Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Dylan Groenewegen dacht aan stoppen in weken na horrorcrash met Fabio Jakobsen in Polen
Dylan Groenewegen heeft aan stoppen gedacht in de periode na de horrorcrash met Fabio Jakobsen in de Ronde van Polen 2020. “Ik heb toen wekenlang de garage niet opengedaan omdat ik mijn fietsen niet wilde zien. Alles wat met fietsen te maken had, mocht in dozen gestopt worden. Dat mocht van mij weg”, vertelt Groenewegen in de podcast De Grote Plaat.
“Ik had toen een zwangere vrouw thuis, wat ook niet vlekkeloos ging en vanaf de crash in Polen begon dat ook vervelend te worden”, gaat de Amsterdammer verder over die periode. “Ik probeerde mijn gevoelens voor mezelf te houden. Maar veel vrienden die toen langskwamen, zoals Lars Boom, hebben toen gezien dat het er niet best uit zag. Zij hebben zich echt wel zorgen gemaakt of de situatie nog goed ging komen, of ik nog ging fietsen.”
Jumbo-Visma bood hem toen ook een mental coach aan om over de situatie te praten. “De ploeg heeft wel iemand ingeschakeld, maar ik heb daar na een tijdje voor bedankt. Het was voor mij moeilijk om met zo iemand een band te krijgen en er alles tegen te vertellen, ik had ook geen klik met die persoon”, licht hij toe.
‘Ik schrok toen ik de beelden zag’
De dag van de valpartij in Polen noemt Groenewegen vreselijk. Hij moest de beelden ervan heel vaak zien, ook vanwege de (juridische) nasleep ervan. “Het is pijnlijk om te zien. Een enorm rotmoment. Het is vreselijk wat je daar ziet, maar wat daarna is gebeurd, is voor mij in een roes voorbij gegaan. Ik schrok toen ik het zag, want ik week van mijn lijn af en dat is niet goed. Aan de andere kant gebeurt het vaker en is het hier heel veel ongelukkig bij elkaar gekomen”, vertelt Groenewegen.
“Het was een sprint in dalende lijn, al was dat volgens de UCI niet zo. Maar we reden daar 84 km/h. De hekken stonden los tegen elkaar, ik wijk van mijn lijn af, en Fabio komt er zo uit. Het was niet één ding dat gebeurde… Zoveel bij elkaar maakten die dag vreselijk. Ik herinner mij er niet enorm veel meer van, want mijn sleutelbeen lag in vijf stukken, maar ik moest wel nog naar het podium en naar het ziekenhuis. Na drie dagen had ik pas echt door hoe het met Fabio ging.”
Het was een emotionele periode, zeker toen Groenewegen hoorde dat Jakobsen buiten levensgevaar was. “Ik heb toen een interview bij de NOS gegeven, en daar kregen we het nieuws dat hij buiten levensgevaar was. Ik denk dat het net daarvoor was, want daar zag je bij mij heel veel emotie. Wat ook logisch is. Het was vooral de zwangerschap, dat mijn zoon geboren ging worden, die mij op de been heeft gehouden. Dat ging in cruise control. Voor mij waren er in die periode ook persoonlijke problemen, met de zwangerschap en de situatie van mijn opa. Dan dan nog een trip naar Zwitserland naar de UCI.”
‘Als ik nu kijk, was negen maanden schorsing veel te lang’
Want Groenewegen werd naar aanleiding van die horrorcrash voor negen maanden geschorst door de UCI. Daar kijkt hij met gemengde gevoelens op terug. “Als ik nu kijk, vind ik negen maanden schorsing veel te lang. De UCI zegt dat ik van mijn lijn afweek. Dan vind ik het prima als je dan iemand schorst. Maar ik heb die schorsing daarna nooit meer teruggezien bij iemand anders. Ik zei toen al dat ik hoopte dat het vaker toegepast ging worden. Ik ben later zelf ook in de situatie gekomen dat ik koos om te remmen, en dan gebeurt er niets. Waarom moet iemand eerst vallen, wil er iets gebeuren? Daarom vind ik negen maanden wel te lang.”
