Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Wout van Aert wilde niet opgeven op WK Gravel: “Valpartij en lekke band waren eigen fout”
Vooraf was Wout van Aert een van de topfavorieten op het WK Gravel, maar tegenslag in de openingsfase maakte hem al snel kansloos voor de wereldtitel in Veneto. “Het zat allemaal een beetje tegen. Mijn zadel was gezakt en ik had een valpartij en lek”, somde hij het op in gesprek met VTM.
“Maar die valpartij en de lekke band was twee keer mijn eigen fout, ik was een beetje onvoorzichtig”, blikt Van Aert terug op de pechgevallen. “Ik kreeg mijn band niet snel gemaakt. Daardoor verloor ik veel tijd en zat ik in de achterhoede. Ik wist dat ik nooit meer vooraan kon komen, maar had ook geen zin om af te draaien en heb mijn eigen tempo gereden.”
Eventjes reed Van Aert op meer dan tien minuten achterstand van de koplopers, maar werd uiteindelijk na 169 kilometer nog achtste op ruim acht minuten van de nieuwe wereldkampioen Matej Mohoric. “Ik ging van groepje naar groepje, en eindig nog in de top-10. Het was alsnog een mooie ervaring”, lacht hij wel. “Ik zou zeker nog willen terugkomen op het WK. Het ligt mij en ik heb genoten. Alleen moet alles meezitten qua materiaal, vandaag was dat niet het geval.”
Voor Wout van Aert zit zijn seizoen er nu op na het WK Gravel. Hij gaat zich voorbereiden op de veldritwinter, die hij gaat gebruiken in voorbereiding op het nieuwe wegseizoen.
Zeiken over de witte broek van MvdP en laatdunkend doen over gravelrijden en zo.
Wat puristen zoals jullie voor het gemak even vergeten is dat het gravelrijden vele malen dichter bij het wielrennen in de beginjaren zit dan het pak 'm beet de gemiddelde klassieker. Rijden over onverharde wegen (zoals toen), zonder volgwagens (zoals toen), met bredere banden (zoals toen), zelf je technische problemen oplossen (zoals toen, geen ploegentaktiek (zoals toen).
Maar blijf vooral lekker schamperen over dat 'moderne' gravelrijden.
Blijft een beetje het spijtige aan gravelkoersen maar bv ook Parijs-Roubaix.