Weekendinterview: Daan Olivier
foto: Sirotti
zondag 14 juni 2015 om 08:00

Weekendinterview: Daan Olivier

Een week geleden maakte Daan Olivier (22) bekend zijn profcontract bij Giant-Alpecin te hebben ingeleverd. De lastigste beslissing uit zijn nog jonge leven was het gevolg van een reeks tegenslagen en twijfels. Na anderhalf seizoen als beroepswielrenner wil hij zich nu richten op een maatschappelijke carrière. In het Weekendinterview blikt hij voor de allerlaatste keer terug op wat hij zelf noemt Daan de wielrenner.

Met lichte tegenzin stemt hij in nog één keer vragen te beantwoorden over zijn indringende beslissing. Waar voor de buitenwereld het nieuws als een verrassing kwam, was de bekendmaking voor Olivier de laatste bladzijde in een inmiddels dichtgeslagen boek.

Tweemaal eerder in zijn wielercarrière stond hij op een kantelpunt. De eerste keer dateert al van 2013, in zijn laatste jaar als belofte bij het Rabobank Development Team raakte hij overtraind. Het profcontract bij het toenmalige Argos-Shimano, dat hij al in april dat jaar tekende, motiveerde hem te blijven fietsen. Toen een jaar later zijn eerste wedstrijd als beroepswielrenner volledig mislukte door een harde val kreeg zijn vertrouwen weer een knauw. De genadeklap kwam eind maart 2015. Na opnieuw een zware valpartij, in de vierde etappe van de Ronde van Catalonië, keerden de twijfels weer terug. Na deze nieuwe tegenslag gaf hij voor het eerst toe aan de gevoelens die hij lange tijd probeerde te negeren en stapte naar de ploegleiding. Die gaven hem alle ruimte om na te denken.

Bij de profs is het plezier in wedstrijden fietsen langzaam verdwenen en voor een beroepswielrenner is dat toch vrij essentieel.

Vorige week werd zijn beslissing bekend, wat leidde tot een stortvloed aan reacties. “Mijn telefoon heb ik die avond bewust op stil gezet. ’s Avonds laat heb alle berichtjes gelezen. Iedereen was vooral erg medelevend, daar ben ik heel blij mee. Mensen vinden het knap dat ik zo’n lastige keuze heb durven maken, maar natuurlijk vinden ze het ook jammer dat ik stop als beroepswielrenner. Voor mijzelf is dat niet anders. Op mijn vijftiende ben ik begonnen met fietsen met maar één doel: prof worden. Die droom heb ik gerealiseerd. Maar bij de profs is het plezier in wedstrijden fietsen langzaam verdwenen en voor een beroepswielrenner is dat toch vrij essentieel. Met de motivatie die ik nog had, was ik voor de ploeg geen toegevoegde waarde meer. Op het moment dat je zó met jezelf in strijd bent en afvraagt ‘wat doe ik hier?’, dan doe je je werk niet goed en ben je je geld niet waard. Er zijn zat andere talenten die een betere instelling hebben dan ik en die hun werk daardoor beter doen. Voor die talenten is nu een plek vrij gekomen en dat geeft mij een beter gevoel.”

Hoewel Olivier klaar is met het topsportleven zegt hij de wielerwereld ook te gaan missen. “Het heeft mij een heel hoop gegeven en gebracht. Ik fiets nog steeds graag, dat zal altijd blijven. Het reizen en trainen heb ik altijd mooi gevonden, alleen het koersen an sich en met name het profwereldje niet meer.”

Met een terugkeer naar het amateurpeloton is Olivier niet bezig. “Zoals ik er nu over denk blijf ik fietsen als dagbesteding en ga ik weer lekker schaatsen, dat is eigenlijk de sport die ik het mooist vind. Schaatsen heb ik altijd een mooiere sport gevonden dan wielrennen. Ik heb simpelweg voor het wielrennen gekozen omdat ik er beter in was en ergens de top in wilde halen. Het hoeft nu allemaal niet meer. Ik zit nog wel vijf of zes keer per week op de fiets, al maak ik niet meer van die enorm lange ritten. Maar puur omdat ik het leuk vind en ook omdat mijn lijf het wil. Als je zo lang topsport hebt gedaan kan je niet zomaar de fiets in de hoek zetten. Wie dat doet krijgt lichamelijke kwalen. Langzaam zal mijn lichaam wennen aan kortere inspanningen. Voor mezelf heb ik in ieder geval laten zien dat er echt wel wat in mijn lijf zit. Nu wil  ik ontdekken wat ik met mijn hersens kan doen.”

