Koos Moerenhout was teleurgesteld en trots te gelijk na de WK-wegwedstrijd voor elite-mannen. De Nederlandse bondscoach had zijn kopman Mathieu van der Poel een geweldige finale zien rijden tot die moest lossen. “Ineens was alles voorbij.”

“Het was wrang voor iedereen”, reageerde Moerenhout na afloop van de wedstrijd in een gesprek met de NOS. “Met de ploeg hadden we hier als blok naartoe geleefd met Mathieu voorop. Die zit helemaal stuk, dus die zal even moeten bijkomen.” Eerst zat Mike Teunissen al vooraan namens Nederland. De geletruidrager van de vorige Tour de France maakte in de laatste vijftig kilometer de sprong naar voren naar Mads Pedersen en Stefan Küng. Ook Gianni Moscon zat mee.

“Dat was voor ons een goede situatie”, ging Moerenhout verder.” De jongens hadden de opdracht om eenmaal op de lokale rondjes controle over de koers te houden. Toen een kopgroep weg was hebben we heel knap gecontroleerd met eerst Jos van Emden en daarna Pieter Weening. Dylan van Baarle nam het later over. Op een gegeven moment ging een groepje weg en daar sprong Mike heen, waardoor we weer in een goede positie zaten.”

Toen Teunissen het moeilijk kreeg in de kopgroep, zette Van der Poel aan en samen met Matteo Trentin reed hij in één ruk naar Moscon, Pedersen en Küng. “Mathieu is Mathieu en die moet je niet vastpinnen op één tactiek. Dat is het mooie aan hem. Hij flitste ernaartoe met Trentin en de vogels waren gevlogen. Het was echt een slijtageslag. In de laatste drie kilometer reden we Julian Alaphilippe voorbij. Die hebben we eigenlijk niet gezien en hij zat kotsend op zijn fiets.”

‘Afknapper’
Hoewel Van der Poel de beste papieren leek te hebben vooraan, stortte hij in de laatste ronde volledig in. De torenhoge favoriet stond plots volledig stil. “Dat was een afknapper eerste klas, want tot dan toe zag het er ideaal uit”, zei Moerenhout daarover. “Ik rekende me zeker nog niet rijk in de auto, maar de voorsprong leek geslagen te zijn. De goede zat mee, want Mathieu is een geweldige afmaker. Dan gebeurt dat en staat alles even stil.”

Pure teleurstelling maakte zich even meester van de bondscoach. “Klote, vooral voor de jongens. Ze hebben er hard voor gewerkt en deden het geweldig. Spijtig dat ze niet de beloning kregen die ze verdienden. Het was een unieke kans en het is niet gelukt, dat is het wrange aan het verhaal. Maar ik draai het naar het positieve: we hebben genoten van een mooie koers met een geweldig oranje team. We hebben kleur gegeven aan de wedstrijd.”