Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Julian Alaphilippe is terug! Fransman sprint naar zege in Critérium du Dauphiné
De tweede etappe van het Critérium du Dauphiné, met finish in La Chaise-Dieu, is gewonnen door Julian Alaphilippe. De Fransman van Soudal Quick-Step snelde op overtuigende wijze naar zijn tweede zege van het seizoen. Christophe Laporte gaat nog altijd aan de leiding in het algemeen klassement.
Geen monsterbeklimmingen tijdens de tweede etappe van het Critérium du Dauphiné, maar de renners werden tussen Brassac-les-Mines en La Chaise-Dieu wel ‘getrakteerd’ op behoorlijk veel klimwerk. Vier beklimmingen, waarvan de zwaarste van de derde categorie was, vormden de obstakels. Op de lokale ronde van 35,1 kilometer in en rond de finishplaats, volgde er met de Côte des Guêtes (1 km aan 8%) nog een vervelende kuitenbijter. Deze helling kon – met zijn top op goed tien kilometer van de finish – eventueel als springplank dienen voor een geslaagde aanval.
Victor Campenaerts in de aanval – foto: Cor Vos
Zeven renners in de aanval, opgave Kruijswijk
De vlucht van de dag werd gevormd door zeven renners. Vicor Campenaerts, bezig aan zijn eerste wedstrijdkilometers na een lange revalidatie, koos voor de aanval en de renner van Lotto Dstny kreeg het gezelschap van Nans Peters (AG2R Citroën), Kenny Elissonde (Groupama-FDJ), Pierre Latour (TotalEnergies), Jonas Gregaard (Uno-X Pro Cycling), Andrea Piccolo (EF Education-EasyPost) en bergkoning Donavan Grondin (Arkéa-Samsic). Het peloton liet begaan, maar wist het verschil wel binnen de perken (lees: twee minuten) te houden.
Intussen was de koers al een eerste keer opgeschrikt door een valpartij, met als grootste slachtoffers Romain Combaud, Steff Cras en Steven Kruijswijk. Deze coureurs bleken na de valpartij niet meer in staat om hun weg te vervolgen en knepen dan ook in de remmen. De zeven koplopers reden intussen en groupe over de eerste twee beklimmingen van de dag, de Col de la Toutée en Col des Fourches. Grondin kwam telkens als eerste boven, sprokkelde zo vier extra bergpunten en deed zo goede zaken met het oog op het bergklassement.
Christophe Laporte in de gele leiderstrui – foto: Cor Vos
Veel meer dan wat extra bergpunten viel er ook niet te sprokkelen, gezien de beperkte voorsprong op het peloton. Met nog zeventig kilometer te gaan, bij het opdraaien van de lokale ronde rond La Chaise Dieu, was de voorsprong van de kopgroep gezakt tot onder de minuut. Grondin had zijn buit echter al binnen en liet zich dan ook als eerste inrekenen naar het peloton. De overige vluchters stribbelden nog wat langer tegen, maar leken toch ook een vogel voor de spreekwoordelijke kat.
Campenaerts stribbelt tegen
Bij het ingaan van de laatste dertig kilometer leek de hergroepering een feit, maar Campenaerts had andere plannen. De Belgische hardrijder versnelde nog een keer en wist met Elissonde toch weer wat verder uit te lopen op het peloton. De rol van Peters, Gregaard en Piccolo was dan wel weer uitgespeeld en zij werden dan ook bij de lurven gegrepen. Elissonde en Campenaerts reden wel dapper door en begonnen met een voorsprong van twintig seconden aan de laatste scherprechter van de dag, de één kilometer lange Côte des Guêtes (aan 8%).
Op deze klim werden Elissonde en Campenaerts dan toch ingerekend en was het wachten op een demarrage. Die kwam er uit het kamp van Alpecin-Deceuninck. Tobias Bayer, zondag al elfde in de openingsrit, sprong weg uit het peloton en kwam met voorsprong over de top van de Côte des Guêtes. De jonge Oostenrijker wist zijn voorsprong uit te diepen tot een twintigtal seconden, maar zijn poging strandde in schoonheid. Op vier kilometer van het einde was alles weer samen, en konden we ons gaan opmaken voor een sprint.
