Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Exact tien jaar geleden: Tom Dumoulin pakt de rol op die voor Wilco Kelderman was weggelegd
Special Tom Dumoulin hoort thuis bij de grootste Nederlandse wielrenners aller tijden. Het is inmiddels drie jaar geleden dat de nog altijd maar 34-jarige Limburger een punt achter zijn relatief korte carrière zet. Eentje die een totaal andere route neemt dan menigeen ooit zou durven voorspellen. Op de afslag Cumbre del Sol is Tom Dumoulin op 30 augustus 2015 plots ronderenner. WielerFlits blikt terug.
Als tijdrittalent maakt de jonge Limburger in 2012 zijn profdebuut bij Argos-Shimano. Na een paar mooie resultaten mag hij meteen de Vuelta a España rijden, maar na een val in etappe acht moet hij opgeven. In de jaren erna zet de jongeling meer mooie prestaties neer. Zo eindigt hij vijfde in de Ronde van Zwitserland en finisht hij twee keer op het podium van de BinckBank Tour. Dumoulin boekt ook zijn eerste profzeges, maar die concentreren zich tot eind 2015 enkel op individuele tijdritten of prologen. Hij staat te boek als tijdrittalent, iets wat hij met WK-brons in 2014 bevestigt.
Daarnaast zien insiders potentie in hem als klassiekerspecialist of rittenkaper. In 2015 staat zijn hele seizoen in het teken van de openingstijdrit in de Tour de France, dat jaar in Utrecht. Zijn gele droom spat uiteen op het Jaarbeursplein, want de renner van Giant-Alpecin komt niet verder dan de vierde plek. Niet getreurd, want een paar dagen later krijgt hij een nieuwe kans om de gele trui te veroveren. In Huy moet het gebeuren, waar de aankomst ligt van de derde etappe. Maar bij een val onderweg daar naartoe ontwricht hij zijn schouder en loopt Dumoulin een schouderbreukje op.
Zijn ploeg stelt hem daarna vervolgens op voor de Vuelta. Bij het bekendmaken van de ambities schrijft Giant-Alpecin dat Dumoulin onderdeel uitmaakt van de sprinttrein van John Degenkolb. Voor het algemeen klassement heeft de ploeg geen ambities, maar willen ze wel zien hoe Lawson Craddock zich ontwikkelt. Wel mag Dumoulin voor zijn eigen kans gaan in de individuele tijdrit en etappes met finales voor puncheurs. In de WielerFlits-voorbeschouwing stellen wij dat er geen enkele Nederlander een rol van betekenis zou spelen in het klassement. Wat zaten we mis…
Dumoulin wint twee tijdritten in Ronde van Zwitserland 2015 – foto: Cor Vos
Dumoulin spot met wielerwetten
De tweede rit van die Vuelta 2015 komt aan op Caminito del Rey. Onder impuls van Dumoulin – die tot dan nog geen rit in lijn gewonnen heeft in zijn loopbaan – ontstaat er een elitegroepje op de slotklim. Daarbij ook Johan Esteban Chaves, die de Nederlander klopt in een sprint met twee. Drie dagen later verovert Dumoulin in Alcalá de Guadaíra wel de rode trui, nota bene als lead-out voor de massasprint. Het rood is hij echter ook snel weer terug kwijt aan Chaves. Dumoulin blijft goed meekoersen tussen topfavorieten Chris Froome en Joaquim Rodríguez. Échte bergen komen nog.
Etappe negen van die editie eindigt op Cumbre del Sol, vlakbij trainingshotspot Calpe. Naar verwachting zullen de grote tenoren daar de regie overnemen, Alejandro Valverde en Nairo Quintana incluis. In de slotkilometers surft Dumoulin in het laatste wiel verrassend mee in het zog van de topfavorieten voor de eindzege. Op 2,7 kilometer van de finish rijdt de dan 24-jarige Nederlander op zijn eigen tempo weg als de topfavorieten het laten stilvallen en naar elkaar loeren. Een dappere poging, totdat Froome en Rodríguez in de slotkilometer hard opstomen.
Het is de Brit die op 300 meter voor de meet Dumoulin terugpakt. Moedige inspanning, jammer. Rodríguez zit vervolgens klaar om de rit te winnen en demarreert. Froome wil daar echter niet aan meewerken en remonteert opnieuw. In de achtergrond blijft Dumoulin dichtbij, al lijkt dat een vertekend beeld door het perspectief van de camera. Tot hij in de laatste honderd meter plots niet meer blurry is en Froome opnieuw passeert. De Nederlander wint op Cumbre del Sol, spot met alle wielerwetten en neemt de leiderstrui opnieuw over. Bekijk hieronder de schitterende taferelen.
De verbetenheid van Tom Dumoulin is hier goed zichtbaar - foto: Cor Vos
Glunderend in het rood nadat hij de op dat moment beste renner ter wereld - Froome - verslaat - foto: Cor Vos
RIT 
AK 
BERG 
PNT Een roemrijke, maar veel te korte carrière
Pas in de voorlaatste rit – een zware bergetappe naar Cercedilla – capituleert Dumoulin. Hij zakt van de eerste naar de zesde plaats, een dag later mag godbetert Fabio Aru zich eindwinnaar noemen. Toch is de prestatie van de Limburger een gamechanger voor zowel zichzelf als zijn ploeg. Giant-Alpecin staat bekend als sprintploeg en besluit vol in te zetten op de toekomst van Dumoulin als ronderenner. Een schot in de roos, want hij groeit in rap tempo uit tot een toprenner. In 2017 wint Dumoulin als eerste Nederlander ooit de Giro d’Italia en het WK tijdrijden in Bergen.
