Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Wereldkampioen Remco Evenepoel wint Luik-Bastenaken-Luik weer na groots nummer
Remco Evenepoel heeft voor het tweede jaar op rij Luik-Bastenaken-Luik gewonnen na een indrukwekkende solo. De wereldkampioen van Soudal Quick-Step maakte het verschil op de Redoute, loste vervolgens Tom Pidcock en werkte daarna de laatste 30 kilometer richting Luik solo af. Het gedroomde duel met Tadej Pogačar kwam er niet door een vroege valpartij van de Sloveen.
Al kort na het startsignaal ontstond de kopgroep van de dag. Lars van den Berg (Groupama-FDJ) was de enige Nederlander vooraan, terwijl Johan Meens (Bingoal WB) en Ruben Apers (Team Flanders-Baloise) voor de Belgische inbreng zorgden in de vlucht van in totaal elf renners.
Ook Jason Osborne (Alpecin-Deceuninck), Mathis Le Berre (Arkéa-Samsic), Paul Ourselin (TotalEnergies), Georg Zimmermann (Intermarché-Circus-Wanty), Fredrik Dversnes (Uno-X), Simone Velasco (Astana Qazaqstan), Alexandre Balmer (Jayco AlUla) en Héctor Carretero (Equipo Kern Pharma) zaten mee. De elf pakten ruim vier minuten voorsprong.
De kopgroep van de dag – foto: Cor Vos
Vroege opgave Tadej Pogačar
Alle ogen waren vooraf natuurlijk gericht op wereldkampioen Remco Evenepoel, die bij de start opviel met zijn witte koersbroek, en Amstel Gold Race- en Waalse Pijl-winnaar Tadej Pogačar. Ruim 170 kilometer voor de finish kreeg de wedstrijd een flinke klap te verwerken.
Letterlijk, want Pogačar was betrokken bij een zware valpartij. UAE Emirates probeerde de Sloveense topfavoriet nog terug te brengen, maar dat was tegen beter weten in. Pogačar moest met een polsblessure opgeven, en dus kwam het gedroomde duel er niet in deze 109e editie van La Doyenne. De druk kwam daardoor vooral op de schouders van Soudal Quick-Step te liggen.
De Belgische ploeg nam het initiatief richting de heuvelzone, die ongeveer 100 kilometer van de finish begon. Het peloton begon daardoor aan die fase met twee minuten achterstand op de kopgroep, waar ook een flinke schifting plaatsvond. Op de Côte de Wanne volgde vervolgens de eerste anticipatie-aanval van Jan Tratnik, die gevolgd werd door Valentin Madouas en Magnus Sheffield.
Jan Tratnik imponeert
De Sloveen van Jumbo-Visma was op dreef, want hij gooide eerst Madouas en later op de Stockeu ook Sheffield overboord. De ploeg-Evenepoel hield daarachter de controle, maar dunde ook het peloton uit. Onder meer Enric Mas, Mikel Landa, Benoît Cosnefroy en Alexey Lutsenko moesten al vroeg lossen. Ook voor Julian Alaphilippe ging het te hard; Louis Vervaeke en Ilan Van Wilder waren de laatste helpers van Evenepoel.
Defoto: Cor Vos
Tratnik sloot 65 kilometer voor de meet bij Van den Berg, Osborne, Ourselin, Zimmermann en Velasco aan. Zij waren de laatste overblijvers uit de vlucht, maar moesten op de lange Col du Rosier een voor een lossen bij Tratnik. Alleen Velasco ging met hem mee over de top, een kleine minuut voor de favorietengroep. Alleen de Côte de Desnié (1,6 km aan 8,1%), La Redoute (1,6 km aan 9,4%), Côte des Forges (1,3 km aan 7,8%) en La Roche-aux-Faucons (1,3 km aan 11%) volgden daarna nog in het laatste koersuur.
Op de Desnié volgden er wat speldenprikken in het peloton, maar Van Wilder counterde de pogingen van Bauke Mollema en Pavel Sivakov. Het was vervolgens wachten op de Redoute, waar Tratnik en Velasco met minimale voorsprong aan begonnen. Voor Quinten Hermans was het daar al boeken toe, door mechanische pech stond hij vlak voor de Redoute stil.
Langverwachte aanval Remco Evenepoel
Op de flanken van de Redoute was het wachten op de demarrage van Evenepoel, die gelanceerd werd door Van Wilder. De versnelling van de wereldkampioen volgde vlak voor de top. Hij sloeg meteen een gat, maar dat was nog geen definitief gat. Alleen Tom Pidcock wist, op zijn tandvlees, aan te sluiten in de afdaling van de Redoute.
