Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Zes conclusies na het WK wegwielrennen 2024
Het WK wielrennen 2024 in Zürich zit erop. Het leverde prachtige, nieuwe wereldkampioenen op. Maar er hangt ook voor altijd een donkere wolk met een blinkende ster boven deze editie. Dat heeft uiteraard alles te maken met het overlijden van Muriel Furrer, de 18-jarige Zwitserse die overleed na een val tijdens de juniorenkoers. WielerFlits zet zes conclusies op een rij.
Pogacar hard op weg de beste ooit te worden
Een ongekend nummer dat zijn weerga niet kent. Tadej Pogačar behoorde al tot de allerbeste renners van zijn generatie, als hij al niet de beste is. Maar de net 26-jarige Sloveen is generatie-overstijgend goed. Eerder dit jaar won hij al de Giro d’Italia en de Tour de France, met het WK erbij is dat de Triple Crown of Cycling: in één jaar wereldkampioen, de Tour en nog een tweede grote ronde winnen. Slechts drie renners gingen hem voor: levende legende Eddy Merckx (1974), Stephen Roche (1987) en Annemiek van Vleuten (2022).
Een unieke prestatie die zelden voorkomt. Het kenmerkt de renner die Pogačar is. En ja, erelijsten mag je niet vergelijken. Aan die van Merckx – volgens velen de beste renner ooit – zal hij nooit kunnen tippen, simpelweg omdat de concurrentie toen een stuk minder groot was. Toen kwamen renners slechts uit een paar (veelal Europese) landen, nu is het een mondiale sport. Eentje die de Sloveen domineert op een wijze die volgens de overlevering alleen Merckx kon.
Bauke Mollema op de afspraak, waar België collectief faalt bij afwezigheid Wout van Aert
Een bijna foutloos blazoen heeft Sven Vanthourenhout als het gaat om de juiste renners te selecteren voor kampioenschappen. In zijn laatste kunstje als bondscoach ging het echter goed mis. Met nog 75 kilometer te gaan waren zes van de acht Belgen al uit koers, vrijwel allemaal klassiekertypes en Tiesj Benoot die niet de superdag had die nodig was op dit zware parcours. Er bleken vooral klimmers nodig te zijn op het parcours in Zürich en die waren behoudens Remco Evenepoel zelf en aanvaller Laurens De Plus niet aanwezig.
Bij Nederland had diens collega Koos Moerenhout dat beter begrepen. Hij had een mix samengesteld van klassiekerrenners zoals Daan Hoole, Oscar Riesebeek en Sjoerd Bax, maar ook klimmers als Frank van den Broek, Wilco Kelderman, Bart Lemmen, Sam Oomen én Bauke Mollema. De 37-jarige krijger toonde zich andermaal taai en betaalde Moerenhout zijn vertrouwen terug met een ijzersterke koers. Mollema had een plan – inclusief maandenlang niet praten met de media – en liet zien nog altijd bij de beste renners van Nederland te horen. Of zoals Moerenhout altijd zegt: “Op Bauke kun je bouwen.”
-
Lees ook Bauke Mollema blij met optreden op WK: "Je wilt af en toe tonen dat je het niveau nog hebt"
Hij wil het niet, maar kan het wel: Mathieu van der Poel weet de formule om Luik en Lombardije te winnen
Op een WK-parcours dat eigenlijk te zwaar voor hem was, was MVDP na Pogačar de sterkste in koers. Hij verloor de laatste weken gewicht (zo’n twee kilo, denkt hij zelf), overleefde de klimmetjes in Zürich goed en kan in een koers met 4400 hoogtemeters op het podium staan. Dan kun je ook winnen. De Sloveen zal nooit altijd kunnen soleren en dus zou Van der Poel ooit zijn strive for five kunnen vol maken: het winnen van alle monumenten. Milaan-San Remo, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix won hij al, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije ontbreken nog. Er is alleen één probleem: MVDP zelf ziet dat plan niet zitten.
