Wout van Aert verschijnt zondag in een ondersteunende rol aan de start van Parijs-Roubaix. Door een coronabesmetting moest de klassiekerspecialist de Ronde van Vlaanderen en de Amstel Gold Race moest missen en hij vindt het moeilijk te zeggen waar hij momenteel staat. Stiekem hoopt hij ook in een dienende rol ver te kunnen raken.

Van Aert vertelt in een video die is gepubliceerd door zijn ploeg Jumbo-Visma dat hij zich intussen weer goed voelt en hij heel blij is dat hij na de tegenslag van een coronabesmetting alsnog Parijs-Roubaix kan fietsen. In aanloop naar de Ronde van Vlaanderen werd hij nog ziek wakker en bleek uit tests dat hij het coronavirus onder de leden had. Toen hij zich weer goed voelde en tests bij de cardioloog achter de rug had, probeerde hij zijn training weer op te pakken. “En afgelopen dagen voelde ik dat ik oké en wilde ik er toch graag bij zijn.”

De coronabesmetting was een gigantische domper voor de Belg. “Het was onrealistisch. Tot de dag van De Ronde voelde het raar aan. Toen ik eenmaal de koers aan het kijken was, had ik het wel echt lastig. Dat was met de Amstel Gold Race opnieuw zo. Toen had ik al zoiets van: ook al is het niet in topvorm, ik zou er graag nog iets van maken. Ik heb al een mooi seizoen gehad en dat verzacht wel de pijn. Maar ik had bepaalde keuzes gemaakt en wilde in de monumenten op mijn best zijn: dat is allemaal in het water gevallen.”

Door de coronabesmetting werd zijn ritme als topsporter plots bruusk onderbroken en momenteel heeft hij ‘zeker niet gevoel dat hij voor De Ronde had’. “Ik heb toch wel vraagtekens. Roubaix is een supermooie koers en ik ben iemand die altijd voor de winst wil koersen. De keuze om toch te rijden – ook al is het niet in de best mogelijke conditie – komt vooral voort uit de gedachte dat je niet het gevoel wilt hebben dat je álles mist. Met die insteek sta ik hier en dat geeft veel twijfel. Je hoopt wel op die benen, maar je weet dat het niet realistisch is.”

Dienende rol
Zijn rol is zondagmiddag dan ook anders dan gewoonlijk. “Normaal ben ik de echte kopman. Dit jaar koersen we op een manier waarbij we met veel mannen in de finale proberen te raken, maar alsnog ben ik dan meestal degene die het langst kan sparen. Ik hoop dat dat nu anders is – dan bedoel ik dat ik wel ergens in de finale kan zijn en dienend kan zijn voor Christophe, Nathan of Mike. Uiteraard hoop ik niet in het begin op kop te moeten rijden omdat ik me zo slecht voel. Ik denk dat als ik oké ben, ik wel ergens in de finale kan raken en de jongens kan ondersteunen.”

Toch denkt Van Aert stiekem aan meer. “Een dienende rol is het idee, maar het is een koers die je nooit kunt voorspellen. In een dienende rol zijn hier al veel jongens ver geraakt en stiekem hoop ik daar natuurlijk op. Maar ik start in elk geval met die insteek. Of dat voor veel mensen raar zal klinken dat ik in een dienende rol aan de start sta? Voor mij ook. Naar De Ronde en de Amstel kijken was het helemáál niet, dus ik ben blij dat ik terug ben. Ook al is het met mindere benen – het zou me meer pijn doen als ik ook dit moest laten varen.”