Eli Iserbyt denkt niet langer aan winnen van de Grote Drie: “Vier jaar lang een utopie nagestreefd”
Eli Iserbyt boekte zondag zijn zesde zege van het seizoen. Hij was blij dat hij de overwinning in Flamanville nog meesnoepte, want de Grote Drie zullen weldra het veld induiken. En Iserbyt denkt niet aan winnen tegen Mathieu van der Poel, Wout van Aert en Tom Pidcock.
“Het zal dan niet meer voor de winst zijn, maar voor het podium”, zei Iserbyt na zijn zege in Flamanville tegen VTM Nieuws. “Ik ben daar realistisch in. Ik heb vier jaar lang een utopie nagestreefd, maar uiteindelijk blijven sprookjes sprookjes. Ik wil wel, maar het is al zoveel en zo moeilijk geweest dat ik ook niet nodeloos mijn krachten ga verspillen.”
Wout van Aert zal op zaterdag 9 december het veld induiken. Hij begint zijn crossseizoen met de Exact Cross van Essen. Tom Pidcock zien we een week later voor het eerst in de X2O Trofee Herentals (16 december). Nog weer een week later, op 22 december, is Mathieu van der Poel er ook weer bij. Zijn eerste cross is de Exact Cross Mol. In totaal zullen Van Aert, Pidcock en Van der Poel deze winter in zeker vier en maximaal zes crossen met z’n drieën aan de start staan.
Ik denk dat hij uiteindelijk veel beter gedijt met deze conclusie. Vrede heeft met zijn manier van koersen, vrede heeft met zijn manier van trainen, en vrede heeft met zijn manier van leven. Hij komt op mij in ieder geval een bak sympathieker over dan voorgaande jaren, waar ik hem toch vooral een kleine eikel met een grote bek en dikke nek vond. Nu is enkel het "kleine" nog overgebleven (en dat gaat niet veranderen, ook al groeit ie in de wedstrijd), en gun ik hem de successen die hij boekt.
Moet van de zomer dat mountainbiken nog een keer met frisse moed proberen. Kijken of zijn rug het dit keer wel houdt. Des te meer zijn profiel afwijkt van dat van Van Aert en Van der Poel, des te meer kans heeft hij op bepaalde parcoursen.
Edit: Ik rekende Eli een jaar te rijk qua leeftijdsverschil. Het is 29 en bijna 29.
Enige moment dat Eli een kans heeft, is als de motoren nog niet goed afgesteld staan voor het veld. Dus in de allereerste wedstrijd ligt er mogelijk een kansje. Al denk ik ook dat beide heren pas het veld in stappen als ze voelen dat ze ook technisch goed genoeg zijn om mee te doen voor de eerste plek.
Pidcock is voor mij een ander verhaal. Die hoort niet bij de grote 2. En daar heeft Eli echt wel een kansje tegen, dat zeggen ook de statistieken.
Als de grote 2 in een beetje vorm aan een cross deelnemen, dan is het voor de anderen strijden voor de titel "best of the rest". De enigen die ik in de afgelopen paar jaar weerwerk heb zien bieden waren Pidcock en Toon Aerts. Die volgens mij als enige in staat is gebleken om de grote 2 in 1 wedstrijd op waarde te kloppen.
Vraag het Nys zelf maar eens...
Dat de explosiviteit bij Mathieu en Wout, en hun vormpiek hierin, achter de rug zou zijn en enkel maar in verval kan gaan gezien 2 en 3 jaartjes ouder te zijn dan Eli? Ooit zal dat verval zich inderdaad manifesteren, maar ook voor Eli tikken de jaren verder en komt hij wel ooit op het niveau waarbij hij Wout en Mathieu zal overklassen of indien Wout en Mathieu gestopt zijn met de cross, en Eli het dient op te nemen tegen de huidige youngsters die alsmaar sterker zullen worden?
Maar je maakt jezelf wel compleet belachelijk door te stellen dat Mathieu's explosiviteit tanende zou zijn in de cross, terwijl hij nét omwille van zijn explosiviteit, intensiteit en snelheid, in '23 wereldkampioen in de cross, wereldkampioen op de weg alsook MSR en PR kon winnen.
Daarom des te meer hulde voor Toon Aerts en Pidcock: volgens mij zijn die er als enige in geslaagd om een wedstrijd te winnen waarbij beide groten aan de start stonden. En Nys natuurlijk in zijn afscheidsjaar.
iserbyt is waarschijnlijk beter dan die andere twee, maar hij blinkt gewoon nergens genoeg in uit, terwijl die anderen dat misschien wel heel sporadisch en met het nodige geluk eens kunnen, indien "hun" ding optimaal goed zit
nys en ronhaar hebben wel hetzelfde probleem. nys kan op een technisch parcours veel compenseren, maar gaat geen stunt uithalen die mathieu ook niet kan neerzetten. en ronhaar kan misschien wel goed lopen en ploeteren, maar van aert gaat daar altijd nog beter in zijn
Anderszins stromen Thieu en Wout altijd fris in, terwijl hij en co al min of meer op apegapen liggen. Dat spreekt dan weer wel voor hem.