Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Kwiatkowski verslaat Cosnefroy in Amstel Gold Race, Van der Poel vierde
De Amstel Gold Race 2022 is gewonnen door Michal Kwiatkowski. Na een vermakelijke koers van ruim 254 kilometer tussen Maastricht en Vilt was de Pool van INEOS Grenadiers als eerste aan de finish, al moest er wel een fotofinish aan te pas komen na een sprint-à-deux met Benoît Cosnefroy. Tiesj Benoot mocht als nummer drie mee het podium op. Mathieu van der Poel strandde op de vierde plaats.
De kopgroep van de dag – foto: Cor Vos
Al vroeg in de wedstrijd werd een zeskoppige vluchtersgroep gevormd. Ide Schelling (BORA-hansgrohe) was daarbij de enige Nederlander en hij kreeg Emils Liepins (Trek-Segafredo), Owain Doull (EF Education-EasyPost), Johan Jacobs (Movistar), Aaron Van Poucke (Sport Vlaanderen-Baloise) en Luca Rastelli (Bardiani-CSF-Faizanè) mee. Aanvankelijk zat ook Rastelli’s ploegmaat Davide Gabburo erbij, maar hij zakte terug.
Favorieten nemen het initiatief
Het zestal op kop kreeg ongeveer vijf minuten voorsprong van het peloton, waar Alpecin-Fenix, INEOS Grenadiers en UAE Emirates het heft in handen namen. Die ploegen hadden met respectievelijk Mathieu van der Poel, Tom Pidcock en Marc Hirschi favorieten in de selectie.
Het verschil met de kopgroep werd, naarmate de finale naderde, steeds verder gedicht. Daardoor werd het voor enkele outsiders interessant om de oversteek te maken. Victor Campenaerts en Nathan Van Hooydonck slaagden daarin, vlak voor de Cauberg op 90 kilometer van de finish, en zo kregen we zeven man aan kop. Zeven? Ja, omdat Rastelli ondertussen gelost was vooraan.
Nathan Van Hooydonck in de voorfinale – foto: Cor Vos
Florian Sénéchal hoopte ook die sprong te maken naar de kopgroep, maar de Fransman van Quick-Step-Alpha Vinyl belandde in de chasse patate en werd door de troepen van Alpecin-Fenix ingerekend. Dat was op een kleine minuut van de kopgroep. In het peloton nam de nervositeit toe en dat leidde tot valpartijen van onder meer Andrea Bagioli, Anthony Turgis en Jack Haig.
Finale brandt los
Na de Loorberg bleven Van Hooydonck, Jacobs, Van Poucke, Doull en Liepins over in de kopgroep. Ook was er een eerste schermutseling in het peloton, maar de koers barstte echt open op de daaropvolgende Gulperbergweg. Tim Wellens en Christophe Laporte kwamen niet weg, maar het uitgedunde peloton reed op de Kruisberg wel naar de kopgroep toe. Van Hooydonck hield het langst stand, maar op 45 kilometer van de meet was ook hij bijgehaald.
Op de Eyserbosweg en de Fromberg oogde de INEOS-trein indrukwekkend sterk, met name het kopwerk van Ben Turner viel op. Het peloton was daardoor in het laatste koersuur nog maximaal veertig man groot. Op de Keutenberg volgde een nieuwe schifting na een versnelling van eerst Pidcock en later Tiesj Benoot. Van der Poel kende even een zwak moment, maar zat toch mee in het elftal op kop.
Tiesj Benoot was de aanstichter van de beslissende groep – foto: Cor Vos
Elitegroep rijdt weg
Pidcock, Benoot, Van der Poel, Michal Kwiatkowski, Michael Matthews, Dylan Teuns, Kasper Asgreen, Benoît Cosnefroy, Marc Hirschi, Stefan Küng en Alexander Kamp vormden de elitegroep in aanloop naar de laatste keer Cauberg. In de eerste achtervolgende groep zaten onder meer Wellens, Valentin Madouas en Warren Barguil, maar ook afstoppers in dienst van Bahrain Victorious en UAE Emirates. Het gat was zo’n 20 seconden.
