Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Gelukkig komt Mathieu van der Poel terug op zijn besluit
Opinie In het heuvellandschap van Normandië zie je de kuitenbijters van de Ardennen zowaar verbleken. De rit naar Vire-Normandie is afgezien van de afstand qua parcours misschien nog wel zwaarder dan Luik-Bastenaken-Luik. Dat uitgerekend op dit bergachtige terrein zwaargewicht Mathieu van der Poel met één seconde de gele trui herovert op Tadej Pogacar is grote klasse. Maar wat voor het verdere verloop van de Tour de France nog belangrijker is: ‘MVDP’ heeft nu ook zijn pijlen op de groene trui gericht.
De kritiek die kampioenen zoals Mathieu van der Poel en Wout van Aert twaalf maanden geleden uitten was niet mals. Wat hadden zij als klassiekerspecialisten nog in de Tour de France te zoeken? Hun kansen waren op twee à drie vingers te tellen. Het protest bleek niet aan dovemans oren gericht. In de eerste week van deze Ronde van Frankrijk zitten meer ‘klassiekers’ dan sprintersritten, terwijl je in de ritten over geaccidenteerd terrein evenveel punten voor de groene trui als in de vlakke etappes krijgt. Dat maakt de strijd om de groene trui dit jaar uitermate geschikt voor punchy-renners…
En toch… Mathieu van der Poel zei op zijn persmoment in de Opera in hartje Lille: “De groene trui zit niet in mijn achterhoofd.” Wout van Aert gaf een dag later vanuit het Mercure hotel in Lille aan: “De groene trui is geen doel dat we ons gesteld hebben.” En de derde klassieke sprinter Mads Pedersen, die werd door zijn ploeg Lidl-Trek tot zijn eigen ongenoegen zelfs gepasseerd voor deze Tour.
Natuurlijk, Van der Poel had binnen Alpecin-Deceuninck te dealen met Jasper Philipsen en Kaden Groves. Het was een uitdagende puzzel die Christophe Roodhooft als sportief manager van de ploeg had te leggen. Van der Poel als de grote kampioen. Philipsen had al negen ritzeges achter zijn naam en won de groene trui in 2023. Groves maakt zijn debuut in de Tour, maar heeft in de Vuelta a España al zeven ritten gewonnen en wist twee keer te juichen in de Giro d’Italia.
Foto: Cor Vos
Het openingsweekeinde bewees het gelijk van Christophe Roodhooft. Hij maakte van dit drietal een dominerende sprinttrein. De eerste rit rondom Lille was een ware demonstratie van Alpecin-Deceuninck, waar Van der Poel en Groves (in deze volgorde) de sprint aantrokken voor Philipsen. Een ongekend mooie zege van het collectief. Een dag later was Van der Poel een klasse apart op de heuvelachtige aankomst in Boulogne-sur-Mer. Daarmee stond hij meteen derde in het puntenklassement.
Wie Van der Poel ambitieus in het Criterium du Dauphiné voor het groen zag gaan, moet toch wel gedacht hebben welke mooie uitdaging het puntenklassement in de Tour de France voor hem zou zijn. Te vaak zei hij de afgelopen drie jaar in de Tour dat hij te veel dagen doelloos rond reed. Als je voor de groene trui gaat is iedere rit uitdagend. Maar ja, Van der Poel die voor het groen gaat, dat paste dus niet bij de ambities van Philipsen. Ook al is het aantal vlakke sprintritten in deze ronde beperkt tot vier.
Lokroep
De lokroep van de Tour de France-organisatie om renners als Van der Poel en Van Aert te motiveren voor de groene trui gaat verder dan alleen de klassieke ritten naar Boulogne-sur-Mer, Rouen, Vire Normandie en Mûr-de-Bretagne in de eerste zeven dagen. In de heuvelachtige ritten liggen er op de finishlijn nu ook evenveel groene punten als in de vlakke sprintersritten.