Voor mezelf heb ik in ieder geval laten zien dat er echt wel wat in mijn lijf zit. Nu wil  ik ontdekken wat ik met mijn hersens kan doen.

In september start Olivier een hbo-opleiding Commerciële Economie aan de Hogeschool Leiden, tot die tijd werkt hij een aantal dagen per week in een horecagelegenheid in Scheveningen. “Mijn persoonlijkheid is dat ik me maar op één ding tegelijk écht kan focussen. Dat is ook de reden waarom ik tijdens mijn wielerleven op school er redelijk met de pet naar heb gegooid. Nu ik voor een opleiding kies, wil ik daar 100% voor gaan. Ook dat is een reden waarom ik niet nog een paar jaar prof kan zijn in combinatie met een avondstudie. Het is bij mij alles of niets.”

Voor beroepsrenners is de zomer een periode met belangrijke wedstrijden op het programma. In minder dan een maand tijd start in Utrecht de Tour de France. Waar wielerminnend Nederland de dagen aftelt tot het Grand Départ, kan het Olivier weinig deren. Voorlopig is hij even gestopt met de sport te volgen. “Het zal wel weer terugkomen, want wielrennen vind ik nog steeds een mooie sport, maar op dit moment neem ik daar wel even afstand van. Deze zomer ben ik van plan om lekker op vakantie te gaan, als wielrenner heb ik dat niet kunnen doen. Je moet dan wachten tot na het seizoen, dus ergens in oktober. Wat ik precies ga doen, weet ik nog niet. In dat opzicht ben ik niet zo’n planner. Ik zie wel wat er verder nog op mijn pad komt.”

RIDE Magazine
22 Reacties
Sorteer op:
13 juni 2015 09:47
Leuk interview, alle respect voor de moeilijke keuze die deze jongen maakt. Toch roept het ook vragen op. Hij verloor het plezier in het wielrennen toen hij naar de profs overstapte. Dan ben ik toch wel heel benieuwd of hij dat nader kan omschrijven. Wat is er volgens hem dan precies mist in "het profwereldje", zoals hij dat noemt? Wij kunnen natuurlijk allemaal gaan raden, maar ik zou het zo graag eens horen van iemand die er bewust uitstapt en daar kennelijk goede redenen voor heeft.
13 juni 2015 10:07
@Tuubke: Zelf geen topsporter, maar het lijkt me een erg competitief en obsessief beroep. En in zo'n samengeklonterd peloton komt het helemaal tot uiting. Ook de strenge regels voor het hele dope verhaal kan ontmoedigend werken.
13 juni 2015 10:13
@tuubke
helemaal mee eens, ik mis precies hetzelfde. Het gene waar dit hele interview om draait wordt uiteindelijk niet uitgelegd.
13 juni 2015 10:32
Wat een slap interview zeg. Er wordt helemaal niks duidelijk gemaakt of doorgevraagd?

Zal hij bij zijn dertien in een dozijn HBO studie nooit zoiets hebben van "wat doe ik hier?".
13 juni 2015 10:43
@Rhohan.
Dat is nou precies wat ik bedoel: we kunnen gaan raden, maar dit was een uitgelezen kans om het eens van een betrokkene zelf te weten te komen. Eigenlijk betreft mijn vraag dus de redactie: is hierop in het interview eigenlijk doorgevraagd? Anders gezegd: dat het een wat vaag interview blijft, lag dat aan de vragen of aan de antwoorden?
13 juni 2015 10:59
Quote van artikel:
Het reizen en trainen heb ik altijd mooi gevonden, alleen het koersen an sich en met name het profwereldje niet meer.

