De tweede etappe in Parijs-Nice is gewonnen door Fabio Jakobsen. De Nederlandse sprinter van Quick-Step Alpha Vinyl bleek na een heuse waaieretappe veruit de snelste in de sprint. Wout van Aert moest zijn meerdere erkennen in Jakobsen. Christophe Laporte eindigde als derde en gaat nog steeds aan de leiding in het algemeen klassement.

Na de machtsvertoning van Jumbo-Visma in de openingsetappe van en naar Mantes-la-Ville, bleef Parijs-Nice op de tweede dag op de uitgestrekte vlaktes rond Parijs. Met slechts duizend meter hoogteverschil tussen startplaats Auffargis en finishstad Orléans leek het een etappe voor de rappe mannen in het peloton, maar de wind kon onderweg nog roet in het eten gooien. De kans op waaiers was bij een strakke oostenwind aanwezig en de snelle mannen en de klassementsrenners moesten dus zorgen dat ze aan de goede kant van de breuken zaten, als het op de kant werd gezet.

Holmes, Gilbert en Gougeard vormen de vroege vlucht 
Met Christophe Laporte in de gele leiderstrui begon het peloton iets na het middaguur, onder aangename weersomstandigheden, aan de net geen 160 kilometer lange onderneming. De vlucht van de dag kwam al vrij snel tot stand en bestond uit Lotto Soudal-renners Philippe Gilbert en Matthew Holmes en de Franse rasaanvaller Alexis Gougeard namens B&B Hotels-KTM. Holmes was blijkbaar goed gerecupereerd van zijn inspanningen in de openingsrit, de Britse klimmer zat zondag ook al mee in de vroege vlucht, en was erop gebrand om zijn leidende positie in het bergklassement nog wat verder te verstevigen.

Onrust in het peloton – foto: Cor Vos

De drie aanvallers kregen al snel de zegen van het peloton en wisten een maximale voorsprong te vergaren van ongeveer vier minuten, maar werden ook al snel weer ingerekend. In het peloton werden de renners intussen opgeschrikt door een valpartij, met als bekendste ‘slachtoffer’ Wout van Aert. De Belgische kampioen – de nummer drie in het klassement – maakte op een onaangename manier kennis met het Franse asfalt, maar kon gelukkig snel zijn weg weer vervolgen en opnieuw zijn plekje innemen in het peloton. Met het verstrijken van de kilometers nam de nervositeit toe in het peloton en werd er al geflirt met waaiervorming.

Renners op de kant, chaos troef 
Na ruim zestig kilometer koers ging het peloton echt op de kant en dit ging gepaard met de nodige stress en een valpartij. David Gaudu, Matteo Trentin en Nils Eekhoff gingen tegen de vlakte en voor laatstgenoemde betekende dit een abrupt einde van zijn Parijs-Nice. Van voren was het inmiddels alle hens aan dek voor de renners. De mindere goden werden onverbiddelijk uit de wielen gereden en overal reden groepjes op de brede wegen richting Orléans. De eerste groep  van een vijftigtal renners werd na een nieuwe valpartij nog maar eens uitgedund: onder meer Bauke Mollema, Brandon McNulty en Biniam Girmay lagen erbij.

De mannen van Jumbo-Visma bleven wel uit het gedrang en waren bijzonder goed vertegenwoordigd in de eerste waaier. Een nieuwe schifting kon niet uitblijven en met nog goed zestig kilometer te gaan ging het voor een zoveelste keer op de kant. De voorste groep brak in drie mini-waaiers: mannen als Van Aert, leider Laporte, Roglič, Nairo Quintana, Fabio Jakobsen, Stefan Küng, Daniel Felipe Martínez en Adam Yates zaten aan de goede kant en wisten de schifting te overleven. Voor toppers als Simon Yates, Bryan Coquard en Sam Bennett ging het dan weer te hard en zij waren dan ook de volgende slachtoffers.

Van Aert, met bebloede knie, op kop van de eerste waaier – foto: Cor Vos

Na de passage door Neuville-aux-Bois ging dan wind weer wat liggen en dit bood de tweede waaier, met daarin Yates, Coquard en Bennett, de mogelijkheid om de scheve situatie recht te zetten en weer vooraan aan te sluiten. Nadat de rust enigszins was wedergekeerd, besloot Jumbo-Visma de kop te pakken en de koers te controleren, zonder het onderste uit de kan te halen. Het tempo viel stil, waardoor zelfs een achtervolgende groep met Guillaume Martin mocht hopen op een hergroepering. Bahrain Victorious besloot daar echter een stokje voor te steken en kreeg daarbij assistentie van Jumbo-Visma en AG2R Citroën.

Door deze versnelling bleef de voorste groep uit de greep van de eerste achtervolgende waaier en begonnen we met een dertigtal renners aan de laatste vijftien kilometer van een vermakelijke etappe. De renners leken zich op te maken voor een sprint, maar daar dacht Stefan Bissegger duidelijk anders over. De Zwitserse hardrijder van EF Education-EasyPost schudde tot twee keer toe aan de boom en bij zijn tweede versnelling op goed zeven kilometer van de meet wist hij een interessant gaatje te slaan. Jumbo-Visma en Quick Step-Alpha Vinyl moesten alle zeilen bijzetten om Bissegger weer bij te halen, maar dit bleek niet evident.

Jakobsen superieur in Orléans
Bij koploper Bissegger vloeiden de krachten echter langzaam weg en met nog twee kilometer te gaan was er weer sprake van een hergroepering. Quick-Step Alpha Vinyl kon in de laatste kilometers nog rekenen op een overtalsituatie en de ploeg wist sprinter Jakobsen zo in een ideale positie te brengen richting de eindsprint. Heel even leek Jumbo-Visma Jakobsen nog een loer te draaien, maar de op papier snelste renner liet zich niet verrassen. Jakobsen reageerde razendsnel op een versnelling van Laporte en wist vervolgens met sprekend gemak Van Aert voorbij te snellen. Goed voor zijn zesde zege van het seizoen.