Giro 2023: Buitrago klopt Gee in koninginnenrit, Roglic pakt paar tellen op Thomas

Santiago Buitrago heeft de negentiende etappe van de Giro d’Italia op zijn naam geschreven. De Colombiaan van Bahrain Victorious zat mee met de vlucht van de dag en toonde zich de sterkste op de slotklim naar Tre Cime di Lavaredo. Zijn medevluchter Derek Gee pakte zijn vierde tweede plaats van deze Giro. De favorieten waren opnieuw erg aan elkaar gewaagd. Primoz Roglic wist met een uiterste krachtsinspanning Geraint Thomas drie seconden aan te smeren, João Almeida verloor wat meer terrein.

Ook dit jaar maken we met RIDE weer een lekker dikke zomereditie. Een 212 pagina's dik wielermagazine waar je deze zomer uren van kunt genieten en die de sportzomer nog nét iets leuker maakt. Bestel nu jouw exemplaar online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang maar liefst 20% korting!

De organisatie van de Giro had de koninginnenrit van de ronde voor de laatste vrijdag bewaard. In de negentiende etappe moesten achtereenvolgens de Passo Campolongo (3,9 km aan 7%), Passo Valparola (14,1 km aan 5,6%), de vermaarde Passo Giau (9,9 km aan 9,3%) en de Passo Tre Croci (7,9 km aan 7,2%) beklommen worden, alvorens werd gefinisht op de iconische klim naar Tre Cime di Lavaredo (7,2 km aan 7,6%). Meermaals zouden de renners tot boven de 2000 meter klimmen, wat nog een extra dimensie gaf aan de monsterachtige onderneming door de bergen.

Kopgroep van vijftien
In de ‘vlakke’ aanloop naar de bergen, waarin het zoetjes aan meer en meer omhoog begon te lopen, wisten Veljko Stojnić (Corratec-Selle Italia) en Larry Warbasse (AG2R Citroën) een gaatje te slaan. De twee reden een tijdlang voor de meute uit, maar door de vele demarrages viel het nog niet stil in het peloton. Warbasse’s ploeggenoot Alex Baudin en Derek Gee – deze Giro al zes keer eerder in de vroege vlucht –  konden zo de oversteek nog maken. Dat lukte even later ook Magnus Cort. 

De volgenden die de sprong maakten, waren Nicolas Prodhomme, Vadim Pronskiy, Patrick Konrad en Davide Gabburo. Ook enkele renners van INEOS Grenadiers, Jumbo-Visma en UAE Emirates wilden meezitten, maar de ploegen van de klassementstoppers neutraliseerden elkaars aanvallen. Santiago Buitrago kon de aansluiting wel nog maken, net als Michael Hepburn en Stefano Oldani. Ook Mattia Bais, José Joaquín Rojas en Carlos Verona slaagden daar na een lange achtervolging in. We hadden zo vijftien koplopers.

foto: Cor Vos

Healy blijft aanvallen
De rust keerde ondertussen terug in het peloton, dat de koplopers liet uitlopen tot zo’n vijf minuten. Nog voordat de Passo Campolonga echt begon, ging Ben Healy – tweede in het bergklassement – echter in de aanval. Dat leidde tot een reactie van blauwetruidrager Thibaut Pinot. De nummer zeven van het klassement dichtte het gat, waarna de twee elkaar letterlijk de hand schudden en zich weer uit lieten zakken. Had Healy zich definitief overgegeven? Nee, want enkele kilometers later trok de Ier weer ten strijde.

Pinot zat ditmaal direct op het wiel van Healy, die dus geen ruimte kreeg. Opnieuw vielen de twee terug in het (al uitgedunde) peloton. De meute gaf vervolgens wat meer ruimte aan de kopgroep: pp de Passo Valparola liep het verschil op tot acht minuten. Stojnić had inmiddels al moeten passen, terwijl Verona tegen de grond was gegaan. Laatstgenoemde kon zijn weg wel vervolgen.