Jakobsen en Groenewegen op het podium in het Kampioenschap van Vlaanderen – foto: Cor Vos
In de periode van de schorsing kreeg Groenewegen veel haat over zich heen, vooral op sociale media. “Op straat heb ik nooit een opmerking gehad dat ze mij een eikel vonden. En als het online richting mij was, is het oké. Maar richting mijn familie vond ik niet nodig. Zij hebben er niets mee te maken. Ik kan het wel van mij afschuiven”, geeft hij aan.
“De eerste keer zelf weer fietsen vond ik heel erg spannend. De geluiden in Polen, van de hekken en de knallen, hebben heel veel indruk gemaakt”, aldus de sprinter van Jayco AlUla. “Ik heb het misschien ook wel verbannen, want ik weet er niet veel meer van. Maar als ik een rondje ging fietsen en ik hoorde een sirene of een toeter, dan schrok ik daarvan. Ik voelde mij in het begin niet echt een wielrenner. Alles deed pijn, maar ik moest weer beginnen.”
Uiteindelijk kwam in de Tour de France van 2022 veel samen, toen de inmiddels volledig herstelde Jakobsen de eerste sprintersrit won in Denemarken en Groenewegen de dag erna de snelste was. “Ik weet wat hij heeft meegemaakt, het was meer dan verdiend”, zegt Groenewegen nog over die sprintzege van Jakobsen in Nyborg.
Luister hier naar de hele podcast van de De Grote Plaat met Dylan Groenewegen
Zoals Groenewegen zelf zegt: straffen, prima en terecht. En daarnaast ook graag jurisprudentie op dat vlak. En die was er niet en is er nog steeds niet.
En verder mag men ook strenger worden, afkeuren van onnodig gevaarlijke finales omdat het vaak persé "in het centrum" moet eindigen.
Sagan reed Cav een paar jaar eerder in de hekken en werd enkel uit koers gezet. Daar was de boarding wel in orde en waren de gevolgen minder.
De gevolgen van deze val zijn m.i. volledig toe te wijzen aan de organisatie in Polen met een dalende lijn in de sprint en de nalatigheid mbt de boarding en de UCI die niet ingegrepen heeft.
Met de boarding van de Tour was deze val heel anders afgelopen. Dat wordt te makkelijk vergeten en op dat gebied is nog steeds weinig veranderd. Ze stonden bij de UCI maar al te snel klaar om Groenewegen keihard aan te pakken, maar de spiegel op kantoor ontbrak. De tweets van enkele Quick steppers waren zeer fout en in tijden van social media weet je dat dit gevolgen heeft. Echter is daar de emotie van het moment zeer verzachtende omstandigheid.
Echter kan je dit wél los trekken van het incident an sich en bijhorende strafmaat. Spurts leveren rare fratsen op en nadien zijn zijn er echt wel gevalletjes geweest die even naar hadden kunnen aflopen, zónder 9 maand schorsing. Ik begrijp daarom zijn kanttekening wel.
Maar ik vind een uitspraak als 'negen maanden schorsing was veel te lang' wel dubieus. De strafmaat is natuurlijk iets arbitrair in het wielrennen en dat is vervelend maar het is nu eenmaal ook niet evident om dat allemaal in vaste regels te gieten. Maar hij voelt zelf toch ook hoe snel ze gaan? Aan 84 km/u ga je toch niet op die manier de deur dichtgooien? Dat zie je renners in een afdaling toch ook niet doen? Een beetje besef van de gevaren mag wel, aan zo'n snelheid iemand klem willen zetten is levensgevaarlijk.
Dit vind ik toch geen al te snuggere publieke uitspraak van Groenewegen. Heeft geluk dat ze Jakobsen nog enigszins bijeen hebben weten te construeren, en verder zou ik vooral heel ver wegblijven van de slachtoffer-rol. Aanvaarden dat je in de fout bent gegaan, je straf uitzitten en daarna verder met je leven en met de koers.
Hij is 100% verantwoordelijk voor het ongeval en heeft een verdiende straf gekregen, punt aan de lijn.
Hopelijk doet hij het nooit meer, en is de straf ook zwaar genoeg om anderen te ontmoedigen om dergelijk foutief sprintgedrag te vertonen.