Welkome opsteker voor Alaphilippe
Harry Sweeny probeerde de sprinters nog wel te verrassen met een late uitval, maar een massasprint bleek onvermijdelijk. Geletruidrager Laporte werd in de laatste kilometers weer uitstekend gepiloteerd door zijn ploeggenoten van Jumbo-Visma, maar moest het dit keer wel opnemen tegen een pure sprinter als Sam Bennett. De mannen van Jumbo-Visma namen net als gisteren het voortouw: zelfs Jonas Vingegaard offerde zich in de laatste kilometer op voor Laporte, maar die laatste werd in de sprint op waarde geklopt.
foto: Cor Vos
De zege ging niet naar Laporte, maar naar een andere Fransman. Julian Alaphilippe zat ideaal geplaatst in de laatste honderden meters, ging de sprint aan en snelde op overtuigende wijze naar zijn tweede zege van het seizoen. Richard Carapaz was een verrassende tweede, voor Natnael Tesfatsion en Laporte. Die laatste blijft wel leider in het algemeen klassement, al staat Alaphilippe nu wel in dezelfde tijd.
Je dois rien
Il faut is meer algemeen, je dois persoonlijk. Maar Lalcasien zal het straks vertellen.
Ik moet het nog zien op selectievere parkoersen maar dit doet toch hopen op meer
Mooi voor Flipke, heeft een bak bagger over zich heen gekregen van zijn patron. De beste manier van antwoorden is met de pedalen. Ik ben niet zo van de gebaartjes, maar als hij hier bedoelt "hee baas, effe dimmen, ik kan het nog" dan is dat meer dan terecht.
De luchtbeelden van het begin van de spurt vatten alles samen. Een herboren Ala die krachtig aanging. Ex-ploegmaat en loser Bennett die al ging zitten nog voor de spurt begon. Symbolischer kon niet. Dezelfde Bennet die ooit, in dienst van Lefevere, na aanvankelijk een onduidelijke knieblessure in mei, er de maanden nadien met de pet naar gooide. Niet meer trainde, want al getekend bij Bora. Maar via fakestarts, tot op het EK toe (en door collaboratie met de Ierse bondscoach), Lefevere verplichtte hem tot 31 december 2021 uit te betalen. Geloof me vrij, aan een hoog maandloon. Dit tot groot jolijt van enkele Lefeverehaters op dit forum. Dat Bennett daarmee in eigen voet schoot, was buiten die WF-haters en enkele anglosaxische en/of Ierse journalisten, duidelijk. Bora werd toen reeds door de wielerkenners aangeraden Bennett niet binnen te halen. Maar ze deden het toch. Bennett verzuimde het, vrij voorspelbaar dan nog, na zoveel maanden inactiviteit, tijdens het tussenseizoen een trainingsperiode in te lassen. Resultaat. Hij kon nauwelijks volgen tijdens de winter- en lentetrainingen van Bora. Het duurde maanden eer Bennett enig niveau haalde. Uiteindelijk haalde hij vorig seizoen nog drie zeges. Vergelijk dat met de 7 overwinningen in 2020 en de 7 overwinningen tijdens de eerste 2 à 3 maanden van 2021 (toen hij als beginnende dertiger dacht niet genoeg te verdienen bij Lefevere).
Drie overwinningen vorig seizoen en nog maar een overwinning dit seizoen. Veel te weinig voor een renner met dat spurtvermogen en met dat hoge maandloon. Daar zullen misschien nog een paar zeges bijkomen, evt te beginnen met morgen na een vlakke finale. Maar met zijn mentaliteit en met zijn huidig niveau zullen het er niet veel meer worden. Maar Bora heeft het reeds begrepen. Bennett wordt ditmaal zelf naar de uitgang begeleid.
- Lefevre heeft Alaphilippe dermate gemotiveerd dat hij vorig seizoen maar liefst 3 overwinningen haalde
- Door zijn slechte instelling heeft Bennett vorig jaar slechts 3 overwinningen behaald
- mevrouw Hoekstra en Sam hebben een fijne nacht gehad samen