Edward Theuns houdt met selecte vluchtersgroep nipt stand in Bredene Koksijde Classic
Edward Theuns heeft de Bredene Koksijde Classic gewonnen. De Gentse renner van Lidl-Trek werkte zich in de heuvelzone los met een vluchtersgroep van vijftien renners en bleef nipt uit de greep van het opkomende peloton. Luke Lamperti (Soudal Quick-Step) en Nederlander Nils Eekhoff (Picnic PostNL) kwamen net te kort.
Altijd een fijne wedstrijd, die Bredene Koksijde Classic van de categorie 1.Pro. Eentje waarin de hellingen zeldzaam zijn, maar de Baneberg en twee beklimmingen van de Kemmelberg zorgen halverwege de 200,9 kilometer lange eendagskoers wel telkens voor chaos. Maar wie Bredene Koksijde Classic zegt, zegt ook wind én De Moeren in volle finale, waarna er drie lokale ronden in en rond Koksijde voor de beslissing zorgen.
Dat was in de editie van 2025 niet anders. Vroeg in de wedstrijd mocht een vlucht met Ceriel Desal en Jens Reynders (Wagner Bazin), Gianni Marchand (Tarteletto-Isorex) en het Belgisch-Nederlandse VolkerWessels-trio Joppe Heremans, Max Kroonen en Mats Omloop wegrijden. Het sextet kreeg een minuut of twee cadeau, maar lang duurde dat avontuur niet. Op grondgebied Middelkerke barstte het verwachte waaiergevaar al los, waarna het peloton in drie stukken brak. De zes waren prompt ingerekend.

De leidersgroep onderweg – foto: Cor Vos
Beslissing in de heuvelzone
Zo was na 54 kilometer koers alles weer te herdoen, niet onbelangrijk net voor de heuvelzone. Net na de eerste beklimming van de Kemmelberg trachtte Jakob Söderqvist een nieuwe vlucht op poten te zetten en ook zeven anderen hadden wel zin in een avontuur. Alleen, enkele grote blokken zoals UAE Emirates-XRG, Lotto en Picnic PostNL waren voorin helemaal niet vertegenwoordigd, en dus vond Florian Vermeersch het op de tweede (en meer steile) Kemmelberg hoog tijd om een sterke tegenreactie op gang te brengen.
Vermeersch ging met zeven grote motoren op jacht naar de zeven vluchters, maar ze moesten wel nog een dikke minuut dichtknallen. Dat lukte uiteindelijk ook, maar wel pas bij de eerste passage door de moeren. Zo kregen we vijftien namen voorin.
Het ging daarbij om interessante renners als Luke Lamperti en Warre Vangheluwe (Soudal-Quick Step), Robbe Ghys (Alpecin-Deceuninck), Vito Braet (Intermarché-Wanty), Edward Theuns en Jakob Söderqvist (Lidl-Trek), Ethan Vernon (Israel-Premier Tech), Erik Resell (Uno-X Mobility), Aivaras Mikutis (Tudor), Tim Marsman (VolkerWessels), Aimé De Gendt (Cofidis), Florian Vermeersch (UAE Emirates XRG), Nils Eekhoff (Picnic PostNL), Alessandro Romele (XDS Astana) en Alec Segaert (Lotto).
Krachten bundelen in peloton brengt geen soelaas
In het peloton zaten ze intussen ook niet stil. De grote groep volgde lange tijd op een goede minuut, terwijl met name Q36.5 Pro Cycling, Arkéa-B&B Hotels en Wagner Bazin er alles aan deden om de kloof te dichten voor hun sprinters Matteo Moschetti, Luca Mozzato en Sasha Weemaes/Davide Persico. Nog opvallender was dat Jayco AlUla zich afzijdig hield. Zij hadden met Dylan Groenewegen nochtans de grote favoriet.

Theuns in de vluchtersgroep – foto: Cor Vos
In volle finale daalde de voorsprong dan toch nog onder de halve minuut, maar op dat moment waren de meeste pionnen van de sprintersploegen wel al opgesoupeerd. Er moesten nieuwe ploegen komen, en dus namen Tudor en Uno-X Mobility het initiatief. Zij hadden met Resell en Mikutis wel een sterke pion voorin, maar daarmee zagen ze lang niet zo veel kansen als met hun snelle mannen Rasmus Wallin en Alberto Dainese in het peloton.
Zo werd het pas écht een dubbeltje op zijn kant. In de laatste vijf kilometer kwam de groep immers tot op een tiental seconden van de leiders. Hét sein voor Söderqvist en Vangheluwe in de kopgroep om zich nu vollédig leeg te rijden voor Lamperti en Theuns, op papier de twee snelste mannen in de kopgroep. Ze konden echter niet verhinderen dat het peloton hen in de laatste bocht nog op de nek viel.
Theuns handelde snel en zette heel vroeg zijn sprint in. Hij kon zo zelf zijn lijn – tegen de boarding – kiezen. Lamperti en Eekhoff kwamen nog dichtbij, in tegenstelling tot de moegestreden sprinters uit het peloton, maar ze konden niet verhinderen dat de Gentenaar zijn eerste zege van het seizoen pakte.
Wel sterk staaltje van Trek. Niet alleen Soderqvist die de groep in leven hoidt, maar Theuns met een hele lange sprint. Lamperti kwam iets te kort maar kan zichzelf weining verwijten.
Btw, Florian Vermeersch doet niks anders dan linkeballen