Afscheidnemende Voeckler: “Het was mij een waar genoegen”
maandag 24 juli 2017 om 11:45

Afscheidnemende Voeckler: “Het was mij een waar genoegen”

Thomas Voeckler beleefde gisteren zijn laatste koers als profwielrenner. De 38-jarige Fransman nam na 17 seizoenen als beroepsrenner afscheid van het peloton. “Wanneer de mensen mij herinneren als een renner die vocht naar zijn eigen mogelijkheden en nooit opgaf, dan ben ik tevreden”, citeert Cyclingnews de Fransman.

Voeckler maakte zijn Tourdebuut in 2003. Sindsdien was hij elk jaar van de partij namens de teams van ploegleider Jean-René Bernaudeau. In 2004 en 2011 droeg hij zelfs enkele dagen het geel. Hoewel Voeckler er de voorbije drie weken niet in slaagde zijn stempel op de wedstrijd te drukken, kijkt hij met een goed gevoel terug op zijn laatste deelname. “Tijdens de Tour voelde ik de warmte van het publiek. Zo is het altijd geweest de afgelopen vijftien jaar. In heel Frankrijk heeft het publiek mij altijd gesteund. Het was mij een waar genoegen.”

Voor Voeckler was het duidelijk dat hij in Parijs afscheid wilde nemen. “Iedereen neemt afscheid op zijn eigen manier. Ik vind de manier waarop Tom Boonen het gedaan heeft, afscheid nemen na zijn favoriete koers Parijs-Roubaix, heel mooi. Voor mij was het duidelijk dat mijn carrière op de Champs-Élysées moest eindigen. Ik heb het voorrecht gehad de tijd en locatie van mijn afscheid te mogen kiezen.”

Hij heeft nog niet beslist hoe hij zijn toekomst in gaat vullen. Naar verluidt kan hij als analist aan de slag bij de Franse televisie. ASO heeft bovendien een rol als ambassadeur (zoals in het verleden Bernard Hinault gedaan heeft) voor hem in gedachten. “Ik weet niet wat de toekomst gaat brengen. 38 is oud voor een wielrenner, maar het is geen leeftijd waarop je met pensioen gaat. Ik heb nog een tweede carrière in het vooruitzicht.”

RIDE Magazine
27 Reacties
Sorteer op:
24 juli 2017 11:52
Hij heeft een mooie carriere gehad.
Veel Nederlanders hadden de pest aan deze man, maar het was wel een kleurrijke kerel met een mooi palmares.
24 juli 2017 11:58
@ boehoe,

Ik denk dat dat 10 jaar geleden zo was maar het respect voor deze alles behalve grijze muis is wel gegroeid. Ik zal de tour dat hij pas in de laatste dagen geel kwijtraakte iig niet vergeten. Gekke bekken trekkende of niet. Meer van deze figuren graag :)
24 juli 2017 12:03
Ik vond de man vroeger enorm irritant, de laatste jaren voelde ik meer mededogen met vergane glorie. Hij is op het juiste moment gestopt, voordat hij een echte karikatuur van zichzelf begon te worden. Maar: persoonlijkheden op de fiets zijn wat wielrennen nodig heeft, en Voeckler was er een, of je 'm nou leuk vond of niet. Titi, bedankt!
24 juli 2017 12:20
Een vervanger staat al in de startblokken.
24 juli 2017 12:27
Mocht hem in het begin niet. Dat is wel een stuk minder geworden door de Tour van 2011. Was toch wel een kleurrijke renner in zijn laatste jaren. Goed moment om te stoppen, rijdt al lang rond. Ik denk toch altijd terug naar de eerste jaren als zo iemand stopt.
24 juli 2017 12:41
Fantastische renner. Sommigen hierboven zijn blijkbaar even vergeten dat hij vorig jaar nog gewoon middelgrote koersen als de Route de Provence en Tour of Yorkshire won. Dan zou ik het nog geen vergane glorie willen noemen.
24 juli 2017 12:45
Ik vond het prachtig toen hij het geel droeg in 2004 en hij op de finish op achterstand binnen kwam. Maar zag dat hij net genoeg tijd over had en de trui nog 1 dag langer kon dragen en zowat juichend over de meet kwam. Dat ben ik nooit vergeten.
24 juli 2017 13:03
Jammer dat hij stopt. Heerlijke renner die altijd wilde koersen. Hoop dat er in de toekomst nog veel van dit type renners zullen opstaan.

