Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro 2025: Roze trui Isaac Del Toro slaat daags na offday terug met deugddoende ritzege
Daags na zijn moeilijke dag met het nodige tijdsverlies, heeft roze trui Isaac Del Toro getoond dat hij over veel weerbaarheid beschikt. De Mexicaan won de zeventiende etappe door zijn grote uitdage Richard Carapaz te verrassen in de slotkilometer.
Het was nochtans een interessant terrein om grote verschillen uit te bouwen, met twee absolute Alpenreuzen in het midden van de etappe. De Passo del Tonale, maar vooral Passo del Mortirolo zijn beklimmingen met een stevige geschiedenis in de Giro d’Italia. Pas in de finale zou het terrein weer relatief afvlakken, al mochten we de Le Motte-klim – met een maximale stijging tot 8,2% – ook niet onderschatten.
Iets na één uur ’s middags begon het peloton aan de zeventiende etappe, met duidelijk veel interesse voor de vroege vlucht. Met name de slachtoffers van de rit van gisteren, waaronder Thymen Arensman, toonden zich heel actief voorin. De renner van INEOS Grenadiers waagde verschillende pogingen om mee te schuiven, net als een hele hoop renners van UAE Emirates-XRG, die een dag eerder ook een pak slaag kregen. Ook Wout van Aert en Daniel Felipe Martinez (Red Bull-BORA-hansgrohe) probeerden het.
Nederlands getinte kopgroep
Omdat er na twintig kilometer koers nog altijd geen kopgroep weg was gereden, kon Mads Pedersen (Lidl-Trek) zijn paarse puntentrui nog even verstevigen bij de tussensprint. Meteen daarna leek een grote en interessante groep zich te kunnen afzonderen, tot roze trui Isaac Del Toro (UAE Emirates-XRG) zich eigenhandig met deze situatie kwam bemoeien. In plaats van zijn ploegmaats op te offeren, dichtte de Mexicaan met een ruk zélf de kloof. Indrukwekkend, maar het leek vooral op woekeren met de krachten.
Kelderman roerde zich vroeg in de rit – foto: Cor Vos
Meteen daarna kreeg een groep van een liefst 39 renners dan toch de ruimte van het peloton. Daarbij was Brandon McNulty de best geplaatste op bijna acht minuten van Del Toro, waardoor UAE Emirates-XRG op beide oren kon slapen. Voorin waren ook nog andere interessante pionnen te vinden.
Denk maar aan Romain Bardet (Picnic PostNL), Pello Bilbao (Bahrain Victorious), Daniel Felipe Martinez (Red Bull BORA-hansgrohe), Lorenzo Fortunato (XDS Astana), Mathias Vacek (Lidl-Trek), Thymen Arensman (INEOS Grenadiers), Steven Kruijswijk, Bart Lemmen, Wilco Kelderman en Dylan van Baarle (Visma | Lease a Bike) en Georg Steinhauser (EF Education-EasyPost).
Op de Passo del Tonale begon Fortunato – de eigenaar van de blauwe bergtrui er al zelf vroeg aan – waardoor de kopgroep in verschillende stukken brak en werd gehalveerd. Hij zou de volle buit van de bergpunten pakken op de top. In het peloton bleef het dan nog rustig, maar dat was op de Mortirolo een ander verhaal. Zonder echte grote versnellingen te noteren lag het tempo lange tijd hoog. Dat kostte onder andere Egan Bernal (INEOS Grenadiers) en Antonio Tiberi (Bahrain Victorious) – de nummers zes en acht in het klassement – de aansluiting. Juan Ayuso had eerder al behoorlijk anoniem moeten lossen.
Carapaz probeert het, maar Del Toro timet beter
Richting top probeerde Richard Carapaz het dan toch, met een versnelling waarop niemand meteen een antwoord in huis had. De Ecuadoriaan reed een dikke vijftien tot twintig seconden weg, waarop roze trui Del Toro een moeilijk moment leek te kennen. Toch sprintte hij met een van zijn gekende tussenversnellingen het kloofje naar de andere favorieten weer dicht. Zij troepten samen en hielden het tempo hoog. In de afdaling besefte Carapaz – ondanks de steun van Steinhauser – dat het nog te ver was om alleen door te rijden. Hij nam beneden zijn plekje terug in bij de andere favorieten nadat hij hen had opgewacht.
Wat was Bardet sterk onderweg – foto: Cor Vos
En voorin? Daar leek Daniel Felipe Martinez lang de sterkste vluchter, maar finaal bleken Mattia Cattaneo, Afonso Eulalio (Bahrain Victorious), Florian Stork (Tudor), Bardet en Fortunato de beste klimmers. Door het gevecht in het peloton was hun kloof echter alweer gedaald tot onder de twee minuten. Met name Q36.5 leek wel kansen te zien voor Tom Pidcock en trok hard van leer.
