Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Kan One Cycling rendement op investering in profwielrennen creëren?
Analyse Er zijn maar weinig zaken in de profwielerwereld die de afgelopen maanden zoveel roddels en inkt hebben gegenereerd als het One Cycling initiatief, maar deze week kwam het nieuws naar buiten dat het project misschien aan de randen begint te rafelen. Dit schrijft het Amerikaanse platform The Outerline met wie WielerFlits een samenwerking is gestart en geregeld artikels van zal overnemen.
Er zijn recente berichten dat een tak van het Saoedische staatsinvesteringsfonds PIF klaar was om een substantiële investering te doen in het project (naar verluidt 250 miljoen euro). Ook werd er gesproken over geheime bijeenkomsten in Londen een paar weken geleden, gecoördineerd door het internationale adviesbureau EY (voorheen Ernst & Young) en bijgewoond door verschillende profteams. Er zijn echter geen formele verklaringen of aankondigingen geweest van de mensen achter One Cycling zelf. Volgens de Franse sportkrant L’Equipe zijn er nu verschillende WorldTour-teams die de financiële basis van het project in twijfel beginnen te trekken of zich helemaal terugtrekken.
En met de bevestiging van vorige week dat Tour de France-organisator ASO (op de foto staat Richard Plugge met de ceo van ASO Yann Le Moenner) het project niet steunt, is het nu nog moeilijker om te zien hoe One Cycling succesvol kan worden voortgezet. Een duidelijk plan hoe een externe investeerder een aantrekkelijk rendement op zijn investering kan verwachten ontbreekt ook nog steeds. Het ontbreken van vrouwenkoersen in het hele plan is ook een groot gemis.
Over PIF gesproken, het fonds heeft deze week geïnvesteerd in pro-tennis, in een overeenkomst die wordt omschreven als “meerjarig strategisch partnerschap”. Er werd meteen bezorgdheid geuit – door opmerkelijke tennisalumni als Martina Navratilova en Chris Evert – over de voortdurende dreiging van sportwashing en de behandeling van vrouwen door Saoedi-Arabië. Desalniettemin categoriseerde de ATP Tour de overeenkomst als “een gezamenlijke verbintenis om de toekomst van de sport te stimuleren” en zei: “Met PIF’s toewijding aan de volgende generatie – het stimuleren van innovatie en het creëren van kansen voor iedereen – is de weg vrij voor een transformatieve nieuwe periode van vooruitgang.”
Tomas Van Den Spiegel, CEO of Flanders Classics, is een van de drijvende krachten achter One Cycling. Foto: Cor Vos on
En PIF voegde eraan toe: “Dit strategische partnerschap past in onze bredere visie om de kwaliteit van leven te verbeteren en transformatie in de sport te stimuleren, zowel in Saoedi-Arabië als in de rest van de wereld.”
De investeringsactiviteiten van de PIF hebben tot veel verschillende en polariserende meningen geleid, terwijl het een consistente focus op sportentiteiten en -initiatieven heeft behouden. Toch lijkt het er ook op dat profwielrennen waarschijnlijk niet in de portefeuille van het soevereine fonds zal worden opgenomen.
Het lijkt ook een goed moment om opnieuw de vraag te stellen wat precies de intenties van EY zijn in de wielerindustrie. In een artikel op CyclingNews werd gesuggereerd dat EY de voorgestelde One Cycling deal aan het pushen was om “een significante vergoeding” te verdienen. Niet verwonderlijk; voorwaardelijke succesvergoedingen zijn een vrij standaard bedrijfsaanpak voor de meeste van deze wereldwijde adviesbureaus, hoewel sommigen ervan beschuldigd worden zich meer zorgen te maken over de grootte van de vergoeding dan over de kwaliteit van de deal. We weten dat EY al een goede relatie heeft opgebouwd met de UCI, door regelmatig gloedvolle economische rapporten te produceren, zoals het recente onderzoek naar de economische impact van de wereldkampioenschappen in Glasgow (waarin stond dat “ze op elk niveau een ongekend succes waren” – ondanks het feit dat het budget ruimschoots werd overschreden).
