Openhartige Puck Moonen: “Had geen gezonde relatie met eten en trainen”
Puck Moonen heeft een tijdlang geworsteld met haar eetgedrag. Dat vertelt de wielrenster, die zeer populair is op sociale media, in een openhartige post op Instagram. De manier waarop ze bezig was met haar voeding maakte haar niet gelukkig.
“Mijn eetgedrag rond trainingen kwam voor een groot deel voort uit angst”, begint Moonen. “Angst om minder te doen dan anderen, angst om te falen, angst om de calorieën die ik innam om te trainen niet zou verbranden. In de periode dat ik voor profteams reed, had ik nooit een gezonde relatie met eten en trainen. Ik werd me daar pas nadien volledig bewust van.”
“Als ik terugkijk, was het geen heel gelukkige tijd. Dat ik in het afgelopen jaar mijn mentale gezondheid voorop heb geplaatst, heeft me veel antwoorden gegeven over waarom bepaalde dingen niet lukte of slechts tijdelijk. Ik heb hier de laatste tijd veel over nagedacht. Ook over hoe ik mijn ervaring kan gebruiken om een positieve impact te hebben op anderen, en meer te leren over mezelf terwijl ik bezig ben met beter terugkomen.”
De 27-jarige Moonen reed in het verleden onder meer voor Lotto Soudal Ladies. Ook stond ze nog onder contract bij Chevalmeire Cycling Team. Tegenwoordig is ze vooral actief in het gravelcircuit. Zo reed ze vorig jaar nog het WK gravel in Italië, waar ze 24ste werd. Onlangs bracht Moonen ook naar buiten dat ze een lastige tijd achter de rug had omdat ze het slachtoffer was van stalking.
Geplaatst als onderdeel van: Babynieuws uit België: Tom Boonen wordt opnieuw vader
Lijkt me ook wel heel sterk dat in al die decennia alleen Van Moorsel de enige is in een sport met een laaggewichtsobsessie.
Het is echter wel onderdeel van de sport, zeker voor klassementsrenners, maar er heel veel mee bezig zijn hoeft niet altijd een probleem te zijn. Sommige renners kost het ook minder moeite en hebben het geluk dat hun bouw en metabolisme het toestaat om heel scherp te staan.
Wat Wheely zegt klopt ook, het hoeft geen probleem te zijn maar door het constante drammen van bij de jeugd is het al te vaak wel een probleem waar de atleet of atlete niet veel aan kan doen.
Wellicht was de absolute toewijding die nodig is om te presteren op prof niveau net iets wat teveel vergde. Maar ja dat past niet in die trend.
Simpel, leven als een prof was gewoon mogelijk er teveel aan mede gezien dat laatste stukje takent wat ze niet heeft. Was mooi geweest als ze dat ook had gehad, dat zeker en is ze gegund. Maar nogmaals, slimme meid, ook nooit een gewone vriend, altijd met ook exposure value en wellicht ook banksaldo value.
Maar vraag mij in alle eerlijkheid af of dat echt haar gewenste keuze is.