Hoorde vorige week op de radio dat hij in een serie gaat acteren en zichzelf gaat spelen haha. Vind ik dan wel weer humor, acteerlessen zal hij niet nodig hebben in ieder geval.
24 juli 2017 13:04
Alles uit zijn mogelijkheden gehaald. Genoten van deze kleurrijke figuur. Deze tour maakte duidelijk dat het moment om te stoppen gekomen was.
24 juli 2017 13:05
Absoluut niet mijn favoriete renner. Maar wel enorm respect voor de man, heeft ondanks zijn beperkte mogelijkheden wel alles uit zijn carrière gehaald met zijn leeuwenhart.
24 juli 2017 13:08
Aansteller, maar wel een echte "oudewetse" coureur. Altijd aanvallen, altijd gemotiveerd om zichzelf helemaal te geven. Camera-geil, maar hij gaf het tenminste toe! Dione is....nee, laat maar !
24 juli 2017 13:26
Vanaf 2004 al een van mijn favoriete renners. Au revoir, Thomas.
24 juli 2017 13:28
meer van dit soort renners,kleurrijk en alles-gever
24 juli 2017 13:32
Goh, bij Voeckler is het zoals bij Louis De Funès: trop, c'est trop
24 juli 2017 14:02
Au revoir, Thomas. Soms beschimpt, maar door de meesten geliefd. Ik zal je grimas gaan missen. Je was een type ras aanvaller die de sport nu te veel mist.
24 juli 2017 14:19
@Geit in mijn Kelderman:
Mist de sport nu echt rasaanvallers? Ik zie ze namelijk genoeg in het peloton, als je maar een beetje wegkijkt van ploegen als Movistar, Sky en Astana.
24 juli 2017 14:23
Voor mij zijn het vooral herinneringen en associaties, die ik nu minder zal krijgen omdat deze gast stopt. Dat ie zijn weg moge vinden.
24 juli 2017 14:35
@sooike
Dione is presentatrice van beroep. Je had er meer achter de camera verwacht?
24 juli 2017 14:44
Ik herinner me je vooral als kerel die gekke bekken trekt. En dat is ergens wel zonde, want dit was best (*kuch*) wel een goede renner!
24 juli 2017 15:10
Thomas Voeckler
Het is 8 juli 20109 als ik terug kom van school en de TV aanzet. Normaal keek ik eigenlijk nooit wielrennen, maar deze keer bleef ik hangen. Een kopgroep die door iedereen al ten dode is opgeschreven, rijdt nog voorop. Een man weet te ontsnappen vanuit de groep en houdt het tot het einde vol: Thomas Voeckler. Dankzij deze overwinning moet Maarten Ducrot zijn eigen schoen op eten.
Wat een strijdlust, wat een doorzettingsvermogen, dat vond ik wel prachtig. Vooral ook de bescheidenheid in het interview: “ik heb mezelf altijd voorgehouden dat ik nooit een etappe in de TDF zou winnen.” Vanaf die dag besluit ik het wielrennen toch eens meer te gaan volgen, en “mijn team” heb ik ook direct gevonden. Vanaf dan ben ik fan van Thomas Voeckler.
Langzamerhand kom ik erachter dat je binnnen Nederland niet populair bent. Blijkbaar is gekke bekken trekken in Nederland voldoende om iemand helemaal de grond in te boren. Gelukkig heb je hier weinig last van, in Frankrijk wordt je op handen gedragen. Daar sta je dan ook bekend om een renner die graag tijd neemt voor zijn fans.
Als ik in 2010 ergens in Spanje op de wereldradio meeluister naar Radio TDF ga ik door het geluid als je na een lange strijd wint in Bagneres-de-Luchon. Wat was dat eigenlijk geweldig in die tijd, geen livestream, geen beeld, alleen de radio. In september dat jaar is het weer feest op WT niveau. Met een mooie aanval win je in Canada. “omdat ik mij niet zo goed voel heb ik gewonnen. Als ik me fit had gevoeld had ik veel eerder aangevallen en het nooit gered”. De kop op Wielerland destijds: “Gesink 2e in Quebec”. Ongelofelijk dat de winnaar dus niet eens erin voorkomt…
Richting het eind van het seizoen lijkt je ploeg in de problemen te komen. Bouygues stopt de sponsoring en Bernadeau heeft moeite een nieuwe sponsor te vinden. Vele mensen tekenen (terecht) al nieuwe contracten bij andere ploegen. Jij wacht nog af, ondanks dat Cofidis je al een aanbieding heeft gegeven van 700.000 euro. Met Europcar is er een nieuwe sponsor gevonden, maar jij moet dan wel blijven. Echter komen ze lang niet aan het budget dat Cofidis kan bieden. Ondanks dat kies je ervoor om voor 400.000 te tekenen en daarmee de ploeg te redden.
