foto: Sirotti

De boodschap droop bijna letterlijk van zijn gezicht; het liefst zat hij in de teambus onderweg naar het hotel. Reglementen dwongen de kersvers nummer twee van het wereldkampioenschap echter naar de perszaal te komen. Met een beteuterde blik vertelde hij zijn verhaal van de wedstrijd. “Dit was mijn grootste kans op de wereldtitel. Voor mij telt deze (zilveren, red.) medaille niet.”

“Met de Spaanse selectie hebben we de wedstrijd kunnen rijden die we wilden. In de laatste vijf kilometer zaten we nog met twee in de voorste groep. Alejandro Valverde zei dat ik kon aanvallen. Dat heb ik toen ook gedaan”, blikt hij terug.

De aanval in de laatste ronde op de Fiesole werd na enkele kilometers door toedoen van publiekslieveling Vincenzo Nibali onschadelijk gemaakt. In een ultieme krachtsinspanning demarreerde Purito een tweede keer om met de finishboog in zicht de nieuwe wereldkampioen Rui Costa te zien aansluiten. “Op het moment dat ik opnieuw werd teruggepakt wist ik dat winnen onmogelijk was worden, ik was zo moe dat ik niet meer kon sprinten.”

Door: Maxim Horssels vanuit Florence