Geraint Thomas: “Als je tweede wordt in de Tour, kan niemand dat iets schelen”
Geraint Thomas heeft zijn tweede plaats in de voorbije Tour de France heel anders beleefd dan zijn eindzege van vorig seizoen. De Britse ronderenner van Team Ineos heeft gemerkt dat er een wereld van verschil zit tussen beide uitslagen. “Voor mij ging het vooral om het mentale deel”, zegt Thomas tegen Cyclingnews over zijn vermoeidheid na de Tour.
Thomas reed na de Tour de France alleen de Deutschland Tour en de Canadese WorldTour-klassiekers. Zonder goede uitslagen, wat uiteindelijk ook resulteerde in een DNF in de wegwedstrijd in Yorkshire. “Als de Tour je hoogtepunt is, alles daar omheen gebouwd is en dan heb je ook nog het WK waar je naar toe wil werken… Dat is gewoon moeilijk”, concludeert Thomas.
In 2018 was hij nog de gevierde man in Parijs met de gele trui. “Het verschil tussen winnen en tweede worden is gigantisch. Vorig jaar was alles constant”, laat hij weten. “Je mobiel blijft constant gaan en er wordt van alle kanten aan je getrokken. Als je tweede wordt, kan niemand dat iets schelen. Je bent weer normaal en back in business. Dat is lastig, omdat het alles of niets is.”
‘Om te winnen moet ik honderd procent zijn’
Thomas weet wel waarom hij zich volledig toelegt op een specifieke wedstrijd. “Er zijn renners die altijd negentig procent zijn, maar om te winnen en er te staan in de wedstrijden die ik rijd, moet ik honderd procent zijn. Dan zak ik wel terug naar vijftig procent in de andere delen van het seizoen”, legt de Welshman uit. “Ik heb altijd al die mentaliteit gehad, al sinds mijn jaren op de baan.”
Voor Thomas en Team Ineos breekt andermaal een spannend jaar aan. Met mede-kopmannen als Egan Bernal, Chris Froome en Richard Carapaz in de ploeg moet gekozen worden. Thomas laat weten nog te willen wachten met een planning maken. Eerst wil hij de parcoursen zien van de Giro en de Tour. Inmiddels kent hij de voorbereidingen richting de juli-maand als de beste. “Als de Tour het grote doel is, dan heb je een rustperiode tot aan november en dan begint de hele opbouw weer. Het is lastig om uit die routine te komen, behalve als je andere doelen hebt.”
Wat als Bernal de Giro en de Tour rijdt, Froome en Thomas fris de Tour rijden, er twee lange tijdritten in het parcours zitten en Thomas zijn niveau van 2018 haalt en Froome zijn niveau haalt van in zijn topjaren? En Roglic, Dumoulin en Simon Yates fris (lees: zonder Giro) aan de start staan? En Pogacar een nieuwe stap heeft gezet en zonder Giro in de benen aan de start staat?
Met allen kan je alles bewijzen. Bernal is een groot talent, maar gaat de komende jaren echt niet alles met vijf minuten voorsprong winnen. Evenepoel komt er ook nog aan.
Dan heb je wel zeer selectief gelezen...
Dat stop je zo effe in je boodschappenmandje ja, stelt niks voor.
Geen vetpot.
Persoonlijk heb ik nooit begrepen waarom G dit jaar voor de Tour ging i.p.v. de Giro (of desnoods de klassiekers) te proberen. In de Tour viel namelijk meer te verliezen dan te winnen. Mede dankzij het wegvallen van Dumoulin en Froome pakte het toch nog bijna goed uit, want hij bleek opnieuw verrassend sterk. Volgend jaar maar lekker een paar andere doelen uitkiezen.
Je ziet het ook wel vaker dat wanneer een renner eenmaal het hoogst haalbare heeft bereikt, het moeilijk wordt om gemotiveerd te blijven. Ik geloof dat Wiggins bijvoorbeeld zelfs nooit meer de Tour gereden heeft na zijn zege.
Klinkt nu als een huilie, huilie verhaal...
Sorry als grote fan van Remco geloof ik nooit dat hij een grote ronde kan winnen.
Hij is veel te klein en te geblokt en heeft zeker niet de beenspieren om ooit een heel goede klimmer te worden.
Laat hem maar openbloeien voor alle klassiekers.
En laat hem zeker geen tweede Hagen worden.
Maar dit ging eigenlijk over Thomas: ik sluit me volledig bij opmerking van Pizzi aan.