In 2011 kan het feest niet op. Nog voordat de TDF begint heb je al 8 overwinningen op zak. Ik geloofde er niet in dat je dat vormpeil ook nog door kon trekken in de Tour. Tot mijn grote verbazing krijg je het gewoon voor elkaar de gele trui te pakken. Geweldig! In Nederland wordt het echter (terecht) overschaduwd door de valpartij met Hoogerland. Op een een of andere manier weten Nederlanders het zo te verdraaien dat jij hier nog half de schuld van krijgt ook. Je had moeten wachten! En hij demareerde nadat het ongeluk gebeurd was! Absoluut niet waar, kijk de beelden er maar op na. Als jij daar had gelegen en Hoogerland had gewonnen, dat had vast andere reacties opgeleverd. Ook opvallend is dat je weer niets hoort over Sanchez, destijds rijdend voor Rabobank, die de etappe won.
Je verbaasd vriend en vijand door zolang de gele trui om je schouders te houden. Gaat Voeckler het nou echt doen? Kan hij de TDF winnen. Nee, helaas niet. Tijdens de rit naar de Alpe d’Huez breek je. Je kiest ervoor om met de vroeg aanval van Contador en Schleck mee te gaan, maar dat kost je uiteindelijk de kop. Al schreeuwend gooi je je bidon op te grond, “Je gaat te snel”, krijgt Anthony Charteau te horen. Je zit er helemaal doorheen, de emotie, de passie voor je sport. Schitterend.
Ook 2012 wordt een mooi jaar. Het begint met een 8e plek in de ronde van Vlaanderen. Niet veel laten win je de Branbanste pijl met een solo van 45 KM in hondenweer rijd je naar een 5e plek in de Amstel, en plek 4 in LBL. Je laat maar weer eens je veelzijdigheid zien. Je prestatie in de TDF van 2011 zal je nooit kunnen evenaren, maar je komt er verdomd dichtbij. Je pakt twee etappes en de bergtrui na een zware en mooie strijd met Kessiakoff
2012 is je laatste topjaar. In 2013 pak je nog een mooie overwinningen in de Dauphine en Route du Sud, maar in de TDF wil het niet lukken. 2014 wordt helemaal een ramp jaar. In de Tour ben je het dichste bij, alweer in Bagneres-de-Lucon. Je strandt na Rogers op een 2e plek. In Augustus breek je je sleutelbeen. De meeste coureurs zouden uitkijken naar het volgende seizoen. Je zorgt er echter voor dat je toch nog wat laatste koersen mee kan pakken in eind septbember en oktober. Direct ben je weer in de aanval en zet je mooie resulateten neer. Hier komt echter ook de enige keer dat je me erg tegenviel. Een jonge Jelle Wallays verslaat je in de sprint a deux in Parijs Tours. Ja, hij nam in de laatste kilometers niet meer over, maar je had beter moeten weten. In al je emotie besluit je niet op het podium te verschijnen… Terecht krijg je hiervoor een boete, en exuses worden aangeboden.
2015 wordt helaas alweer een seizoen zonder overwinning. Gelukkig ben je met de Tourstart in Utrecht te vinden. Zo blij als een kind krijg ik van Direct Energie een VIP bandje en mag ik over de hekken bij de bussen komen. Een foto samen vind je geen probleem. Als ik zie dat het resultaat goed gelukt is kan ik mijn emoties (lees tranen) van geluk bijna niet inhouden. Je gaat zeer profesioneel om met al een boegeroep wat je helaas te verduren krijgt.
http://nos.nl/tour/video/2045301-voeckler-voelde-veel-spanning-in-het-publiek.html
In 2016 lukt het je eindelijk weer je handen in de lucht te steken. De eerste Tour de la Provence staat op jouw naam. Ook in Tour de Yorkshire versla je niet de minste namen. Tijdens de TDF vinden mensen nog even een makkelijke reden om stront over je heen te gooien. Sepulveda (dacht ik) rijd in zijn eentje als 130 km in de aanval als jij voor de laatste 70 km bij hem aansluit. Je wint de strijdlust. Ondanks dat jij niet jezelf kiest schreeuwt iedereen weer moord en brand over je. Wat natuurlijk niet op NOS/wielerflits staat is dat je in een interview na de race verteld dat je je dood schaamt dat jij die prijs krijgt, en niet Sepulveda. Maarja, iets positiefs over jou naar buiten brengen, dat doet de Nederlandse media liever niet.
In 2017 zien we je vaak genoeg, maar een overwinning zit er niet meer in .Na een mooie Tour met genoeg pogingen zet je de fiets definitief naast je neer.
Ik heb van je genoten Thomas Voeckler
Altijd aanvallend
Nooit te vies om te knechten
Je leeft echt voor de sport
Ik kan geen naam noemen die zoveel uit zijn carriere heeft gehaald in verhouding tot zijn lichamelijke capaciteiten. Het koppie heeft bij jou altijd goed gestaan.
Je mag trots zijn, heel trots! 39 profesionele overwinningen en een grote verscheidenheid aan truien, hoeveel kunnen dat er zeggen….
Zo, dat moest er even uit…
Voor mensen die nog een zeer mooi interview met de beste man willen lezen:
http://www.cyclingweekly.com/news/the-secret-life-of-thomas-voeckler-4295
24 juli 2017 15:42
Mooi verhaal r525. Mooie renner. Mooie bekken. Merci!
24 juli 2017 16:16
mooi verhaal r525 :)