Helaas blijkt Van Aert in de eerste Tour-week, mede door zijn buikgriep in de aanloop naar deze ronde, zijn goede benen nog niet gevonden te hebben. Maar Van der Poel heeft zijn groene ambitie bijgesteld. Door de trieste val van Philipsen in de derde rit ligt binnen het collectief van Alpecin-Deceuninck ineens de weg voor hem om voor het puntenklassement te gaan helemaal open.
Al blijft hijzelf in het interview na de finish in Vire Normandie nog voorzichtig. In rit 6 deed hij mee in een tussensprint, omdat de ploegleiding hem had gezegd dat je nooit weet hoe die strijd om het groen zich in de tweede en derde Tourweek evolueert. Al denkt hij er nu ook al over na om zaterdag in de vlakke rit naar Laval de sprint aan te trekken voor Groves. Al is de groene wens er dus zeker in zijn ploeg.
Foto: Cor Vos
De groene trui is zeker een hoofdprijs in de Tour. Een klassement dat zelfs de meest prachtige palmaressen nog extra kleur geeft. Peter Sagan is recordhouder met zeven groene truien. Erik Zabel wist zesmaal het ‘maillot vert’ naar Parijs te brengen. Oscar Freire, Tom Boonen, Thor Hushovd, Mark Cavendish, Laurent Jalabert, Sean Kelly, Eddy Planckaert, Eric Vanderaerden, Bernard Hinault, Freddy Maertens, Eddy Merckx, Rik van Looy etc etc. Alleen maar grote namen staan er op het palmares. Jan Janssen (driemaal) en Jean-Paul van Poppel zijn de enige landgenoten die een rood-wit-blauw vlaggetje achter het groen hebben geplant.
Lees verder onder de tussenstand van het puntenklassement
-
Lees ook Mathieu van der Poel herovert geel, maar voor hoelang? "Daar zal het allemaal van afhangen"
PNT Ik vind het fantastisch dat Mathieu Van der Poel nu alsnog gaat strijden voor de puntentrui. Tussensprintjes in de aanvangsfase van de bergritten worden ineens interessant voor onze nationale wielerheld. Nog 2,5 week lang kunnen wij wielerliefhebbers nu dagelijks rekensommen maken hoe ‘MVDP’ er in de strijd met Jonathan Milan, Tadej Pogacar, Biniam Girmay en o.a. Tim Merlier voor staat. Het gevecht om het groen gaat vanaf nu in Nederland leven.
Na zijn fantastische aanval naar Vire Normandie staat Van der Poel, met het geel om zijn schouders, nog vier punten achter op Jonathan Milan. Op Tadej Pogacar en Biniam Girmay staat hij respectievelijk twee en vier punten voor. Terwijl Tim Merlier al 36 punten achterstand telt. Nog zittend op de gele wolk van ‘MVDP’ kunnen we al stiekem over het groen gaan dromen.
Rekening houdend met Pogacar die waarschijnlijk 3 (of meer) bergetappes wint én die tussensprints ook nog meepakt, komt MvdP in een realistisch scenario zo’n 60 punten tekort om groen te winnen.
Kortom: zonder sterke resultaten in vlakke finishsprints of winst in meerdere heuveletappes kan MvdP de groene trui niet pakken, tenzij Pogacar punten laat liggen. Het is dus interessant om te zien wat Alpecin hiermee gaat doen (alle ballen op Matje) en of Pogi punten morst.
Dan eerder andersom.
Maar toch staat Milan aan de leiding. Pedersen had daar nu ook kunnen staan, maar met een pak meer punten.
- Zware val in de Vuelta, fors herstel en in de winter nog niet top (wellicht wat geforceerd gecrosst in de winter) en dus geen goede basis.
- Andere aanpak in het voorjaar, maar nooit top
- Ziek voor de Giro, uiteindelijk hersteld, maar amper rust in aanloop naar de Tour
- Opnieuw ziek en nu overkomt hem wat Mathieu overkwam in 2022, nog goed in de Giro na het voorjaar, maar in de Tour bolt het niet.
Meer "moet van de baas" zo te horen ...