Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Belgische dubbelslag bij junioren: Segaert verrast met EK-goud, Uijtdebroeks zilver
Alec Segaert heeft zich gekroond tot Europees kampioen tijdrijden voor junioren. De 18-jarige Belg, normaliter uitkomend voor Gaverzicht-Be Okay, ging vroeg van start in Trentino en zette een tijd op de borden waar niemand meer aan wist te komen. Topfavoriet en landgenoot Cian Uijtdebroeks kwam vijf seconden tekort en moest genoegen nemen met zilver.
Er stond in Trentino geen maat op Alec Segaert. De vroeg startende West-Vlaming was aan het tussenpunt al de snelste met een tijd van 10.16 minuut, een tijd waarop iedereen die daarna kwam zijn tanden stukbeet. Ook zijn landgenoot Cian Uijtdebroeks, die ruim 17 seconden toegaf na tien kilometer en daarmee tweede was halverwege. Daarachter waren de verschillen klein, maar dat was wel op ruim twintig tellen van Segaert.
Uijtdebroeks strandt op vijf seconden
De eindtijd van de coureur uit het West-Vlaamse Lendelede was ook ontzettend scherp: 26.26 minuut was goed voor een gemiddelde snelheid van 50,8 km/h over de 22,4 kilometer. Hij dwong daarmee de concurrentie tot het uiterste. Zijn grootste concurrent was Uijtdebroeks, die in het tweede gedeelte twaalf seconden sneller reed dan Segaert, maar dat was niet genoeg voor de eerste plaats. De aankomende prof van BORA-hansgrohe strandde op vijf seconden van zijn landgenoot.
Achter de twee Belgen wist de Fransman Eddy Le Huitouze naar het brons te rijden. Hij had aan de finish 40 seconden achterstand op de winnaar. Vooraf sprak Segaert de wens uit om een mooie ereplaats te behalen op het EK tijdrijden in de U19-categorie, maar hij keert dus huiswaarts met goud.
De enige Nederlandse deelnemer was Tibor del Grosso. Hij speelde geen rol van betekenis en werd 33ste op 2.29 minuut achterstand van Segaert.
Cian Uijtdebroeks (links) en Alec Segaert (rechts) vieren hun medailles – foto: Cor Vos
Wel belachelijk dat dat de profs maar net zo veel km rijden als de juniors.
Maar ik denk dat deze reactie uiteindelijk ook ingegeven wordt door de media, die bijna net zo hard met Uijtdebroeks rond hossen als met Evenepoel. Resultaat is meteen een gigantisch verwachtingspatroon bij renner, media, sponsoren en publiek. En als je dan niet wint, staat natuurlijk iedereen ook klaar met zijn oordeel.
Een beetje minder Uijtdebroeks in de media zou misschien goed zijn voor een gezonde ontwikkeling. Maar ja, de Belgische sportkaternen moeten ook iedere dag worden gevuld, en het liefst met nieuwe helden van nog geen 20.
Komaan jongens, dit zijn 18-jarigen, geef hen wat krediet, zeker als ze allesbehalve capsones hebben zoals Cian.
Lees zijn interview maar eens op deze site, hij ging er zelf allerminst van uit hier te winnen.
"Ik kan de reactie wel begrijpen. Als je als huizenhoog favoriet vol zelfvertrouwen geklopt wordt door een relatief onbekende landgenoot, dan is dat toch ook wel een signaal."
[b]het signaal is 2de op 0:05 en de 3de pas op 0:40[/b]
"Maar ik denk dat deze reactie uiteindelijk ook ingegeven wordt door de media, die bijna net zo hard met Uijtdebroeks rond hossen als met Evenepoel."
[b]ook hier is er vraag naar jeugdwielrennen, dan kun je als media zulke mooie resultaten toch niet doodzwijgen.[/b]
"Resultaat is meteen een gigantisch verwachtingspatroon bij renner, media, sponsoren en publiek."
[b]Spreek voor jezelf, Uijtebroeks moet nog prof worden, ik heb alvast nog geen hoge verwachtingen.[/b]
"En als je dan niet wint, staat natuurlijk iedereen ook klaar met zijn oordeel."
[b]opnieuw, ik zie hier 1 of 2 mensen met een oordeel.[/b]
"Een beetje minder Uijtdebroeks in de media zou misschien goed zijn voor een gezonde ontwikkeling. Maar ja, de Belgische sportkaternen moeten ook iedere dag worden gevuld, en het liefst met nieuwe helden van nog geen 20."
[b]hierboven reeds weerlegd en er zijn jaren geweest dat er maar 2 of 3 keer wat verscheen over een jeugdrenner[/b]
En alvast voor een reactie; Niet schelden graag..
Reiger
Blij te lezen dat je ervan genoten hebt.
Zo zit het en niet andersom.
Maar zelfs bij het grootste talent draaien de benen wel eens wat minder.
En op die momenten is die goede kop cruciaal.
Dat was bij VDB het grootste probleem.
Maillot à Pois geeft al het voorbeeld van VDB (superbenen, maar geen goede kop) en daar zijn er veel meer van zoals Thomas Dekker of Carlos Betancur.
Ieder mens heeft zijn eigen verhaal. Je hebt verschillende blessures, je hebt andere voortrajecten, je hebt moeilijke thuissituaties en nog veel meer.
Armstrong was sterk omringd en had ook nog één van de hardste op een stel benen gevezen kop die ik tegengekomen ben.
Wat Uijtdebroeks betreft, die staat nog dusdanig groen in zijn publieke topsportcarrière dat je er nog helemaal niks van kunt zeggen. Van die kop. Ja... schattig..