UCI-voorzitter David Lappartient. Foto: Cor Vos
EY is ook betrokken bij het proces van de UCI om de financiële status en kwalificaties van geregistreerde professionele raceteams te controleren en door te lichten. Het bedrijf heeft duidelijk belang bij het opbouwen van een groter platform en zichtbaarheid binnen de sport. Gezien de oorspronkelijke en stilzwijgende steun van UCI President David Lappartient lijkt het waarschijnlijk dat EY via die weg in het One Cycling project is gekomen.
De beweegredenen van EY zijn begrijpelijk in de context van “transformeer het profwielrennen en ontvang een grote aanmoedigingspremie”. Het roept echter de vraag op waarom een zeer geavanceerd bedrijf als EY de teams niet zou hebben geholpen om een aantrekkelijker bedrijfsmodel op te stellen om zeer ervaren investeerders zoals PIF aan te trekken, of waarom het zou hebben toegestaan dat er iets van haar activiteiten uitlekte naar de pers voordat de deal werd getekend. Het zal interessant zijn om dieper op deze vraag in te gaan als het businessplan of de ondersteunende documenten van One Cycling ooit aan het licht komen.
Dit artikel is geschreven door het Amerikaanse platform The Outerline (Steve Maxwell / Joe Harris / Spencer Martin) met wie WielerFlits een samenwerkingsverband heeft. The Outerline schrijft diepgaande artikelen en commentaren over de economie, het bestuur, de structuur en de competitie van het profwielrennen. Ook in de wereld van de anti-doping hebben zij goede ingangen en schrijven ze geregeld opzienbarende verhalen.
Eerste stap moet dan ook zijn om die corrupte schimmelkaas uit z'n functie te ontheffen binnen de UCI.
Echter is het wel de UCI die de regels normaliter zou moeten bepalen binnen een sport. Op dit moment is het al enkele decennia zo dat de organisator van bepaalde wedstrijden de macht heeft, en dus ook bepaald wat het verdienmodel is binnen de wielersport.
Hein Verbruggen poogde al hier iets aan te veranderen ten tijde dat hij UCI voorzitter was, echter leidde dit bijna tot oorlog tussen de UCI en ASO.
Mijn persoonlijke mening is dat de ASO al veel te lang misbruik maakt van zijn machtspositie als organisator van tal van grote races. En begrijp me goed, ik snap uiteraard dat ze er bij Amaury Sport Organisation ook een centje aan willen verdienen.
Dit is een organisatie die buiten wielrennen ook in de autosport, golf, paardensport en nog tal van andere sporten betrokken is, en een miljarden omzet heeft. Wat overigens nog steeds niet hoeft te betekenen dat ze het geld zomaar de deur uit kunnen smijten.
Maar wie dieper in de cijfers duikt van de ASO komt al zeer snel tot de conclusie dat er aan de wielerwedstrijden die ze organiseren behoorlijk verdiend wordt. Uiteraard is de Tour de France de grootste melkkoe. Deze race kan zichzelf al bedruipen door slechts de gelden te gebruiken van de start en finish steden, en de nodige sponsoren die dit spektakel ondersteunen. Maar daarnaast worden de grootste bedragen binnengehaald door de televisie gelden, de Tour wordt immers wereldwijd in samenvatting/of in zijn geheel uitgezonden.
Het is vooral van dat laatste dat er wel iets meer mag afvloeien richting de deelnemende ploegen. Het is toch te gek voor woorden dat een ploeg die geel, groen, bollen en zes ritten pakt (Jumbo-Visma 2022), van het prijzengeld dat ze hiermee verdienen amper de in de Tour de France opgelopen kosten kunnen dekken ?! En dan hebben we het nog niet eens over de ploegen die geen gelukkige Tour de France hebben gereden.
