Arnaud De Lie reageert na val in Le Samyn: “Ik ga niet in de fout”
Video Arnaud De Lie begon als de uitgesproken favoriet aan Le Samyn, maar kwam op goed dertig kilometer van de streep ten val. De Lie was na zijn val not amused en liet zijn frustraties de vrije loop. Na afloop keek hij – net als zijn ploegleider Dirk Demol – naar de wedstrijdjury.
De Lie moest op ruim dertig kilometer van de streep van fiets wisselen vanwege een leegloper. De 21-jarige renner maakte zich echter niet druk en leek tussen de auto’s al snel weer zijn plek in te nemen in het peloton, maar schoof tijdens zijn achtervolging op hoge snelheid onderuit in een bocht. “Ja, ik ga zelf tegen de grond, maar ik ben niet in de fout gegaan”, vertelde De Lie aan de verzamelde media, waaronder WielerFlits.
“Ik was rustig en nam geen risico’s, maar plots werd er voor mij geremd. Ik weet nog altijd niet waarom. Ik begrijp niet wat de jury daar deed, door zo te remmen in die bocht. Ik kwam er met veel snelheid aan, maar de wagens voor me stonden stil. Ik werd zo heel erg verrast. Je moet op een dergelijk punt niet remmen, hé. Als die volgwagen – ik weet niet meer van welk team – daar gewoon zijn snelheid aankomt, kom ik niet ten val. Daar ben ik echt zeker van.”
De Lie was na zijn val zichtbaar geïrriteerd en liet zijn emoties de vrije loop. “Het is moeilijk om dan rustig te blijven. Ik had een kans om de wedstrijd te winnen. Als je zulke benen hebt… En als ik dan de sprint bekijk, dan zat de overwinning er zeker in. Maar nu ontglipt me dus misschien een overwinning. Ik moet hen dus bedanken”, klonk het cynisch.
En hoe zit het met de fysieke schade bij de kopman van Lotto Dstny? “Mijn knie – weer diezelfde knie – is wat gehavend. Maar het is gelukkig zonder erg. Ik zal nu een beetje op de boerderij werken en dan komt het wel in orde. Mijn vertrouwen is zeker niet weg. Parijs-Nice komt er nu zeer snel aan. Ik ben er klaar voor. Dat is het belangrijkste.”
Was al geïrriteerd dat ik gisteravond een paar uur na de koers moet gaan zoeken wie nu Samyn heeft gewonnen omdat de hoofdpagina gevuld is met twee (vrijwel identieke) artikelen van de val van de Lie + strade voorbeschouwing + ride on magazine advertentie/artikel. Kom op zeg, het is een wielerwebsite….
Díe hadden al gebundeld kunnen worden: daar staat álles al in. Bibberende dorspastoorvingertjes, begripvolle jeugdpsychologen, verkeersdeskundigen, materiaalspecialisten, bochtenkenners, de onvermijdelijke 'jullie hebben nog nooit in een peloton gereden'. Allesch.
Wel leuk dubbelebodemig om de stier hier als melkkoe op te voeren, trouwens.
Ik vind het bijvoorbeeld wel goed om dit soort dingen los te lezen, in een bundel had ik denk ik wat dingen overgeslagen. De site is ook gewoon nog steeds super overzichtelijk, dus wat is het probleem?
Terugkomend op De Lie, die moet eens met zijn neus op de feiten worden gedrukt door de ploegleiding. Auto's kunnen remmen, de enige die hier iets aan kon doen is hijzelf. Daarnaast, achteraf roepen dat je makkelijk had kunnen winnen hoeft van mij ook niet. Laat het de volgende koers maar gewoon zien.
Maar dan zou je beter kunnen kiezen voor een soort blogvorm in 'opschuivende' vorm, met 'update!'s en zo. Wat best vaak gedaan wordt al trouwens. Op deze manier versplinterd dezelfde discussie zich over meerdere schijven en sneeuwen veel artikelen onder.
De overzichtelijkheid van de discussie in de reacties is daaraan ondergeschikt.
Soms wat vervelend voor ons maar meer dan begrijpelijk.
Er zijn genoeg creatievere oplossingen te verzinnen die tegelijk hun clicks genereren en de primaire functie 'nieuws & discussiesite' respecteert. Gedwee dit mitrailleurvuur ondergaan in een zweem van 'ach ja, zo gaat dat' vind ik veel te gemakkelijk.
Deze jongen wordt zijn hele carriere al opgehemeld. Alles wat ie doet is fantastisch, en iedereen zegt tegen hem hoe geweldig hij is. Als ie gekakt heeft worden zijn billetjes afgeveerd, als ie honger heeft wordt er eten voor hem gemaakt, als z'n fiets vuil is wordt ie gepoetst. Alles wordt voor hem (en eigenlijk iedere talentvolle wielrenner) gedaan. En overal waar hij komt krijgt ie applaus: van fans, maar ook van wielerjournalisten, ploegbazen, vrienden, etc.
En dan ineens lig je op de grond. Door je eigen falen. Maar niemand die dat tegen je durft te zeggen. En als ze het al tegen je zeggen, dan geloof je het niet. Want je bent immers de nieuwe Belgische wielergod. En als iedereen dat maar vaak genoeg tegen je zegt, dan ga je dat vanzelf geloven en je er naar gedragen.
En wielergoden maken geen fouten. Dat zien we immers ook bij die andere Belgische wielergod die denkt dat de nulmeridiaan door zijn gat loopt. Die geeft ook de schuld van zijn eigen falen aan auto's, dranghekken te kort na de finish, trage mechaniekers, of tegenstrevers die zorgen dat hij niet in de juiste positie zit om aan de sprint te beginnen.
Ik zou zeggen: geef die jongen een spiegel. Of nog liever: een goede dorpspastoor of kunstschilder in zijn entourage, die hem af en toe wel vertelt dat de nieuwe kleren van de keizer niet zo fantastisch zijn, maar dat ie gewoon in zijne blote staat.
op vlak van de bal echt volledig misslaan, is dit er eentje die kan tellen