Richting de Le Motte-beklimming op een achttal kilometer van het einde, deden EF Education-EasyPost en UAE Emirates XRG daar nog een stevig schepje bovenop, waardoor de leiders met amper een halve minuut voorsprong aan het klimmetje van derde categorie konden beginnen. Hun kansen leken niet bijster groot, en dus besloot Romain Bardet op anderhalve kilometer van de top zijn medevluchters achter te laten. Alsnog op zoek naar een ritzege in zijn laatste grote ronde?
Nee dus, want roze trui Isaac Del Toro deed even later net hetzelfde: wegspringen met een explosieve versnelling. Alleen Carapaz kon die sprint beantwoorden. De twee begrepen elkaar meteen goed en reden in één ruk naar Bardet toe. Op zich een ideale situatie voor de leider in het klassement, maar Del Toro wilde meer. Nadat hij gisteren behoorlijk wat tijdsverlies had opgelopen, was hij duidelijk gebrand op de ritzege. In de afdaling richting finish reed hij de anderen uit de wielen, wat volstond om zijn doel te bereiken.
De verschillen voor het algemeen klassement bleven aan het einde van het verhaal behoorlijk beperkt. Door zijn kleine voorsprong en bonificatieseconden deed Del Toro wel een zaakje, maar zijn voorsprong van 41 seconden op Carapaz en 51 op Simon Yates is met vier etappes voor de boeg nog altijd niet héél geruststellend.
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
Blijft een prachtig fenomeen in de sport. Wat goed is komt snel en staat meteen aan de top. Eens in de zoveel jaar staat er weer een fenomeen op. Pogacar, Evenepoel, Del Toro.
Alhoewel Pogacar natuurlijk in dit tempo bezig is om Merckx bij te benen. Dus nog van een andere orde.
Een typische laatste-Giro-week. En wat voor eentje! Mag voor mij blijven duren.
Het lijkt wel dat hij inspanningen van een kwartier heel goed aankan maar de veel langere klimmen moeilijk verteert. Ik verwacht dat hij de komende dagen nog wel tijd zal verliezen.
Het blijft spannend en leuk op deze manier!
Wat een geweldige etappe weer. Een van de mooiste grote rondes die ik ooit heb gezien.
Ik vond die van Hart en zeker die van 22 Hindley vs Carapaz ook zeer de moeite waard hoor. Eigenlijk waren alleen die van 23 en 24 echt verschrikkelijk.
En dat wondermiddel lijkt bij Ayuso niet echt aan te slaan dan...
Je maakt je naam waar.
Noem mij nog een 21jarige die gelijkaardige ‘gemiddelde’ uitslagen kan voorleggen. Winst in Milaan-Turijn en ritwinst en een derde plek Down Under…
Een renner met vergelijkbare resultaten op jonge leeftijd? Tja, er komt een zekere Sloveen uit hetzelfde kamp in mijn gedachten naar boven..
Maar inderdaad, waarschijnlijk bazel ik maar wat. De dominantie van die ploeg komt me vooral ook gewoon een beetje de keel uit, dan wordt de blik vanzelf al pessimistischer.
Geweldig om te zien, tijd pakken op zijn terrein.
Deze tactiek was om renners over de Mortirolo te hebben, mocht daar iets nodig zijn. Daar had de Giro gewonnen of verloren kunnen worden, als er iemand een mindere dag had. Dat is gelukt.
Die andere is onze Annemarie van Vleuten, die spreekt klare taal.
Astana heeft dit seizoen 5000 punten meer gehaald, die evolutie gaat zich gewoon verder zetten en Astana gaat eindigen met duizenden punten voorsprong op Picnic.
Astana heeft 8 renners in de top 100 van de UCI ranking voor 2025 en 15 in de top 200. Picnic respectievelijk 2 en 5.
Poole moet trouwens al 7e eindigen om meer punten te nemen dan wat de 1e en 2e van het bergklassement krijgen.
Met dank aan het ontbreken van Pogacar, Vingegaard en, vooruit, Evenepoel.
Als de Tour echt het hoofddoel is, hadden ze die klassieke campagne (incl. hoogtestage in maart) volgens mij beter achterwege gelaten en voor een bredere basis moeten opteren.
Sowieso was hij voor de Giro nooit klaar geraakt in topvorm. Dan was het 2021 revisited.
Een Evenepoel met de perfecte voorbereiding, zoals voor de Vuelta 2022, is volgens mij inmiddels wel een niveautje hoger dan wat nu in de Giro rondrijdt. Maar het is toch van nature iets meer een tijdrijder en eendagscoureur. Daarin is hij de absolute wereldtop.