Op de Cauberg hield de kopgroep zich koest, maar net na de top ging het toch even hard tegen hard. Kwiatkowski hoopte aan de voorlaatste finishpassage, op 21 kilometer van de echte meet, te profiteren van het overtal van INEOS Grenadiers. De Pool reed solo weg, waarna in de achtergrond geaarzeld werd.
Op de Geulhemmerberg knalde Cosnefroy in een ruk naar het wiel van Kwiatkowski, maar ook de achtervolgers kwamen dichterbij. Teuns probeerde in zijn eentje de oversteek te maken op de smalle Limburgse wegen, maar hij viel stil en bereikte het duo Kwiatkowski-Cosnefroy niet. Met 25 seconden voorsprong begonnen de koplopers aan de laatste klim van de dag, de Bemelerberg, en dat verschil bleef lange tijd in stand.
Cosnefroy en Kwiatkowski in de aanval – foto: Cor Vos
Spannende sprint
Bij het ingaan van de laatste vijf kilometer waren er nog 20 seconden van over, maar de achtervolging kwam maar niet op gang. Dat was ook omdat Pidcock op alle versnellingen reageerde. Een ultieme inspanning van Van der Poel om het gat te dichten haalde weinig uit. Cosnefroy en Kwiatkowski gingen daardoor sprinten om de zege.
De Fransman ging vroeg aan, maar de Pool kwam in extremis nog langszij. Het verschil was nipt en dus moest een finishfoto er aan te pas komen. Eerst werd Cosnefroy uitgeroepen tot winnaar, maar de fotofinish wees toch echt Kwiatkowski aan. Hij plaatste zijn jump op het juiste moment en won zo zijn tweede Amstel Gold Race. Tiesj Benoot bezorgde Jumbo-Visma een derde plaats door een late uitval uit de achtervolgende groep; Mathieu van der Poel sprintte naar plek vier.
Dit bericht op Instagram bekijken
Niet de leukste editie, beetje saai en een slecht einde. Ben blij dat Matthews geen podium heeft, wat een flikker. Ook Kamp op een nare manier gefietst.
Hoe zou die straks op zijn werkdag terugblikken als hij in bed kruipt?
Dus ja, het was volgens mij best een mooie finale, ondanks dat de grote favoriet wat minder was dan verwacht en niet heeft gewonnen.
Wellicht moeten ze helemaal terug naar de tekentafel en de echt zware klimmen (Eyserbos, Kruisberg en Keutenberg) wat meer verspreid op het parcours leggen. Ze liggen nu zo dicht op elkaar dat herstellen nauwelijks mogelijk lijkt.
Of een wat prominentere rol voor de mooiste klim in de regio, de Camerig.
Wat mij betreft in ieder geval niet. Wie daar rijden heeft niets te maken met het feit dat er tot de Keutenberg (33km) geen pukkel gebeurd is. In de Vlaamse koersen is er dan al zo veel gebeurd met veel verschillende renners. Een dergelijke koers met vooruitgeschoven luitenanten en anticiperende schaduwkopmannen zie je hier eigenlijk nooit. Maar het is wel wat koers vaak aantrekkelijk maakt.
Daar heb je wel een punt ja. Maar dat verwachtingspatroon is er ook wel omdat de AGR na de Ronde en Roubaix wordt verreden. Na al dat moois ga je er toch weer eens voor zitten. Het is een beetje te vergelijken met de Europa League die na de CL avonden komt. Maakt de EL er ook niet leuker op. Daarnaast denk ik dat het op dit parcours best mogelijk is om een Ronde koersscenario te krijgen.
Wat een regelrechte onzin. Gewoon prima World Tourwaardig, mooi parcours, mooi deelnemersveld en prima wedstrijdverloop. Kwiatkowski een mooie winnaar, al hoopte ik het meest op Cosnefroy.
Geen idee Angedelamontagne waar je het over hebt.
AGR = Fail !
Jammer voor Cosnefroy hij was de beste !
De jury moest worden wakkergeschud na deze slaapverwekkende editie. Slaapdronken maak je natuurlijk snel fouten.
De rest beperkte zich inderdaad tot volgen en reageren op MVDP.
Tiesj een mooi podium voor Jumbo, maximale eruit gehaald. Matje 4e, maar toch niet de overmacht. Matthews elke keer op een wiel, maar vervolgens niet doorrijden. Asgreen en Küng sterk voor Roubaix!
Snel vergeten dit rondje.