Remco en de Redoute – foto: Cor Vos
Door een parcourswijziging lag nog een klein hupje na de Redoute, en uitgerekend daar gooide Evenepoel Pidcock overboord. Het was op pure power dat de wereldkampioen de Brit achterliet, waardoor een solo van 30 kilometer wachtte voor Evenepoel. Het gat met Pidcock was binnen no time 25 seconden. Daarachter volgden ploegmaats Giulio Ciccone en Mattias Skjelmose, die weer gevolgd werden door een groep met onder meer Tiesj Benoot, Romain Bardet en Ben Healy.
In de stromende regen moest Evenepoel wel geconcentreerd blijven, maar omdat hij zijn voorsprong vergrootte tot meer dan een minuut hoefde hij geen risico’s meer te nemen. Alleen pech of een valpartij voor de titelverdediger kon de strijd om de zege nog spannend maken.
Spannende strijd om plek twee en drie
De strijd om de podiumplaatsen achter Evenepoel was wel interessant, want Pidcock zakte terug in een grote elitegroep. Met ruim 1.20 minuut achterstand begonnen ze daar aan de Roche-aux-Faucons, de laatste grote hindernis van de dag. Healy en Santiago Buitrago beschikten daar over de beste benen, maar zij konden niet echt wegrijden van de rest. Pidcock kon daardoor de sprong maken naar de twee.
Ondertussen was een stoïcijnse Evenepoel uitgelopen naar anderhalve minuut. Niets stond een tweede zege op rij in La Doyenne in de weg voor de wereldkampioen met het rugnummer 1. In de laatste drie kilometer had hij alle tijd om te lachen naar de camera, de benen los te schudden en de overwinning te vieren.
Pidcock sprintte ruim een minuut later naar de tweede plaats, voor Buitrago en een moegestreden Healy. Valentin Madouas volgde daar weer achter op de vijfde plaats, voor Guillaume Martin en Tiesj Benoot.
Buitrago, Evenepoel en Pidcock: allemaal 23 jaar oud – foto: Cor Vos
In de RIDE Magazine Zomergids 2025 (€12,50) lees je een uitgebreid interview met wereldkampioen Tadej Pogačar. De Sloveen kwam spontaan naar de Alpecin Barbershop voor een knipbeurt en dat draaide uit op een interessant interview. Pogačar praat over het pakken van KOM's en het nastreven van nieuwe doelen. Bestel jouw exemplaar van het zomernummer 2025 van RIDE Magazine hier!!
Hopelijk blijven zowel Roglic als Evenepoel fit in de Giro, anders wint er iemand heel gemakkelijk.
Want wie is eigenlijk favoriet voor plek drie in de Giro?
Valter overigens natuurlijk gelijk met dat gangmaken van de complete soudaltrein in de koers. Bijna nog erger dan Don Leo. Wat een aanfluiting en wederom koersvervalsing. Chapeau btw tevens voor Tratnik, komeet Healey en Pidcock.
Ook vandaag weer, de laatste 10km leek het werkelijk alsof hij naar huis fietste na een trainingsrit.
Ongelooflijk knap, en sensationeel dat iemand zóveel harder dan de rest fietst. Maar het doet me weinig.
Het slaat nergens op natuurlijk maar het is net er bijvoorbeeld een beroepsrenner meedoet bij de amateurs, dat kwam vroeger wel eens voor bij de voorjaarswedstrijdjes. En dan zag je dat enorme logische verschil, wat de uitslag eigenlijk een kennisgeving maakte. Datzelfde voel ik nu ook bij Evenepoel, de uitslag is een formaliteit, want ja hij kan gewoon veel harder fietsen dan de rest.
En daar doe ik hem wel te kort mee eigenlijk.
Maar in plaats daarvan reden ze het gat naar Tratnik bijna zelf dicht, en brachten ze Evenepoel en Van Wilder in een zetel naar de voet.
Of het uiteindelijk een andere winnaar opgeleverd had is maar de vraag. Maar nu lag in ieder geval de koers tactisch gezien ineens in de plooi toen Pidcock moest lossen en er niemand meer voor reed.
Chapeau Remco...
Pogacar de allergrootste? Nee hoor, plaats Remco daar maar bij.