Nieuwe bondscoach vrouwen moet sterke persoonlijkheid zijn
De tactiek van de vrouwen was zaterdag niet voor het eerst belabberd. Er zijn te veel goede rensters in Nederland. Waar Moerenhout al jaren een meester is in het smeden van groepscohesie bij de mannen, is dat bij de vrouwen onder leiding van Loes Gunnewijk eigenlijk nooit echt goed gelukt. Met zo af en toe alle gevolgen van dien (denk aan Tokio, Leuven en nu in Zürich). Zij neemt afscheid en dus moet de KNWU goed kijken naar de kwaliteit verbinden. Er is een no-nonsense mentaliteit nodig, iemand die durft te kiezen en daarop ook actie onderneemt. Annemiek van Vleuten heeft alvast bedankt voor de eer. Wie durft het wel aan?
Nederlandse mannen niet goed genoeg voor de prijzen op WK2025
In alle categorieën hebben we amper klimmers. Tijmen Graat en Menno Huising (nu 21 en 20 jaar) doen dat wel bij de beloften, maar mogen door nieuwe regels volgend jaar als profs niet meer meedoen. Mollema, Poels, Kruijswijk en Kelderman komen normaal altijd tekort. Eigenlijk volgt dit WK een jaar of vijf te laat, toen hadden we ook nog Robert Gesink en Tom Dumoulin in goeden doen. Zij zouden in hun hoogtijdagen een dijk van een ploeg kunnen vormen tijdens het WK in Rwanda.
Moerenhout heeft in de aanloop naar dit WK globaal naar het parcours gekeken (5475 hoogtemeters) van volgend seizoen gekeken. Die werd namelijk voor afgelopen weekend bekendgemaakt. Veel kon de BondsKoos er nog niet over zeggen. Maar het zal een hoofdpijndossier zijn. Thymen Arensman als kopman? Of vrijbuiten en vaststellen dat het parcours volgend jaar niet voor Nederland gemaakt is?
WK rouwt slechts een beetje om Muriel Furrer
Het WK wegwielrennen kreeg vrijdag een mokerslag van jewelste te verwerken. Muriel Furrer overleed. Het onderzoek loopt nog altijd, maar het lijkt er steeds meer op dat zij bijna twee uur onopgemerkt en net buiten het zicht van het parcours heeft gestreden tegen de dood. Het kampioenschap zou vanaf vrijdag sober verdergaan, maar daar was in de dagen erna weinig van te merken. Waar Lotte Kopecky in haar flashinterview meteen haar condoleances uitsprak aan de familie, waren de overige Belgische dames Furrer even later op het podium alweer vergeten. Alsof het zo moest zijn gleden ze met Kopecky onderuit, toen ze met haar wilden vieren.
Het bracht ook het thema veiligheid weer naar voren. Kopecky, Pieterse, Evenepoel, Van der Poel en Pogačar: allemaal werden ze ernaar gevraagd de laatste dagen. Allemaal vonden ze het gemeend verschrikkelijk wat er is gebeurd en waren ze echt ontdaan. Maar allen concludeerden ook hetzelfde: het hoort – helaas – bij de sport. Parcoursen of passages zijn vaak op het randje. Maar als het goed gaat, hoor je er niemand over. Het moet eerst fout gaan. Alleen is de oplossing niet simpel, want anders was die er allang geweest. Wel is de trieste gebeurtenis aanleiding om voor de invoering van oortjes op het WK te pleiten, met het oog op veiligheid.
(Advertorial)
Demi Vollering en Polestar bundelen de krachten. Als topsporter staat Demi voor focus, balans en duurzame prestaties, net als Polestar. Samen laten ze zien dat performance en verantwoordelijkheid perfect samenkomen. Schrijf je in en ontvang persoonlijke berichten van Demi en een tot nu toe onverteld verhaal. Over haar weg naar de top, haar keuzes buiten de koers en haar visie op vooruitgang die verder gaat dan snelheid alleen. Ook deelt ze waarom de Polestar 3 haar inspireert in vorm, functie en filosofie.
