Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Matteo Jorgenson lost gevallen Jonas Vingegaard af als leider in Parijs-Nice, ritwinst Lenny Martinez
Matteo Jorgenson heeft de macht gegrepen in Parijs-Nice. De Amerikaan nam de leidersplaats van zijn Visma | Lease a Bike-ploeggenoot Jonas Vingegaard, die eerder in de etappe ten val kwam. De ritzege ging naar de Fransman Lenny Martinez (Bahrain Victorious).
Hoewel Parijs-Nice ook weleens de ‘Koers naar de Zon’ wordt genoemd, was daar ook in etappe vijf niet veel van te merken. De bewogen vierde etappe, die tijdelijk werd geneutraliseerd en daarmee voor veel chaos en ongenoegen bij de renners en ploegen zorgde, was nog niet goed en wel verwerkt, of de renners moesten alweer in penibele weersomstandigheden aan de bak.
Vanuit Saint-Just-en-Chevalet moesten de renners immers opnieuw van start gaan aan een temperatuur die niet boven de twee graden Celsius uitkwam. En dan moest er ook nog een lastige finale komen, met de Côte du Château Jaune (1,2 km à 9,2%), Côte de Sibuze (1,1 km à 8,2%), Côte de Chavagneux (1,1 km à 8,6%), Côte d’Arzay (1,3 km à 8%, maximaal 15%) en slotklim Côte de Notre-Dame-de-Sciez in de laatste vijftig kilometer.
Op deze 1,7 kilometer lange muur – want zo mogen we het toch wel noemen, met zijn gemiddelde van 11,1% en piek tot 18% – was de finishstreep getrokken.
De eerste bergpunten meteen na de start waren voor Kobe Goossens (Intermarché-Wanty), maar een echte vroege vlucht liet héél lang op zich wachten. Ook een groep met Michael Matthews en Mauro Schmid (Jayco AlUla) en de Fransen Bruno Armirail (Groupama-FDJ) en Anthony Turgis (TotalEnergies) nam een tijdje een optie voor een lange vlucht, maar na een vijftigtal kilometer was alles te herdoen.
De twee leiders van de dag – foto: Cor Vos
Ben Swift (INEOS Grenadiers) en Thibaud Gruel (Groupama-FDJ) trokken dan maar met z’n tweeën ten strijde, en kregen daar verrassend genoeg ook de zegen van het peloton voor. Zelf waren ze daar wellicht iets minder blij mee, want Visma | Lease a Bike gaf hen alle ruimte en zo kon het weleens een lange dag in de koude en regen worden voor het Frans-Britse tweetal.
Val speelt Vingegaard parten
Opschudding in het peloton, want gele trui Jonas Vingegaard was tegen de vlakte gegaan. Op het eerste zicht was er niet zo veel aan de hand, want de Deen kon zijn weg snel weer vervolgen. Maar eens goed en wel teruggekeerd in de groep, leek de tweevoudige Tourwinnaar toch stevig af te zien. Vingegaard zat voortdurend achterin de groep, niet op zijn gemak en druk pratend met zijn ploeggenoten.
Dat werd ook bevestigd toen het peloton aan de lastige finale met enkele klimmetjes begon. Terwijl Tobias Foss (INEOS Grenadiers) ten strijde trok en op zoek ging naar zijn ploeggenoot Swift voorin, was het puffen geblazen bij Vingegaard in het peloton. In de afdalingen bleef hij vaak in de allerlaatste positie plakken, gelukkig steeds met zijn persoonlijke knecht Victor Campenaerts bij zich.
Op de twee na laatste helling van de dag, de Côte de Chavagneux, ging Foss intussen op en over de twee vroege vluchters. Echt veel controle in het peloton was er niet meer, en dus kon de sterk klimmende Noor plots bijna anderhalve minuut wegrijden. Op weg naar de ritzege, moeten sommigen gedacht hebben.
Alleen ging op de voorlaatste beklimming van de dag het tempo grondig omhoog in het peloton, richting de tussensprint. Met name de renners van de Movistar-ploeg hadden bloed geroken en ze braken de groep in twee stukken. Echter was Vingegaard intussen kunnen opschuiven en bijgevolg goed mee. Dan leek Felix Gall (Decathlon AG2R) nog de grootste afwezige bij de grote jongens. En zo begon het er voor Foss steeds minder goed uit te zien. Hij werd nog voor we goed en wel waren beginnen klimmen alsnog ingerekend.