Ik zal het even omdraaien: als een deel van de verantwoordelijkheid bij de organisatie zou liggen, dan vind jij dat die ook gestraft moe(s)t worden? Financieel of anders? Acht je dat realistisch in dit geval, waarbij - ik val in herhaling - de enige schuldige Groenewegen is? Welke fout van de organisatie was een directe aanleiding voor de schade bij Jacobsen: een finish in dalende lijn? Boarding die niet goed stond? Gebrek aan matrassen naast de boarding? Gebrek aan zwaailichten? Gebrek aan bordjes 'wijk niet van je lijn af'? Dit is zo 'sign-of the-times', dat afschuiven van eigen verantwoordelijkheid op externe factoren, en zelf in de slachtofferrol kruipen.
"Het foutief gedrag van Groenewegen heeft tot schade geleid bij Jacobsen. Zonder de fout van Groenewegen was er niks gebeurd en was er ook geen schade."
Niemand die dit ontkent. Maar het is toch niet zo moeilijk om te begrijpen dat bij alles waar je daar zegt 'Groenewegen' vervangen kan worden door 'de organisatie' (oa. vanwege de dranghekken) en door 'de UCI' (oa. vanwege gebrek aan consistente straffen) en dat de zin dan nog steeds klopt als een bus?
Zegt weer veel over de bond. Pijnlijk afschuiven van verantwoordelijkheden.
Volgens mij heb je hier, bewust dan wel onbewust, 'bewust' achterwege gelaten? Want je moet wel héél erg scheel zijn om op de beelden niet te zien dat hij van een lijn afweek.
"Ik schrok toen ik het zag, want ik week van mijn lijn af en dat is niet goed."
Ik was vooral benieuwd naar hetgeen ik aankaartte in mijn post, zonder voer voor discussies over overige zaken op te werpen, die zijn hier immers al honderden keren gevoerd en die zullen niemand zijn/haar kijk op de zaak veranderen.
Maar opeens realiseer ik me dat jouw opmerking wel eens aan de kern van mijn vraag kan raken, hij geeft op deze manier natuurlijk nog geen opzet toe, dus juridisch zal het geen hele interessante uitspraak zijn.
Waar ik overigens niets van geloof hoor, hij was gewoon de deur aan het dichtknijpen maar zat met een belager die voor niets en niemand bang is. Tel er de aflopende, ongelukkig samengestelde finishstraat bij op en voilà, de molotovcocktail raakt de muur. Vreselijk ongelukkige samenloop van omstandigheden waar iedereen blij mag zijn dat het goed afgelopen is.
Als iemand in jouw gat rijdt, en die werpt op 'oei, maar dat was niet met opzet, hoor', mag die dan ook gewoon beschikken, omdat hij het niet met opzet deed? Net hetzelfde.
"Bij 'gewone' schadeverwekking" gaat juist niet op als we het over (professioneel georganiseerde) sportwedstrijden hebben.
Sterker nog, precies het voorbeeld dat jij aanhaalt zien we toch juist in o zovele koersen voorkomen? Of wordt er bij iedere valpartij naarstig gezocht naar degene die de (hoofd)veroorzaker was? En krijgt diegene dan een straf aan zijn broek, of dat nou met of zonder opzet was? Nee, dat dacht ik ook niet, dus ik snap niet zo goed wat je nou precies probeert te zeggen.
ik reageer hier bijna nooit maar wil je helpen @Ford te begrijpen en hoe het , helaas, veel gaat op forums en social media. iemand, in dit geval @Ford, heeft een mening en die mening gaan we larderen met juridische “feiten” en opmerkingen dat je er niets van snapt en @Ford wel.
zowel strafrechtelijke als civiel rechtelijk is er geen zaak. Dat de uci Groenewegen toch straft heeft dan ook niet beide te maken maar met het feit dat de UCI regels heeft die gaan omtrent wielrennen en wedstrijden. ook over wat wel en niet acceptabel gedrag is.
de UCI straft hem vanuit de UCI regels, Groenewegen reageert, terecht vind ik, dat die 9 maanden straf nogal willekeurig is kijkend naar acties daarna. En, zoals iemand anders als stelt “de strafmaat mag nooit afhangen van de gevolgen” en dat lijkt hier dus sterk het geval.
dat @Ford dit allemaal niet wil horen en dus reageert zoals hij doet maakt zijn verhaal niet waar of dat van jou niet waar.