Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Wout van Aert elfde in tijdrit Algarve: “Een goede test, maar de benen moeten nog beter worden”
Remco Evenepoel was zaterdag heer en meester in de tijdrit van de Volta ao Algarve. Die andere Belg, Wout van Aert, moest genoegen nemen met een elfde plaats. “Ik heb nergens spijt van: ik heb alles gegeven, dit was het resultaat”, aldus de renner van Visma | Lease a Bike bij Cycling Pro Net, net nadat hij over de streep was gekomen.
Voor Van Aert was het de eerste keer in 2024 dat hij op de tijdritfiets zat, maar hij wil dat niet aanvoeren als excuus. “Dat is een slap excuus. Het is niet eens een excuus. Het is iedereen zijn taak om zich optimaal voor te bereiden”, klinkt het.
De komende tijd zal Van Aert ook nog niet al te veel op de tijdritfiets zitten, want tot de Giro d’Italia doet hij geen tijdritten meer. Toch? “Daar heb ik niet bij stilgestaan, maar ik denk inderdaad dat dat zo is. Het klopt dat ik nu meer bezig ben met de klassiekers, dus ik ben ook niet teleurgesteld. Richting de Giro gaan we ons hier veel meer op focussen. Ik moet dan gewend raken aan de positie. Ik vond het leuk vandaag en het was een goede test, maar de benen moeten nog beter worden.”
Wat hoopt Van Aert van de slotrit van zondag? “Dat weet ik nog niet. We moeten eerst zien hoe het klassement er vanavond uitziet en wat er mogelijk is”, aldus de Belg, die na de tijdrit uiteindelijk op de vierde plek in de algemene rangschikking terechtkwam. Hij staat op een minuut en 18 van leider Remco Evenepoel. “Hoe dicht ik bij de favorieten sta, gaat bepalen hoe we gaan koersen.”
Als hij hier gewonnen had zou er meer reden zijn om aan zijn opbouw te twijfelen. Dit is totaal het moment nog niet om vorm te tonen, dus wat dat betreft is deze uitslag alleen maar goed..
Anderzijds: in het tijdrijden is het al een hele tijd geleden dat hij nog eens echt absoluut top was. Eigenlijk 1,5 jaar. Terwijl Evenepoel op dit moment gewoon de beste tijdrijder ter wereld lijkt. Die traint dan ook een stuk meer op dat tijdrijden, gezien het een belangrijk wapen is voor hem als ronderenner.
In het eendagswerk zat Van Aert er vrij recent nog dichterbij, zoals op het WK waar VDP weliswaar een stuk beter was maar hij wel de 2de sterkste in koers was.
Maar de echte super Van Aert hebben we eigenlijk niet meer gezien sinds de Tour van ‘22.
Dat het dit jaar lukt in de heilige week door echt te pieken à la Van der Poel moet je nog altijd maar afwachten. Maar dat hij nu nog niet super is, lijkt mij wel volgens plan. Dat er na de hoogtestage in maart wat bij gaat komen lijkt mij ook logisch, maar of het genoeg is voor een hoofdvogel zal moeten blijken.
En zoals eerder gezegd: het koersverloop kan ook eerder voor de doorslag zorgen dan de vorm an sich, zeker nu Pogacar er niet bij is. Gaat Visma met al die topcoureurs aan boord wachten tot het man tegen man is tegen Van der Poel? Dat lijkt mij toch niet.
Zijn tijdritten in ‘23 waren gewoon al wat minder. Nog altijd goed, maar vaak toch op flinke achterstand van de winnaar (43 sec op Tarling op het EK, 1m37 op Evenepoel op het WK en 2min51 op Vingegaard in de Tour).
Toch niet zo moeilijk om vast te stellen dat het wat achteruit is gegaan ten opzichte van de jaren ervoor?
Op zich is dat ook niet onlogisch. Een tijdrit op zich is een minder grote overwinning dan een grote eendagskoers winnen. Voor ronderenners is een tijdrit vaak ook eerder een middel om hun groter doel te bereiken (rondes winnen) dan een doel op zich.
Dat Van Aert er minder op inzet in zijn jacht naar een monument vind ik dan ook niet raar, maar het is wel een vaststelling dat het in die discipline moeilijker is geworden voor hem.
Qua aantal koersdagen per seizoen zal het inderdaad wel meevallen, maar het was bij Van Aert altijd volle bak. Altijd deed hij mee voor winst (je moet op PCS eens kijken hoe vaak hij bij de eersten eindigde, daarmee ook dat hij altijd zo hoog stond in de UCI-ranking) en als het voor een ploegmaat was ging hij ook all-out in de knechtrol. Neem er nog zijn stevig crossprogramma bij de meeste winters, en het wordt wel véél.
De super Van Aert zagen we wellicht voor het laatst in de Tour van '22, maar vorig jaar was hij toch ook nog wel erg sterk bij momenten. In Gent-Wevelgem bijvoorbeeld, maar in E3 was hij toch ook de enige die bij Pogi en VDP kon blijven. In San Remo wordt hij 3de, in Vlaanderen 4de, in Roubaix na een lekke band nog 3de. Sterke Tour waar het ook net iets anders had kunnen uitdraaien, en hij zomaar i.p.v. geen rit 2 ritten had kunnen winnen. Het WK was ook goed, maar daar botst hij op een super Mathieu. En zelfs op het EK was hij weer sterk.
Er is eigenlijk nog geen indicatie voor dat het beste eraf is en het vanaf nu downhill gaat. Ze proberen dit voorjaar gewoon echt te pieken naar eind maart, à la Van der Poel die vorig jaar tot aan MSR erg flets was maar dan 4 weken in topconditie.
Maar volgens mij gaan wij nog leuke dingen zien van Wout Van Aert.
Ik zou mij meer zorgen maken als hij morgen hopeloos gelost wordt vrij vroeg in de finale, dat is een betere maatstaf voor de klassiekers.