Ik denk dat er een alinea is weggevallen, want hij zal vervolgens allicht uit hebben gelegd wat hij met dat laatste bedoelt.

Verder kan ik er niet veel meer van maken dan 'ik was overtraind in mijn laatste beloftejaar' (met profcontract al op zak en nog wel 2e worden in Parijs-Tours plus een veelbelovend eerste profjaar), 'ik ben 2x hard gevallen' (dat doen er wel meer, sommigen vallen zelfs nog vaker) en 'ik vind schaatsen eigenlijk veel leuker'.

Met een uitleg over wat er nu zo niet leuk was aan het profwereldje zou het verhaal wellicht compleet zijn, nu is het erg vaag en halfzacht.
13 juni 2015 11:05
@tuubke
Wat wil je precies horen dan? Hij vindt het profwielrennen blijkbaar gewoon niet leuk genoeg, als je je dan dag in dag uit het leplazarus moet trainen kan ik me voorstellen dat je er op een gegeven moment geen zin meer in hebt. Het is niet zomaar een baantje waar je met lichte tegenzin elke dag achter een bureau gaat zitten.
13 juni 2015 11:14
@r525, @Scotty , @Tuubke , @xistnc,

Hebben jullie het interview wel gelezen? Volgens mij is Daan Olivier helder en openhartig over de redenen van zijn besluit. Ik heb opgeschreven wat hij heeft gezegd en niet wat jullie schijnbaar willen lezen.
13 juni 2015 11:22
Nou nou Maxim, misschien moet je het zelf ook even teruglezen. Er worden vier reacties gegeven met allemaal dezelfde strekking. Dat kan toch haast geen toeval zijn?

Hij wil zich inzetten voor een maatschappelijke carriere, als hij nou longarts wil worden oid, a la, maar HBO commerciele economie staat nou niet garant voor grandioze maatschappelijke carriere.

@tendam, hij geeft aan dat hij het trainen en reizen fantastisch vindt, maar het profwereldje niet. Dan denk ik aan wat anders dan "het leplazerus trainen", maar meer als, druk, vervelende personen, etc etc.
13 juni 2015 11:22
ik kon de reacties onder dit bericht niet vinden, ze staan wel heel erg onderaan. wat heeft een overzicht van de headlines en de poll over wie wint Zwitserland met het stoppen van Daan te maken?
13 juni 2015 11:26
@tendam
Maar hij heeft het toch niet over leplazarus trainen? Hij heeft het over het 'profwereldje'. Dat is een heel ander verhaal. Hij zou het er best mee kunnen bedoelen, maar dat is net zo goed speculeren.

@Maxim
Ja, dat heb ik. Juist omdat er hier onmiddellijk een aantal kritische kanttekeningen werden geplaatst heb ik het interview gelezen vanuit het idee 'dat zal toch wel meevallen?'. Maar na het lezen kan ik die kritische kanttekeningen alleen maar steunen. Als er wel doorgevraagd is, dan ben je vergeten om dat op te schrijven. Als je niet doorgevraagd hebt, dan is dat een gemiste kans en voegt dit interview eigenlijk niet zo veel toe aan wat we al wisten.
13 juni 2015 11:35
de vraag wat hij dan niet leuk vind aan het profwereldje had best gesteld mogen worden, ja.
13 juni 2015 11:58
Olivier geeft toch aan dat het rijden van wedstrijden van 'willen' naar 'moeten' ging; en dat hij daar moeite mee heeft, maar de andere profrenners (blijkbaar) minder. Ook renners als Guldhammer en recent Morton gaven dat aan; dat ze op WT niveau het plezier in het koersen kwijt raakten.
Ik heb ook het idee dat Olivier te hoge verwachtingen van zichzelf heeft: overtraind; het geld niet waard.
13 juni 2015 12:15
Voor mij is anders kraakhelder wat Olivier bedoelt hoor. Dit metier blijkt gewoon, op meerdere vlakken niet bij zijn persoonlijkheid te passen.

Mocht hij hier de kool en de geit sparen en zaken te raden laten is dat alleen maar netjes richting zijn ex-collega's.
13 juni 2015 12:52
Ben het eens met de eerste reacties onder dit artikel.