zelf ben ik ook al lange tijd fan van Voeckler. eigenlijk omdat hij in Nederland werd uitgespuwd door zijn bekkentrekkerij en ik vond dat hij dan wel wat Nederlandse steun kon gebruiken. en in de tijd dat ik nog aan tourpooltjes deed bezorgde hij mij in 2010 bijna de overwinning, een mooie 6de plek.
ik heb van je genoten, Thomas, het ga je goed. :)
24 juli 2017 16:20
Dit soort karakters heb je nodig in de sport. Als het allemaal ideale schoonzonen zouden zijn is er weinig aan.

Dat gezegd hebbende, ik heb altijd een zure smaak bij het zien van die man met in mijn achterhoofd Oscar Pereiro Sio.
24 juli 2017 17:02
Zonder gekke bekken is het een doorsnee coureur. Er zijn er honderden met dezelfde wilskracht en hetzelfde doorzettingsvermogen. Is nou eenmaal niet altijd zichtbaar
24 juli 2017 18:42
@r525,
Merci voor je verhaal. Er staan genoeg dingen in die ik nog niet wist. Ik vond het ook jammer dat hij in Nederland zo werd ondergewaardeerd en beschimpt. Bijvoorbeeld door Zonneveld die laatst met een column ineens de loftrompet over hem stak. Raar.

@t731,
Wat deed hij met Pereiro Sio?

@KissMyAce,
En zonder 4de plaats in de Tour. En zonder 39 overwinningen. En zonder trouw blijven aan de ploeg. En zonder de vele aanvallen.

Reacties zijn gesloten.