Dat is iets wat ik de ASO al heel lang kwalijk neem.
Aan de UCI is het vervolgens om ervoor te zorgen dat er een model komt waarmee alle organisatoren kunnen leven. Het is niet aan de organisatoren om de regelgeving te bepalen, maar aan de UCI.
En ik weet dondersgoed dat het een zeer complexe materie is, want het is bijna onmogelijk om ieders belang evenredig te vertegenwoordigen of te verdedigen. Maar daar worden de mensen bij de UCI juist goed voor betaald, om eens met oplossingen te komen. Of er in ieder geval voor te zorgen dat alle betrokken partijen eens rond de tafel gaan zitten.
Nu moeten dit soort initiatieven blijkbaar van anderen komen. Nu is het 250 miljoen en over twee jaar gooien de Chinezen of Arabieren misschien wel een miljard op tafel, om maar iets te noemen ??
Lappartient mag dan wel roepen dat hij er geen kans van slagen inziet, maar hij zal zich toch maar beter eens achter z'n oren gaan krabben. Want het huidige commerciële concept is over zijn houdbaarheidsdatum heen. ;)
Je blind staren op prijzengeld miskent ook dat het belangrijkste dat organisatoren in het profwielrennen leveren aan ploegen, een podium is. Dankzij dat podium kunnen ploegen vervolgens sponsorwaarde leveren aan hun sponsors.
Ben zelf ook geneigd ASO als een parasitaire organisatie te zien, maar feitelijk leveren ze natuurlijk wel een belangrijke dienst.
Maar je hebt ook gelijk dat er toch wat dingen beter en eerlijker moeten, alleen, hoe ga je dat doen want wedstrijden zijn de constante in deze sport en ploegen komen en gaan wat. Nu is Visma-lab de sterkste formatie, stel dat ze in een one cycle zitten gaan ze logischerwijze meer invloed hebben of willen dan een staartploeg. Maar dan krijg je weer zoals met het voetbal dat enkele grote ploegen alles door de strot rammen van de kleinere, en zelfs op hun retour hebben de grotere traditieploegen vaak meer te zeggen dan de ploegen die beter draaien. Dat is dan ook weer een probleem, en gezien de dopingspoken uit het verleden, wat als je ploegen meer invloed geeft dan sleep je ook meer de dieperik in als er weer iets ontploft. Wat bijvoorbeeld met een topcircuit met enkel de beste ploegen en renners, gaan de wedstrijden en ploegen die eruit vallen nog goed rond komen (wat is bij andere sporten) en krijg je dan geen problemen op lagere niveaus waar de investeringen ietwat stilvallen want waarom zou je nog iets willen organiseren (met alle misserie er rond). Ik stel maar wat ad random chaotisch wat vragen, want met zo’n project ga je mogelijk heel het ecosysteem ontwrichten en heb je op langere termijn dat je de sport in de traditionelere (dragende) landen stuk maakt zonder dat er een stabiele basis is ergens anders. In andere sporten hebben ze ook van die hippe zijcompetities die komen en gaan, maar dat zijn dan ook gewoon zijdingen en blijven de ‘saaie stabiele’ wedstrijden gewoon doorlopen….
"Een duidelijk plan hoe een externe investeerder een aantrekkelijk rendement op zijn investering kan verwachten ontbreekt ook nog steeds. Het ontbreken van vrouwenkoersen in het hele plan is ook een groot gemis. Dit duidt op een kortzichtig beleid."
Ik vind dit wel wat kort door de bocht. Volgens mij is er gewoon niets duidelijk voor de buitenwereld. Het zou best kunnen dat er ook nog niets op papier staat, maar volgens mij weten wij daar gewoon nog helemaal niks van. Om dat dan maar aan te nemen vind ik wat te snel.