Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Bijna had kampioen Danny van Poppel het NK niet eens gereden: “De ploeg zei: Danny, wat doe je nou?!” –
Interview Drie weken geleden wist Danny van Poppel nog niet of hij überhaupt het NK wielrennen ging rijden, en nu op zaterdag 28 juni 2025 mag hij zich officieel Nederlands kampioen wielrennen noemen. De rappe Brabander was geen topfavoriet, maar wel een serieuze kanshebber, al dacht Red Bull-BORA-hansgrohe daar wat anders over. “Ja, de ploeg zei: Danny, wat doe je nou?!”, legde hij na afloop uit bij WielerFlits.
Met oog op de Tour de France had de Duitse formatie liever niet gehad dat Van Poppel een week ervoor ook nog het Nederlands kampioenschap zou betwisten. “Het is wel veel risico voor de Tour… Maar in elke koers is er een risico, wielrennen is een risico. Je kunt hier ook moeilijk niet meerijden. En de ploeg had een heel team gestuurd, mijn familie was er… Dan moet ik er het allerbeste uithalen.”
EENDAG 
“Had ik het gedroomd? Ja. Had ik het gedacht? Nee. Maar ergens wist ik wel dat na de Ronde van Hongarije een switch is omgegaan, dat ik daar Dylan Groenewegen versloeg. Dan kan ik Kooij ook verslaan, dacht ik.”
Neem ons eens mee door de laatste kilometers. Een aantal ploegen wilden een sprinter afzetten en jij zat daar tussen.
“Ik zat in het wiel bij Olav Kooij. Ik liet hem een beetje gaan, zodat de eerste drie, vier, vijf seconden-piek van hem over was. En dan probeerde ik hem te verslaan, dat lukte me. Ik zag Dylan Groenewegen ook een keer (strijden voor het wiel van Olav, red.) dus ik dacht: dan moeten we ervoor knokken, maar hij liet mij gaan. Ik moet wel zeggen dat het een lastige finish was, hoor.”
Maakt het dan nog uit dat deze koers zo kort (163 kilometer) en zo snel (gemiddeld 51,4 km/h) was?
“Zeker. De beloftencategorie deed mee en dat was anders, heel raar, maar het pakte wel goed uit voor mij. […] Moe ben ik eigenlijk niet. Het gemiddelde was hoog, maar het niveau viel mee. Er wordt hard gekoerst. Maar ik zeg ook altijd, het niveau van de Nederlandse clubrenners is niet te onderschatten.”
Heeft de jump uiteindelijk de winst gebracht? Hoe close was het voor jou?
“Ik voelde dat ik ernaast en erover kwam, maar ik twijfelde een beetje om de jump, nog een trap én een jump te doen. Of ik dacht eraan om een trap minder te doen en een volledige jump. Dan kon ik de jump helemaal maken, daar koos ik voor. Dat heeft goed uitgepakt.”
Je twijfelde wel nog tot ver na de finish of je gewonnen had.
“Ja, je mag nooit te vroeg juichen vind ik. Als je het niet zeker weet. Ik heb dat ooit een keer gehad, dat was het ergste gevoel dat je kan hebben.”
-
Lees ook Doorbraak als lead-out maakt Danny van Poppel gelukkiger dan ooit: "Ik wil niet meer terug"
Een aantal jaar geleden heb je openlijk gesproken over de druk van het kopmanschap, dat je dat niet zo lekker vond. Dat een rol als lead-out je beter past. Nu ineens dit. Is er meer dan die switch in Hongarije?
“Ik zit gewoon in een goede flow. Ik voel me goed, maar inderdaad, stiekem denk ik ook wel eens van nou: We gaan weer zelf sprinten. Maar ik moet ook de support hebben van de ploeg. Daar moeten we eens goed over praten met de ploeg, maar het is is allemaal te vroeg nu om te oordelen. Maar wie weet is dat nu een doorslag om te denken, daar gaan we een jaar voor. Als ik hier Kooij versla, dat had ik niet durven dromen.”
Dat gevoel van stiekem toch zelf ook willen winnen en weer sprinten, is dat langzaam maar zeker weer teruggekomen?
“De laatste jaren heb ik mij mentaal heel erg ontwikkeld. Mentaal ben ik heel sterk, ik zit er als ik er moet zitten. Ik ben niet tevreden om tweede te worden, ik wil gewoon winnen.”
En wat heb je mentaal gedaan om dat om te draaien? Bedoel je dan een sportpsycholoog?
“Je wordt volwassener, je leert ermee omgaan. Ik heb wat mensen waarmee ik praat, ik heb een heel fijne en veilige ploeg. Ik verbaas mezelf ook.”
“Ik heb wat mensen die het heel luchtig zien. Ik won heel veel, vroeger toen ik klein was. Dan is het lastiger om mee om te gaan, dan word je ouder en wijzer en je leert ermee om te gaan.”
Je hebt de steun van je ploeg nodig, maar vandaag had je alleen Tim van Dijke bij je?
“Ja, alleen zat hij nog weg in de finale met Mike Teunissen. Maar ik bedoel: een NK is een NK. Dat is heel leuk, maar Tour de France-niveau is wel eventjes wat anders.”
Gaan we het rood-wit-blauw weer zien winnen in de Tour, net zoals vorig jaar? (Toen won Dylan Groenewegen)
“Hahaha! Ik had nooit aan deze vraag durven denken, maar wie weet. We zullen eens met Ralph Denk (ploegbaas, red.) praten.”
Je zegt het met een glimlach, maar ik kan mij voorstellen dat de verhoudingen waren dat het voor Jordi Meeus was. Maar als je ziet wat jij laat zien…
“Zeker door Olav te verslaan. Dat is dé man, dat is de toekomst. Hij gaat naar een geweldige ploeg en krijgt een hele trein. En dat had ik eigenlijk nooit gedacht, maar ik ben wel echt een vechter. Ik was zeker niet tevreden met een tweede plek.”
Danny heeft 0,0 sprinterskapsones.
Klinkt eerder als de vriendelijke dorpsapotheker die je een dropje geeft.
Pa van Poppel had iets meer scherpe randjes maar was ook altijd een gentleman. Zijn duels met het ongeleide projectiel Abdoe beschouw ik nog steeds als één van de hoogtepunten van het sprinterscanon.
Is het omdat Kooij en Groenewegen als favorieten verliezen, omdat de beste lead out ter wereld die dag beter was? Bij de BK won ene Evenepoel ook niet. Is België nu ook afgedaald?
Of is het omdat er verder weinig andere toppers aan de start stonden bij het NK?
Met een gemiddelde snelheid van 51,4 werd er ook niet bepaald langzaam gekoerst.
Ik volg het dus even niet?