Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Het bewijs: België is laatste jaren héél dominant in grote rondes
Met de winst in de openingsrit van de Vuelta a España in Turijn heeft Jasper Philipsen wederom de Belgische vlag achter een ritzege in een grote ronde geplaatst. Voor het vijfde jaar op rij weten Belgen in alle grote rondes minimaal een etappe te winnen. Het succes van Philipsen was overigens de 70ste Belgische ritoverwinning in tien jaar in een van de drie grote rondes.
Daarmee is de huidige generatie Belgische wielrenners dominant qua ritzeges in de grote rondes. De Nederlandse wielrenners wisten in de afgelopen tien jaar 40 etappes te winnen. En als je gaat kijken naar de score in de Giro d’Italia, Tour de France en Vuelta a España in de laatste vijf jaar, dan wisten de oranje-renners in 2021 en 2022 ook ritten in alle grote rondes te winnen, maar werd er in 2023 niet in de Giro en in 2024 niet in de Vuelta gewonnen. En ook in de komende Vuelta moet er natuurlijk nog gewonnen worden door een Nederlander.
Qua landen met de meeste ritzeges in de afgelopen tien jaar leidt België met 70 zeges voor Italië, dat 65 maal succes vierde. Vervolgens komen Slovenië (59), Frankrijk (54), Australië (43), Verenigd Koninkrijk (42), Nederland (40), Spanje (35) en dan Colombia, Denemarken en Duitsland met 31 ritzeges.
In de afgelopen vijf jaar was België ook veruit het dominants met 48 etappeoverwinningen. Slovenië boekte er 38, waarvan Tadej Pogacar er 18 voor zijn rekening nam. Dan volgen Italië (27), Australië (26), Denemarken (24), Nederland (23), Frankrijk (20), Verenigd Koninkrijk (15) en Spanje (13).
Wanneer we kijken naar de meest succesvolle Belgische wielrenners qua ritzeges in de afgelopen tien jaar, dan zijn voor België Wout van Aert en Jasper Philipsen het meest succesvol met 14 ritzeges in de drie grote rondes. Vervolgens scoren Remco Evenepoel (met 9 zeges) en Tim Merlier (7 zeges) goed.
Bij Nederland is Tom Dumoulin in de afgelopen tien jaar nog de lijstaanvoerder met 7 ritzeges. Gevolgd door de sprinters Dylan Groenewegen en Fabio Jakobsen met ieder 6 etappeoverwinningen. Mathieu van der Poel, Olav Kooij en Thymen Arensman hebben drie ritoverwinningen achter hun naam.
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een interview met Tom Dumoulin over zijn band met het gravelen. Nu hij gestopt is als prof, doet hij veel andere dingen. In 2025 gaat hij voor het eerst Unbound Gravel rijden en wij gingen op pad met Dumoulin en Adne Koster om te praten over hun liefde voor de fiets, de koers, en hun voorbereiding op Unbound. Pre-order jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Mee op het podium, maar op ruime afstand, staan Groot-Brittannië met 5 en Australië met 4 opeenvolgende grote rondes met ritwinst.
Als Belgie nu voor het 5e jaar op rij in iedere GR een rit wint, zijn er dat dus 5x3=15 op een rij. En blijkbaar werd er ook nog in de Tour en Vuelta daarvóór gewonnen, maar niet in de Giro. Zo kom je dus op 17.
Een trits zeges om des keizers baard, maar buiten een eindzege van Evenepoel, doet België nauwelijks mee aan grote ronden (Nederland ook niet, maar dat suggereerde het artikel ook niet).
Als Pogacar meedoet dan domineert hij echt de gehele ronde.
België heeft gewoon een rits goede renners die ritten winnen.
Over de laatste 5 jaar vind ik Australië toch wel de vreemde eend in de bijt, ik had niet verwacht dat die zoveel ritten hadden gewonnen.
Je zou het bijna vergeten, maar een Viviani won in 2018 bv nog 7 ritten.
In 2016 wonnen ze ook gewoon nog 6 ritten in hun eigen Giro (Ciccone, Nibali, Trentin, Brambilla en Ulissi (2x)).
In recente jaren moeten ze het toch vooral hebben van Milan en Ganna, en van rittenkapers in eigen land.
Denk dat ze toch heimwee hebben naar de tijden dat ze meerdere pionnen bij de topfavorieten hadden in sprints (Cipollini, Petacchi, Viviani, ...) of bergritten (Garzelli, Simoni, Cunego, Savoldelli, Nibali, Basso, ...).
Als je kijkt naar de laatste 5 jaar wonnen de Italianen 27 ritten... Dat klinkt niet slecht, maar het verbleekt toch wel enigszins met wat het ooit was, als je bedenkt dat Petacchi op zijn eentje er liefst 37 won in amper 3 jaar tijd (2003 - 2005).
En uiteraard ook de jaren dat vooral Petacchi & Cipollini de sprints domineerden en in Italië tekende men dan Giri uit met minstens 10 sprintritten.