Een jaar later eindigt Dumoulin als tweede in de Giro én de Tour de France. Maar na 2018 keert hij door verschillende omstandigheden nooit meer terug op het niveau van ervoor. Gedesillusioneerd stopt hij in 2022 op 31-jarige leeftijd toch nog vrij abrupt met wielrennen. “Bij Dumoulin zag ik snel dat hij heel veel talent had, al had ik nooit durven vermoeden dat hij ooit een grote ronde zou winnen en een wereldtitel zou pakken”, zei zijn voormalig trainer Adriaan Helmantel over hem in het verhaal De kunst van het opleiden in het najaarsnummer van RIDE Magazine in 2021.
“Toch heb ik mezelf weleens afgevraagd tijdens een trainingskamp op de Col de Rates, als hij een verbluffende twintig-minuten-test had afgewerkt: ‘Klopt dit wel? Is die vermogensmeter niet gewoon kapot?’. Inspanningen van vijf tot 25 minuten, daar was Tom exceptioneel en uitzonderlijk goed in. Maar Tom is tevens iemand met een heel hoog verantwoordelijkheidsgevoel. Ook richting zijn medemens. Dat heb ik altijd gewaardeerd. Maar dat heeft hem ook in de weg gestaan. Hij is misschien te weinig de egoïstische klootzak geweest”, vindt Helmantel over zijn oud-poulain.
De rol van Kelderman
Toch beschikt Dumoulin over de nodige verbetenheid, die volgens zijn oud-trainer onder meer te zien was bij zijn doorbraak op Cumbre del Sol. Als gezegd is dat dus het startsein voor een toekomst die men nooit had verwacht. In die jaren staat namelijk in de sterren geschreven dat Wilco Kelderman de volgende grote ronde-winnaar voor Nederland zou zijn. Maar waar hij ondanks een derde plek in de Giro en vijfde plaats in de Tour nog altijd wacht op zijn eerste zege in een rit in lijn, groeide Dumoulin uit tot een van de beste renners die Nederland ooit voortbracht.
| Jaar | Team |
|---|---|
| 2022 | Jumbo - Visma |
| 2021 | Jumbo - Visma |
| 2020 | Team Jumbo - Visma |
| 2019 | Team Sunweb |
| 2018 | Team Sunweb |
| 2017 | Team Sunweb |
| 2016 | Team Giant - Alpecin |
| 2015 | Team Giant - Alpecin |
| 2014 | Team Giant - Shimano |
| 2013 | Team Argos - Shimano |
| 2012 | Argos-Shimano |
| 2011 | Rabobank CT |
Niet Kelderman (rechts) werd de beste Nederlander van zijn generatie, maar Dumoulin – foto: Cor Vos
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een interview met Tom Dumoulin over zijn band met het gravelen. Nu hij gestopt is als prof, doet hij veel andere dingen. In 2025 gaat hij voor het eerst Unbound Gravel rijden en wij gingen op pad met Dumoulin en Adne Koster om te praten over hun liefde voor de fiets, de koers, en hun voorbereiding op Unbound. Pre-order jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Afgezien van hoe mooi deze ontknoping was, is deze overwinning ook in een ander opzichten legendarisch. Het was hiervoor al heel lang niet of nauwelijks voorgekomen dat een Nederlanders bergop wint vanuit de groep der favorieten. En daarbij kan je deze Vuelta en deze overwinning ook als startpunt aanwijzen van 10 heel succesvolle jaren voor het Nederlandse wielrennen.
In de 10 jaar voor dit moment (Vuelta 2005 - Tour 2015) waren er totaal slechts 6 Nederlandse etappeoverwinningen in de 3 grote rondes. In de afgelopen 10 jaar (Vuelta 2015 - Tour 2025) zijn dat er 44 geweest.
Verder is het 1x een eind
podium (Mollema, Vuelta 2011) tegenover 6x in de afgelopen 10 jaar. Met daarbij natuurlijk de winst in de Giro van Dumoulin.
Ook als je kijkt naar de monumenten. Terpstra won in 2014 Paris-Roubaix en in de afgelopen 10 jaar zijn er 12 monumenten gewonnen door een Nederlander.
Waanzinnig goede renner maar ik vind hem als persoon echt helemaal niks, juist een egoist en narcist pur sang. De wereld moet om hem draaien en zo niet dan doet die niet meer mee.
Hij wilde zo nodig uit het wielerwereldje want de wereld was zoveel meer en hoppa terug was die omdat in de echte wereld de schijnwerpers er niet waren.
Kan me doodergeren aan zijn gedrag, maar over zijn klasseringen tot 2018 valt niets negatiefs te zeggen en zelfs zijn latere goede tour bij Jumbo was goed!
Dat had natuurlijk Kruijswijk moeten zijn een jaar eerder.
Het is inderdaad jammer dat hij niet langer aan de top heeft gestaan.