij Corinne, die het vandaag de dag nog altijd heel moeilijk heeft met het overlijden van haar vader in oktober 2019.
“Ik denk dat Mathieu daar pas het verlies van zijn opa verwerkt heeft”, zegt ze. Corinne zag dat bewuste interview door alle hectiek pas later. “Tot die dag had hij het overlijden nog niet kunnen verwerken, denk ik eerlijk gezegd. En op dat moment… Mathieu moest het gevoel hebben gehad dat hij hem daar enorm heeft gemist. De Tour, dat was Papy. Ik bedoel: als we voor de carrière van onze zoons naar de Tour gingen, dan was mijn vader altijd daar. Hij was gelinkt aan de Tour. Op het moment dat Mathieu daar zit en toen hij dat interview moest geven, heeft hij dat enorme gemis beseft. Want Papy was er niet. Misschien heeft hij zijn dood pas door die zege verwerkt.”

Van der Poel eert opa Raymond Poulidor op Mûr de Bretagne in 2021 – foto: Cor Vos
Roxanne gaat daar volledig in mee. “Als ik het zo mag uitdrukken, heb ik Raymond Poulidor twee keer mogen ontmoeten. Een superaardige en heel sociaal, warme man. Ik bewaar echt heel fijne herinneringen aan hem. Mathieu heeft denk ik daar echt beseft: ‘Dit is alles waar Papy ooit van gedroomd heeft en hij kan het niet zien, hij is er niet bij en ik win en heb de gele trui’. Dat moet ontzettend moeilijk zijn geweest voor Mathieu. Zeker omdat er op dat moment 10.000 journalisten en camera’s voor je neus staan. Je hebt niet de ene minuut of dat half uurtje voor jezelf om de knop om te draaien. Langs de andere kant heeft het een heel mooi emotioneel iets opgeleverd.”
Ook warme herinneringen bij Adrie en David
De twee andere trouwste fans van Mathieu, zijn vader Adrie van der Poel en oudere broer David. Die laatste kijkt steevast thuis de wedstrijden en zie je niet vaak op de koers. “Die eerste aanval op Mûr-de-Bretagne was in mijn ogen aanvankelijk ook niet zo’n slimme actie. Achteraf gezien was dat wel een heel mooi plannetje, natuurlijk. Voor mij blijft die zege de mooiste overwinning van Mathieu, net door de emotionele lading door de historie met Papy.” Corinne vult aan: Het was de mooiste dag van mijn vaders leven geweest. Of dat voor mij ook geldt? Goh, al Mathieu’s zeges – en die van David ook, trouwens – zijn mooi. Maar gezien de geschiedenis van mijn vader, de gele trui en dat het in Frankrijk was, wel een van de mooisten. Een heel speciale herinnering.”
Adrie stond zo’n vijftig tot honderd meter bij Corinne en Roxanne vandaan tijdens de finish. “De NOS had gevraagd of ik langs het parcours zou staan en zij zijn daar toen gestopt (waardoor Adrie’s beleving op beeld gevangen werd, red.). Die camper stond daar toevallig en had televisie, zodoende kon ik het laatste stukje live zien. We stapten daarna meteen in de auto, twee minuten later waren we bij de aankomst. En dat was mooi. Misschien zelfs wel de mooiste dag uit de carrières van Mathieu en David, als je alle factoren in acht neemt. Leuk om ’s avonds een glas te heffen, net in de Tour van afstand te bewaren. Het was in ieder geval een dag om nooit te vergeten.”

Op het podium na de eerste GP Adrie van der Poel (2000) herkennen we Adrie’s vrouw Corinne én kleintjes Mathieu en David van der Poel – foto: Cor Vos
Mûr-de-Bretagne werd zo een onvergetelijke dag voor de familie Van der Poel. Met ergens in de hemel Raymond Poulidor, die sindsdien zó trots is dat hij naast zijn eeuwige gele wolk blijft lopen. Wellicht heeft MVDP zelf nu weer een afspraak met de geschiedenis: nooit won een Nederlander in het geel een rit in lijn in de 112-jarige historie van de Ronde van Frankrijk. Aan Mathieu de eer?
Heb jij RIDE Magazine al besteld?

Ahum, vergeten jullie niet iemand?