Noem me misschien een oude zak, maar aan Merckx zal Pogacar inderdaad nooit kunnen tippen. Niet qua erelijst, maar eigenlijk ook niet qua veelzijdigheid. Tijdritten, bergritten, heuveletappes, klassiekers, monumenten, massasprints ... noem het maar op en Merckx heeft er wel enkele gewonnen. Ik merk op dat de tegenstand van toen vaak gedevalueerd wordt tot 'een bakker en autoreparateur', maar dat waren dus wel renners die aan wielrennen hun hele leven hebben gewijd, en om hen dan af te schilderen als een stelletje amateurs vind ik zeer respectloos. Uiteraard rijdt het peloton van vandaag sneller, maar dat komt voornamelijk door technische snufjes, de grote focus op voeding en verbeterde trainingsmethoden.
Verder ben ik er nog steeds niet van overtuigd dat van der Poel Lombardije kan winnen, in een relatief zwak bezette editie (2020) werd hij net 10de, en met een beter deelnemersveld wordt het moeilijk voor hem vrees ik, maar hij mag me altijd verrassen.
Grote rondes: 11 - 4
Wereldtitels: 3 - 1
Monumenten: 19 - 6
Ritten in grote rondes: 64 - 26
Maar oké, Pogi is absoluut al 1 van de allerbesten uit de wielergeschiedenis. Kan wel in het rijtje superkampioenen met ook Hinault en Coppi. Alleen is de inflatie van een palmares vanwege meer mondialisering niet zodanig groot dat je Pogacar nu al in de buurt van Merckx kan zetten. Ook in de moderne tijd heb je renners die tussen de groten staan qua resultaten. In de all-time ranking van PCS komen 24 renners uit de top-50 zelfs uit de laatste 30 jaar. En er zijn nog steeds hele continenten waar er amper profrenners zijn, dus ook niet overdrijven met die internationalisering.
Van der Poel die Lombardije (met de huidige lastigheidsgraad) wint? Van z’n leven niet, totaal andere kost dan dit Ponferrada-achtig WK-parcours. Ook in Luik moet het met heel veel meeval zijn. Van der Poel zelf is realistischer en focust verder op wat hem het beste ligt. Dat hij niet eens start in Lombardije met zijn ‘klimgewicht’, spreekt boekdelen.
België inderdaad tegenvallend in de breedte maar met een top-Evenepoel had winst er misschien wel nog ingezeten. De kopman zelf vooral ook niet goed genoeg gisteren. Tegenstelling die je leest met de sterke Nederlandse ploeg is wat vreemd, want die hebben concreet ook weinig tot niks voor Van der Poel kunnen doen. Dan heeft België meer bewerkstelligd om het gat naar Pogi beperkt te houden en VDP en Evenepoel sprintten uiteindelijk samen voor plaats 3. Van die ‘goeie mix’ die de Bondskoos heeft samengesteld rond Mathieu, heb ik het grootste deel niet eens gezien in koers.
Ook de vergelijking met de Nederlandse vrouwen vind ik vergezocht. Bij de mannen is er al jaren eigenlijk 1 duidelijke kopman. Dat is toch ook veel makkelijker te managen qua ‘groepscohesie smeden’ dan als bijna al de beste rensters voor 1 land rijden?
Nooit?? Je weet de Pogacar pas 26 is? Als Pogacar nog 3-4 van dit soort jaren heeft dan komt hij zelfs qua erelijst enigszins in de buurt van Merckx
En wat het in vergelijking met Merckx indrukwekkend maakt is niet zo zeer de kwaliteit van de tegenstand, maar dat Merckx (over het algemeen) een heel seizoen tegen dezelfde renners streed. Pogacar klopt de wereldtoppers op hun specilisme. Wereldtoppers die specifiek toewerken naar 1 wedstrijd of periode (zoals bijvoorbeeld van der Poel in Vlaanderen en Vinegaard in de Tour).
Belangrijker, huilstruik Demi Volkering is een kreng dat altijd en alleen aan haarzelf denkt. Had zijnde zaak niet opgejaagd haden Vos en Markus een grotere voorsprong gehad. Was Vos niet op haar tandvlees gezet wat Volkering deed door vol door te trekken en had Vos de sprint vlot van de medevkuchters gewonnen.
