WK 2022: Jens Verbrugghe reed tijdrit op reservefiets, eigen fiets afgekeurd
Het WK tijdrijden voor junioren verliep voor Jens Verbrugghe niet zoals gehoopt. De 17-jarige tijdritspecialist werd ingehaald door de uiteindelijke winnaar Joshua Tarling en strandde op een teleurstellende 26e plek. Dat had een reden.
Verbrugghe moest de 28,8 kilometer lange tijdrit in Wollongong afleggen op een reservefiets. Nadat hij de verkenning nog deed op zijn eigen Lapierre, reed hij de daadwerkelijke rit tegen de klok op een Ridley van de Belgische wielerbond – een fiets waar hij nog nooit op had gereden. Verbrugghe zijn eigen fiets was kort voor de start afgekeurd. De reden: op Lapierre zat een voorblad met 53 tandjes, terwijl maximaal 52 zijn toegestaan (indien het aantal tandjes achter gelijk blijft).
Reactie wielerbond
Frederik Broché, technisch directeur van de Belgische wielerbond, heeft in gesprek met Sporza gereageerd op het voorval. “Na het EK in juli, waar Jens tweede werd, is de fiets op onderhoud geweest en in orde gezet voor het WK. Toen zou er een 53-plateau in plaats van een 52-plateau gestoken zijn. En dat is niet reglementair. Het is een ietsje groter verzet, dat gaat om 15 centimeter in de omwenteling. Maar dat doet er niet toe, het is niet reglementair.”
“Wij hebben dat hier niet gezien en ook niet gecontroleerd. Wij gaan ervan uit dat alle juniors naar hier komen met het maximumverzet, waar ze een heel jaar mee rijden”, vervolgde Broché. Volgens hem heeft de bond twee à drie drie uur voor de wedstrijd wel nog naar de fiets gekeken. “Qua positie, qua verzet. De UCI heeft het daar ook niet gezien, de fiets ging door de keuring.”
Verbrugghe leverde uiteindelijk bijna drie minuten in op winnaar Tarling. Op het Europees kampioenschap in juli eindigde de zoon van Rik Verbrugghe nog op de tweede plaats.
Overigens logisch dat UCI het tandwiel pas controleert vlak voor de wedstrijd. Eerder heeft weinig zin omdat het daarna eenvoudig gewisseld kan worden.
Beetje sneu wel.
Volgend jaar doet het er niet meer toe, maar de regels voor dit jaar en alle voorgaande jaren waren duidelijk. Het is al sinds jaar en dag hetzelfde.
Dat verhaal kan kloppen, maar is op zich geen bewijs van schuld of onschuld. Het valt niet uit te sluiten dat de mechanieker in kwestie bewust/in opdracht van renner of entourage gehandeld heeft. Als dat zo is, gaan ze dat natuurlijk niet zeggen. Blijft een heel jammere zaak voor zo'n jonge gast natuurlijk.
Oftewel: gegokt en verloren. Kappen met alle krokodillentranen en ge-Calimero.
Een renner hoort zijn verzetten ook gewoon te kennen, evenals de regels.
Sterker ik zou het erg vreemd vinden als je het als mechanieker niet door hebt. Sterker er is net genoeg verschil tussen een 52 en 53 tandwiel dat zelfs de voorderailleur iets lager of hoger moet afstellen. Ik heb laatst een 53-42 crank omgewisseld naar een 52-38 crank. De voorderialleur stond daarna te hoog.
Zat er dus eerst een 52 op en je zet er daarna een ter vervanging per ongeluk een 53 op. Dan moet de voorderailleur toch echt iets omhoog, niet veel maar wel iets om optimaal te kunnen schakelen.
De verklaring vind ik dan ook redelijk ongeloofwaardig.
En de gemiddelde wielerfan heeft te vaak zijn neus gestoten om alle resulaten blind te vertrouwen.
In het recente verleden: kousen die plots gegroeid waren bij een tijdrit, een fiets met motortje die toevallig in de materiaalpost geraakt op een WK, pakken die plots bolletjes kregen,...
Het is eigen aan de mens en zeker in sport waarin de verschillen soms klein zijn om hier of daar een voordeel te proberen nemen.
Helemaal akkoord dat we niet per definitie van slechte bedoelingen moeten uitgaan bij wielrenners.
Maar tegelijk kunnen we er ook niet vanuitgaan dat iets aan een menselijke fout te wijten is, gewoon omdat de betrokkenen dat zo communiceren - dat zouden ze immers ook doen bij slechte bedoelingen.
In dit geval zullen we 't nooit met zekerheid weten.
Dus ofwel reed hij al met 53 op het EK, ofwel heeft hij die instructie gekregen.
Sommigen rekenen dit toe aan de bondscoach, maar dit lijkt mij eerder het gebied van de technisch directeur.
De technisch directeur van de wielerbond. "Wij controleren de fietsen niet van de renners, dat is hier zoals ze bij ons thuis naar de koers vertrekken."
Frederik Broché is Bachelor in Physical Education with 20y experience in cycling and endurance sports. Next to competing in cycling and triathlon he coached several riders at youth and top elite level in road and track cycling.
Wat zit die daar in godsnaam te doen ? Ze hebben hun mond vol over een paceplan etc... Maar dan zien ze niet eens dat het aantal trapomwentelingen niet overeenkomt met de gereden afstand ? Waarom is die gast dan daar ? Beetje toeristen ? Congreske hier, congreske daar ?
Hij doet een beetje nonchalant over het feit dat 53 tanden maar 15 cm. verschil is t.o.v. 52 tanden. Ook weet hij niet of 15 cm. het verschil zou maken. Nou dat betekent op deze tijdrit ca. 470 mtr. en kan winnen of verliezen bepalen. Een technisch directeur die niet weet of 15 cm. verschil maakt is compleet ongeloofwaardig en een DSQ was op zijn plaats geweest. Het is m.i. de moeite waard om op sporza dit interview terug te zien.
De fietsmaker om de hoek vraagt bij aankoop van een fiets: "is het om mee te koersen?"
Maar de fietsenmaker van de familie Verbrugghe steekt een groot verzet.
Papa Rik won destijds ook de Giro-proloog door een 56x11 te steken.
In dit specifieke geval is het al helemaal absurd, aangezien je bij de nieuwelingen wel met een 53 kan rijden (bij 16 tandwielen achter), en bij de overgang naar de junioren er streng op wordt geattendeerd dat dit nu (bij een 14 achter) niet langer het geval is.
Ik lees het dat dezelfde fiets met een ander achterwiel (of andere cassette) dus goedgekeurd kan worden.
Je kan evengoed niet direct doorhebben wat er op je fiets staat qua versnellingen en crancks, en eens je op dreef bent er niet meer aan denken. Lange vlucht dus wat stijf de eerste rit, dan terug er wat ingekomen en niet stilgestaan dat je ander rijdt omdat je verondersteld dat het juiste er op staat?