Jammer van het duel , maar volgens sommigen hier zat Pogacar toch al in een dalende vorm, die had echt geen kans vandaag
Gaan we het nu ook over de stuurmanskunsten van Pogacar hebben, of is het wachten tot Remco nog eens valt en het het er dan over hebben? Of gewoon aanvaarden dat het iedereen kan overkomen
Gewoon genieten en blij zijn dat we nog iemand van het kaliber Pogacar hebben.
Karl die wat mij betreft definitief door het ijs zakt, daar luister ik nooit meer naar. Excuus dat ik dit ga zeggen, maar het leek bijna alsof Karl er gewoon hitsig van werd. Bewonderingswaardig dat José er niet ongemakkelijk van werd.
LBL lijkt wel iets aan status hebben ingeboet, wordt momenteel teveel gemeden door zowel de grote ronde top als de klassieker top. Misschien een idee om het naar het najaar te verplaatsen? Dan krijg je een mooi blok met RvL, en met een heuvelachtig wk is dat dan voor klimmers na de tour de belangrijkste periode van het jaar.
Vreemde reactie. Nergens in mijn reactie maak ik de vergelijking met het deelnemersveld in de AGR en Waalse Pijl. Daar was het deelnemersveld van soortgelijke aard, maar dat zijn geen monumenten. LBL is dat wel. Zoals je eigen reactie al impliceert kende LBL eenzelfde deelnemersveld als zijn niet monumentale voorgangers. Dan spreek je dus relatief van een mager deelnemersveld, waarmee ik overigens niet probeer te zeggen dat deze overwinning van Evenepoel niet ‘telt’ of iets dergelijks.
En ook een pak hoger dan de Waalse Pijl, die zelf dan weer duidelijker beter bezet was dan de AGR.
hij won lbl 2022 omdat pogi niet meedeed, hij won lbl 2023 omdat pogi viel, hij won de vuelta omdat roglic viel, hij won het wk omdat mathieu slecht had geslapen.
maar je mag niet suggereren dat hij lombardije had gewonnen zonder val, want dat slaat nergens op
Jullie leggen mij talloze uitspraken en/of veronderstellingen in de mond die niet van mij afkomstig zijn. Ik constateer, losstaand van de winnaar, dat enkele toppers voor LBL verstek laten gaan, een tendens die ik de laatste jaren steeds vaker meen terug te zien. Dat hier dergelijke bizarre, welja, haast paranoïde, conclusies uit worden getrokken, zegt meer wat over de eigen angst.
Stop met zeveren man. Je conclusies trekken op niets en zijn op onwaarheden gebaseerd. LBL had net het sterkste deelnemersveld van alle klassiekers.
Het begint er inderdaad steeds en steeds meer op te lijken dat die nare val in Lombardije uitstel van exercities was ja. Onderhand weet ik wel zeker dat hij die ook gewonnen had. Pogi was er immers niet bij en de rest waren ‘niet het sterkste deelnemersveld’
Dat doe ik zeker. Het zijn namelijk helemaal geen misdragingen, gewoon een vorm van sociale onhandigheid. Ik heb op mijn werk ook weleens een harde grap gemaakt over iets waar op dat moment een collega heel veel moeite mee had in het leven. Ik heb hier mijn oprechte excuses voor aangeboden. Een jaar later heb ik gewoon mijn baan nog en kan ik het prima vinden met die collega.
Ik dacht dat ik de enige was die van ellende vertrokken is bij de Sporza uitzending en uiteindelijk bij de NOS was beland...
Maar daar is het dus misgegaan. De vergelijking die jij maakt met jezelf en met Nelissen: jouw collega had het er moeilijk mee, Marijn de Vries ook. Jij hebt je verontschuldiging aangeboden, bij Marijn is niks gebeurd. Ondanks dat ze het heeft aangegeven bij de leiding, werd er niks mee gedaan en een jaar later werd ze weg gekeken en was ze niet meer welkom!
Als je dan nog beweert dat het aan Marijn ligt, dan heb je het niet helemaal gesnapt de afgelopen jaren!
Misschien er al eens over nagedacht dat Remco gewoon zo ontiegelijk hard reed dat Pidcock compleet paraplu zat? Was ook zo bij Cancellara, die mocht je ook geen 10 meter geven alleen reed die altijd zo snel.
Valpartij op zo ver van de meet gebeurd dat je geen enkele conclusie kunt trekken over hoe Pogacar het vandaag had gedaan. Als hij op 15 km na een koppeltijdrit er lag kun je beginnen, maar niet nu.