Volkering riep nog tegen Lippert.
In de Leiderstrui: Zonneveld is nog lang niet klaar met Vollering: 'Ze zei: 'Meerijden, anders komt Vos terug''
Volkering heeft bij mij volledig afgedaan. Dat men in de TdF na haar val niet op haar wachtte vond ik vreemd. Echter nu zo wordt rond het peleton gesproken wilde niemand ervan weten omdat ze altijd egoïstisch is.
Opvallend daar ik meen dat ze in de ploeg ook nogal eens voor oa Kopecky of Wiebes reed. Kennelijk met veel pijn en moeite.
Dat Merckx de grootste is dat is niets bijzonders gezien zijn palmares. Plus ook toen was er een level playing field want er ging van alles rond in het peleton.
Het is niet omdat er pakweg 10-20 landen zich focusten op de koers dat de concurrentie daarom minder was, toch?
Merckx versloeg oa Zoetemelk, Poulidor, Gimondi, Van Impe, Moser, Ocana, allemaal groten van de koers. Van een gereputeerde wielersite verwacht ik wat meer respect voor de man met meer dan 500 zeges waarvan ruim 270 profzeges, meer dan 80 zeges in het baanwielrennen en zelfs 2 veldritten. Het zijn bovendien net die traditionele landen zoals Spanje, Italië en zeker ook Frankrijk die het nu moeilijker hebben, waardoor andere, minder traditionele landen kunnen floreren.
Conclusie 5: Moerenhout heeft in de aanloop naar dit WK globaal naar het parcours gekeken (5475 hoogtemeters) van volgend seizoen gekeken. >> even kiezen waar je gekeken zet. En even verderop mist het woord niet. Even eindredactie doen jongens.
Zovaak gepakt dan ben je sowieso niet de grootste.
Verder is het natuurlijk totaal niet te vergelijken door de hyper specialisatie.
Parcours in Rwanda ligt Mathieu misschien wel beter dan dat van dit jaar met kortere klimmetjes en herstelafdalinkjes.
En Dumoulin en Gesink in hun hoogtijdagen (die van Gesink zijn IETS langer geleden) waren in Rwanda harder vermorzeld door Pogacar dan Van der Poel.
Laten we niet de dominantie van Armstrong overschatten. Die reed buiten de Tour en een paar voorbereidingsrondes eigenlijk ook gewoon niks. Wielrennen is wel ietsjes meer dan dat.
Als je dopinggebruik (wat in de jaren '70 bijvoorbeeld iets heel anders was dan in de jaren '90) laat doorwegen, dan komt enkel de huidige generatie als "zuiver" in aanmerking, vrees ik. (En dan nog moet je afwachten hoe we er binnen pakweg 20 jaar naar kijken.)
Want ook in de vorige generatie nog testten de 2 grote GT-renners Contador en Froome positief. En zowat alle grote kampioenen daarvoor ook. In de tijd van Coppi en Anquetil kwam men er gewoon openlijk voor uit. Moser gaf toe aan de bloeddoping te zitten. Gimondi testte meermaals positief. Thévenet won de Tour op cortisone en gebruikte het spul jaren aan een stuk. Zoetemelk testte meermaals positief. Freddy Maertens was een rijdende apotheek. Hinault weigerde ooit een dopingcontrole en werd een maand geschorst. Adrie VDP testte meermaals positief. Fignon werd gepakt op het gebruik van amfetamines. Sean Kelly nam cortisone en allerlei andere producten. Roche, de vorige om de Triple Crown te vervolledigen, zou al begin jaren '90 aan de EPO gezeten hebben. Indurain was een verstokt "astmapatiënt". Bugno testte positief. Ullrich of Pantani, iemand? De lijst is eindeloos, geen enkele kampioen blijft buiten schot. Buiten dan Roger De Vlaeminck, maar zou dat dan een heilige geweest zijn?