Foss probeerde het in de finale – foto: Cor Vos
Jorgenson boven, Martinez de slimste
Richting de steile slotklim probeerden alle grote ploegen hun kopmannen immers goed af te zetten. Op de Côte de Notre-Dame-de-Sciez was het immers vrij smal en dus was positionering heel belangrijk. Jorgenson zat goed, maar Vingegaard sukkelde toch weer achterin.
Op de slotbeklimming nam na sterk voorbereidend werk van Visma | Lease a Bike Brandon McNulty (UAE Emirates-XRG) het initiatief. De meesterknecht reed zo niet alleen zijn eigen kopman – Joao Almeida – in de vernieling, maar ook leider Jonas Vingegaard en witte trui Mattias Skjelmose. Toen McNulty dat doorhad, ging Matteo Jorgenson – die andere kopman van Visma | Lease a Bike – op de pedalen staan.
De sterke Amerikaan dunde de groep eigenhandig uit tot eerst tien en later slechts een vijftal renners. Springveer Lenny Martinez (Bahrain Victorious) profiteerde en ging er in de laatste meters op en over. Jorgenson volgde niet veel verderop als derde en neemt de leidersplaats in het algemeen klassement over. Vingegaard moest een halve minuut toegeven en kan zo de schade toch nog wat beperken.
Ritzege voor Lenny Martinez – foto: Cor Vos
RIT 
AK 
JONGEREN 
BERG 
PNT 
Rare tactiek van Visma. Vingegaard gevallen en was niet goed. Waarom
dan Jorgensen zonder reden de hele klim op kop rijden om zo Vingegaard te slopen en zijn eigen kans op ritwinst te vergooien.
Stel een naamsverandering naar ‘Karma - Lease a Bike’ voor.
Jorgensen ziet slim dat Almeida, de gevaarlijkste tegenstander in het klassement het lastig heeft en besluit daarop tempo te rijden. Ja, hij geeft zo de overwinning weg, maar zorgt er wel voor dat Almeida niet meer terug kan komen en hem alsnog kan verrassen.
Die jongens reden afgelopen 2 jaar geen deuk in een pakje boter. Net zoals het gros van de Astana-ploeg. Het lijkt wel de grootste herrijzenis sedert Jezus Christus.
Informeer je even:
Tejada presteerde vorig jaar erg sterk in P-N met 3x toptien, en reed hij ook nog eens meerdere toptien en zelfs top vijf noteringen in Catalonië, TdF én Vuelta
Champoussin reed dan weer een ijzersterk najaar met winst in de Giro della Toscana, podium in the Arctic Race of Norway…
Daarnaast als het waar is wat je insinueert, waren ze vorig jaren dan zo braaf geweest? Zijn ze zo makkelijk om te lokken om aan de honingpot te proeven? Er zijn toch wel veel betere prestaties geleverd in de laatste jaren, van andere renners, andere ploegen. Daarnaast rijdt Vingegaard ze straks weer de grupetto in, dusja de schoonste wint
Wat ik de laatste 2 dagen alweer zie, vind ik in te groot contrast staan. Ik vind de hele Astana-wederopstanding maar iets heel louche.
Maar jij mag gerust een andere mening hebben. Ik hoop trouwens uit de grond van mijn hart dat jij degene bent die gelijk heeft.
Dan kan je zeggen hij deelt het goed in, maar aerodynamica technisch lijkt het me toch totaal inefficiënt tov even aan te zetten om in het wiel te geraken. Blijkbaar niet explosief genoeg, wat met zijn aspiraties wel echt een zwakke plek blijft.
Hij deed bij de finish een Urantje - Champoussin kwam nog even via de andere kant onderdoor.
Bij SPorza spreken ze van gebroken hand - kon niet meer remmen met links - en lichte duizeligheid (ging blijkbaar plat op zijn gezicht, aldus ploeggenoot). En dan nog op 27s binnenkomen...