foto: © OPQS / Tim de Waele

Begin dit seizoen kondigt Wout Poels aan: “Geen Amstel Gold Race voor mij dit jaar.” De Nederlander van Omega Pharma-Quick Step vreesde de opeenvolging van loodzware wedstrijden in deze periode van het jaar. IJzersterke prestaties in het Baskenland en een uitstekend vormpeil deden hem echter terugkomen op zijn beslissing, waardoor de Limburger alsnog aan de start komt van zijn thuisrace. WielerFlits sprak met de 26-jarige Poels over zijn vierde deelname aan Nederlands grootste klassieker.

Bredere basis
Zijn keuze om de Amstel Gold Race alsnog te rijden maakte Poels afgelopen dinsdag pas bekend met een twitterbericht. “Maar de beslissing werd al voor de start van de Ronde van het Baskenland genomen. Ik vreesde eerst dat ik de combinatie met de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik nog niet aankon, zoals vorig jaar. Maar omdat mijn basis breder is dan toen en ik me gewoon heel goed voel, heb ik de Amstel Gold Race toch in mijn programma opgenomen. Ik hoop er iets moois van te kunnen maken.”

In de Ronde van het Baskenland gaf Poels blijk van een goede vorm, door de vierde rit naar zijn hand te zetten. “Voor mij het bewijs dat ik weer een grote stap voorwaarts gezet heb ten opzichte van 2011. Als je in een WorldTour-koers een zware etappe kan winnen, ben je natuurlijk goed bezig, en zo voelt het ook aan. Met mijn conditie gaat het uitstekend. In het Baskenland benaderde ik mijn beste vorm, maar dat geeft geen garantie op een topprestatie in de Amstel Gold Race van zondag.”

“Vooral omdat beide wedstrijden op twee totaal verschillende terreinen worden verreden. In het Baskenland werden vooral de langere hellingen opgezocht, terwijl we in de Amstel korte, nijdige klimmen voor de wielen geschoven krijgen. Daarnaast gaat alles er in Nederland gewoon veel nerveuzer aan toe”, vindt de Limburger. “Maar beide terreinen liggen me. Het liefst rijd ik nog steeds op de langere klimmen, maar het gekkenhuis van het Nederlands publiek maakt ook de Amstel leuk om te rijden.”

Wachten tot Cauberg

Tijdens de drie keer dat Poels in zijn carrière aan de start van de Amstel Gold Race kwam, kon hij met respectievelijk een 107e en 82e plek in 2010 en 2011, en een opgave in 2012 geen indruk maken. “Een echte reden voor mijn falen van toen is moeilijk te bedenken. Misschien was ik op die momenten in mijn carrière gewoon nog niet klaar voor deze koersen. Laten we er dit jaar maar eens verandering in brengen”, lacht hij. “Ik ga voluit voor een topresultaat in deze 250 kilometer lange afvallingskoers.”

Maar Poels is niet de enige binnen zijn ploeg die dat wil. Michal Kwiatkowski werd vorige week nog tweede in de Ronde van het Baskenland, en koestert ook in de Amstel ambities. “Hij wordt een factor om rekening mee te houden. Zijn aanwezigheid kan zowel in mijn voor- als nadeel spelen. Als je in een ploeg als Omega Pharma-Quick Step terechtkomt, weet je dat van tevoren. Ik reken op een vrije rol, maar wanneer Michal Kwiatkowski mij aan het eind nodig heeft, twijfel ik niet om hem te helpen.”

Een plannetje om dat scenario te voorkomen heeft Poels (nog) niet uitgetekend. “Het mooiste zou zijn om gewoon te wachten tot de laatste beklimming van de Cauberg, en dan met Kwiatkowski te kijken wat we waard zijn tegen favorieten zoals Philippe Gilbert, Alejandro Valverde, Simon Gerrans en Joaquim Rodriguez. Maar eerst moet ik de team-meeting van zaterdag (vandaag, red.) afwachten. Daar zal al meer duidelijk worden voor mij, wat de taakverdeling betreft. En of ik dus mijn kans kan gaan.”

Ambitie in Hoei
Met de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik heeft Poels volgende week nog twee erg belangrijke koersen op zijn programma staan. “Dat zijn wedstrijden die me op dit moment zelfs beter moeten liggen dan de Amstel Gold Race, omdat ze zwaarder zijn. Vooral op de lastige Muur van Hoei hoop ik op een topprestatie. Dat vind ik een heel mooie klim, aan het eind van een heel mooie wedstrijd. Ik zal aan het eind van komende week pas voldaan zijn als ik daar én in de Amstel op mijn best was.”