Healy had snode bergtruiplannen, maar Pinot gaf hem geen ruimte – foto: Cor Vos

Veel meer dan acht minuten kregen de koplopers niet, mede doordat Jayco AlUla mee begon te rijden in het peloton. De vierde plaats van Eddie Dunbar kwam namelijk in gevaar door de aanwezigheid van Buitrago in de kopgroep. De Colombiaan stond op iets meer dan acht minuten van de Ier. Ook UAE Emirates droeg in deze fase een steentje bij in de achtervolging. Toen het verschil weer wat was verkleind, lieten beide ploegen het werk echter weer over aan INEOS Grenadiers.

Nog geen vuurwerk
Op de Passo Giau kwam er in de kopgroep een versnelling van de eerder gevallen Verona. Buitrago, Gee, Hepburn en Cort kwamen op de klim aansluiten, Prodhomme een Pronskiy volgden in de afdaling. Hetzelfde gold voor Warbasse, Oldani, Konrad en Gabburo. Bij de favorieten bleef het vuurwerk voorlopig uit. Zou het dan gebeuren op de Passo Tre Croci? De zeven koplopers leken alvast te mogen gaan strijden om de dagzege, want ze kwamen aan de voet met bijna zeseneenhalve minuut voorsprong.

Gee leidt de kopgroep – foto: Cor Vos

Daar, aan de voet, ging Warbasse in de aanval. De Amerikaan reed een tijdje voor de troepen uit, maar Buitrago dichtte daarna de bres met Cort in zijn spoor. Terwijl Warbasse meteen moest afhaken, kon Gee weer terugkeren. Later sloot ook de verrassend sterke Hepburn nogmaals aan. We hadden zo vier leiders. Ondertussen was ook het peloton aan de klim begonnen, maar niet nadat Primoz Roglic van fiets was gewisseld. Had de Sloveen van Jumbo-Visma een plannetje?

Tre Cime di Lavaredo
Het zou dan moeten gebeuren op de klim naar Tre Cime di Lavaredo, want ook op de Passo Tre Croci bleef het spektakel uit. Vooraan was nog wel alles mogelijk, want op het plateau tussen de twee beklimmingen, groeide de kopgroep weer. Hepburn zag dat niet graag en trok nog maar eens door. Het waren weer dezelfde renners die konden volgen: Buitrago, Cort en Gee. Die laatste zag met nog zeven kilometer te gaan zijn moment en ging er alleen vandoor.

Buitrago bleef kilometerslang op kleine achterstand van de Canadees. Hij verloor geen terrein, maar kwam aanvankelijk ook niet dichter. Op anderhalve kilometer van de streep dichtte de Colombiaan het gat dan toch, waarna hij Gee gelijk achterliet. De renner van Bahrain Victorious wist zijn inspanning tot het einde vol te houden en boekte zo, net als vorig jaar, een ritzege in de Giro d’Italia. Gee werd – voor de vierde keer deze ronde – tweede.

Buitrago op weg naar de winst – foto: Cor Vos

Aanval Roglic
De favorieten bleven op de slotklim lang bij elkaar. Eddie Dunbar moest op ongeveer twee kilometer van de streep passen, maar voor de rest gebeurde er weinig. João Almeida nam wel de kop, maar dat leidde niet tot grote afscheiding. Een demarrage van Primož Roglič, op iets meer dan een kilometer van de streep, zorgde wel voor de nodige schade. Geraint Thomas keerde echter ogenschijnlijk gemakkelijk terug, waarna ook Almeida zijn karretje weer aanhaakte en zelfs de kop nam. Damiano Caruso en Thymen Arensman sloten later eveneens weer aan.

Op zo’n vijfhonderd meter van de streep was het dan rozetruidrager Thomas zelf die er een lap op gaf. Roglic kwam op een gaatje, Almeida kraakte. De Sloveen van Jumbo-Visma leek terug te keren, verloor toen toch wat meters, maar ging uiteindelijk nog op en over de Brit van INEOS Grenadiers. Roglic won zo nog drie seconden op zijn grootste concurrent voor de eindzege. Hij kwam als vierde over de streep, net achter Magnus Cort, die zo de bonificatieseconden voor zijn neus wegsnoepte. Thomas finishte als vijfde. Almeida kwam als zesde binnen en verloor 23 seconden op Roglic.

foto: Cor Vos