Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Duursport, wielrennen en hartfalen: Overdrijf het niet
Ride Sporten is volgens de medische wetenschap reuze gezond en sporters leven gemiddeld drie tot zes jaar langer dan niet-sporters. Een gezonde geest huist immers in een gezond lichaam. Maar daar is ook een grens aan, die per persoon verschilt. Te fanatiek sporten kan nadelige gevolgen hebben voor met name het hart.
Sneller fietsen. Verder, harder, hoger, langer. Ja, we fietsen wat af met z’n allen. Van de Marmotte naar de Mortirolo en van Ringvaart naar de Radmarathon. Want mooier dan een pak slaag krijgen van een dikke Alpencol of er eentje uitdelen aan je fietsmaat die met moeite in je achterwiel zuigt, dat wordt het niet. En bovendien is het ook nog eens gezond. Vooral goed voor hart en longen. Toch zien onderzoekers van onder meer het Radboudumc en Utrechtumc een relatie tussen intensieve duursport (denk aan marathons en cyclo’s) en hart- en vaatziekten, zoals ritmestoornissen en slagaderverkalking.
Er is kennelijk een grens waar sporten niet meer gezond is, maar juist schade kan veroorzaken. Fietsfanaat en hartpatiënt Jens Olde Kalter is benieuwd waar die grens ligt. Voor hemzelf en andere hartpatiënten. En voor de sporters die dat niet zijn, of die daar nog geen weet van hebben. “Of jij ooit nog een keer de Marmotte kan rijden? Je kunt je afvragen of je dat nog wel moet willen.”
Ernstige hartstoornissen bij profwielrenners
Sonny Colbrelli, Sep Vanmarcke, Danny Nelissen, Gianni Meersman, Johan Vansummeren, Niels Albert, Michael Rogers en recent nog Nathan Van Hooydonck zijn enkele profwielrenners die per direct moesten stoppen vanwege hartproblemen.
Sonny Colbrelli won in het najaar van het coronaseizoen 2021 op overtuigende wijze Parijs-Roubaix. Een klein half jaar later reed hij zijn laatste wedstrijd. In de eerste rit van de Ronde van Catalonië werd hij nipt geklopt door Michael Matthews. Voorbij de streep zakte hij in elkaar en moest worden gereanimeerd. Colbrelli bleek een hartstilstand te hebben. Onderzoek in het Universitair ziekenhuis van Girona wees uit dat Colbrelli aan hartritmestoornissen leed. In de dagen daarn werd bij Colbrelli in het Universitair Ziekenhuis van Padua een defibrillator ingeplant. Hij kon zijn loopbaan echter niet meer vervolgen.
Ook Danny Nelissen had op zijn 28ste een hartstilstand. De oorzaak van de hartstilstand waren hartritmestoornissen onder zware inspanning. Sep Vanmarcke kreeg tijdens het Belgisch kampioenschap hartritmestoornissen. Onderzoeken wezen uit dat hij littekenweefsel op zijn hart had. Als hij bleef koersen, zou het littekenweefsel kunnen groeien en in de toekomst tot hartfalen leiden. Veldrijder Niels Albert kende hartritmestoornissen die veroorzaakt werden door littekenweefsel op zijn hart.
Waar deze renners de keuze hadden om te stoppen, overleden onder anderen Michael Goolaerts (23) tijdens Parijs-Roubaix in 2018, veldrijder Tim Pauwels (23), Jimmy Duquennoy (23), Daan Myngheer (22) en Frederiek Nolf (21) aan hartfalen.
Cardiologen benadrukken dat fatale hartritmestoornissen, zonder dat er sprake is van een aanwijsbare hartafwijking, vooral optreden in duursporten zoals triatlon en wielrennen. Het zijn zeer intense sporten, waarbij het hart langdurig mechanisch belast wordt. Eenvoudig gezegd, komt het erop neer dat het hart dan soms een soort slijtage vertoont.
De Belgische cardioloog Johan van Lierde: “Het hart is een pomp die elektronisch gestuurd wordt. We merken dat er, meestal in de rechterkamer van het hart, schade is aan de elektronische bekabeling, waardoor die dodelijke ritmestoornissen zich voordoen.”
Reacties zijn gesloten.