Ik vind Armstrong overigens nog steeds 1 van de groten qua rondewerk. In die tijd deden ze min of meer allemaal hetzelfde. 7 keer na elkaar de Tour winnen, zonder iets tegen te komen, blijft toch een hallucinante prestatie. Daarnaast ook wereldkampioen geweest, maar niet van het niveau van alleskunner Pogacar natuurlijk.
Grappig hoe sommigen hier Merckx steeds als grote dopingzondaar proberen weg te zetten, terwijl de consensus eigenlijk is dat hij nog 1 van de bravere was op dat vlak. Maar zowat elke grote kampioen tot aan deze tijd heeft boter op het hoofd. En nu, een tijd waarin ze rapper rijden dan ooit en sommige renners nooit geziene nummertjes opvoeren, nu zijn ze allemaal zuiver? We zullen zien.
De dopinggevallen moet je ook zien binnen wat er die tijd werd gedaan en was toegestaan qua begeleiding. Voor sommige dopingvergrijpen kreeg je een tijdstraf. En nu zitten ze allemaal aan de ketonen en in hoogtekamers bijvoorbeeld, maar dat is dan weer legaal. Wie weet waar sommigen nog allemaal mee bezig zijn op dit moment.
Daarnaast is er bij LBL natuurlijk het aanvullende probleem dat als MvdP zich focust op MSR, RVV en PR, hij nooit goed en fris genoeg gaat zijn tegen in eerste instantie Pogacar en Evenepoel. Zijn derde plaats eerder dit jaar, ruimer achter Pogacar dan dit WK, was echt het meest gunstige scenario in een uiterst slappe editie en zonder die andere -poel. Als daar een beetje gekoerst wordt, is ie helemaal nergens.
En men gaat toch hopelijk serieus niet het ultrabizarre Covid-jaar 2020 als graadmeter nemen mbt Lombardije? De kalender was hopeloos omgedraaid en wedstrijden waren zodanig op elkaar gepropt dat wedstrijden niet hun normale startveld hadden.
Hij zal nooit topfavoriet zijn als Pogacar meedoet maar hij is niet kansloos.
Daarnaast is er een verschil tussen niet kansloos zijn en een realistische kans op de overwinning hebben. Dat eerste betekent niet automatisch het tweede.
In Luik is hij dan ook na val achter de auto terug naar voorgebracht in tegenstelling tot o.a. pidcock die daar achteraf niet over te spreken was.
Sorry maar daar had hij altijd gedeklasseerd moeten zijn en dat zeg ik als fan van hem
En verder, @redactie. Als jullie het toch hebben over veiligheid: wat is er eigenlijk van SafeR geworden? Ik hoor daar niks meer over, ook niet na de dood van Furrer.
En voor mij zijn oortjes niet de heilige graal voor veiligheid. Ik heb heerlijke koers gezien ZONDER oortjes. Dan geloof ik eerder in transponders op alle fietsen. Eventueel gecombineerd met crash detectie. Zodat je live kunt zien waar alle renners rijden (of in de berm liggen). Want als Furrer "out" was, dan had ze ook niet even kunnen zeggen waar ze lag.
Belangrijker, huilstruik Demi Volkering is een kreng dat altijd en alleen aan haarzelf denkt. Had zijnde zaak niet opgejaagd haden Vos en Markus een grotere voorsprong gehad. Was Vos niet op haar tandvlees gezet wat Volkering deed door vol door te trekken en had Vos de sprint vlot van de medevkuchters gewonnen.
Volkering riep nog tegen Lippert.
In de Leiderstrui: Zonneveld is nog lang niet klaar met Vollering: 'Ze zei: 'Meerijden, anders komt Vos terug''
Volkering heeft bij mij volledig afgedaan. Dat men in de TdF na haar val niet op haar wachtte vond ik vreemd. Echter nu zo wordt rond het peleton gesproken wilde niemand ervan weten omdat ze altijd egoïstisch is.
Opvallend daar ik meen dat ze in de ploeg ook nogal eens voor oa Kopecky of Wiebes reed. Kennelijk met veel pijn en moeite.