Verder denk ik maar aan een ding bij het lezen: mentale weerbaarheid. Of liever gezegd, het gebrek hieraan.
Blijkbaar kan hij zich niet over een tegenslag (overtraind raken, vallen en blessures) zetten en dat is toch echt nodig om een prof te zijn.
13 juni 2015 13:43
Daan vergeet dat hij op de fiets ook zijn hersens kan(moet) gebruiken, rekenen, calculeren, overzien en aanvallen. Na 2x vallen al gaan twijfelen getuigt van weinig doorzettingsvermogen, nogmaals jammer, naar school kan altijd nog, terug fietsen op 26/27 wordt moeilijker.
13 juni 2015 15:01
Quote:
Verweggistan - 13 juni 2015 om 11:58
Ook renners als Guldhammer en recent Morton gaven dat aan; dat ze op WT niveau het plezier in het koersen kwijt raakten

Precies. Ik snap niet waarom daar per se over moet worden doorgevraagd, er gewoon geen lol meer in hebben mag blijkbaar niet.
13 juni 2015 16:22
Dat die jongen ermee stopt, omdat hij het plezier kwijt is geraakt kan ik best begrijpen. Maar kies dan een studie waar je iets aan hebt, je gaat me niet vertellen dat hij met plezier bij die oersaaie colleges gaat zitten.
13 juni 2015 16:37
2Tuubke, ik denk dat het probleem van Daan wel eens het verlies van het kopmanschap kan zijn. Sinds zijn juniorentijd was hij immers altijd vooraan in elke uitslag terug te vinden. Zijn sterke focus lag in het proberen te winnen van elke wedstrijd. Of het nu etappewedstrijden, klassiekers waren, Daan zat overal bij. Was er een kopgroep, Daan was steevast present! Dat leverede hem bij Rabo gelijk het kopmanschap op. Door zijn zwakke sprint werden het talrijke ereplaatsen. Qua klimvermogen was hij beter dan Kelderman. Jammergenoeg is hij meen ik door een lage testosteronwaarde door Rabo een jaar aan de kant gehouden, dat had hem geen goed gedaan. Bij het huidige SA team moest hij als knecht beginnen, een rol die hem niet lag! Daardoor heeft hij zeer waarschijnlijk moeite gekregen om de focus, waarop hij altijd "leefde" vast te houden n.l het willen winnen!
13 juni 2015 17:40
Quote: "Er zijn zat andere talenten die een betere instelling hebben dan ik en die hun werk daardoor beter doen"

Kijk, zelfkennis. Hij vindt schaatsen eigenlijk leuker, hij was mentaal niet supersterk (o.a. omgaan met valpartijen) en gunt anderen zijn plek. Verfrissend en eerlijke analyse van deze jongen. Of hij met zijn topsportverleden gelukkig gaat worden op een HEAO Commerciele Economie, vraag ik me ernstig af.
14 juni 2015 11:35
Een schoolvoorbeeld van een interview dat meer vragen oproept dan dat er antwoorden worden gegeven. Vol met open deuren en wel erg veel algemene opmerkingen. Maar als de interviewer nu hier aan toevoegt "ik heb opgeschreven wat hij heeft gezegd" dan zegt dat voldoende. Met een andere vraagstelling had je veel meer kunnen ophelderen. En je als interviewer misschien wat meer afvragen "wat wil mijn lezer weten over de achtergronden van dit besluit". Aan die laatste opdracht heeft de schrijver in ieder geval niet voldaan. De centrale vraag"wat beviel je dan niet in dat profwereldje?" ontbreekt en laat weer eens ruimte voor allerlei suggesties. Door dit soort vage interviews komen de verhalen in de wereld, of de enigszins gepikeerde schrijver dat nu leuk vindt of niet. De reacties zeggen wat dat betreft meer dan voldoende.
14 juni 2015 14:19
Ik denk dat velen ermee eens zijn dat de achtergronden die Wielerflits de laatste seizoenen heeft toegevoegd aan de platte nieuwsberichten een toegevoegde waarde zijn, maar ook honger oplevert naar meer. Hier zitten de liefhebbers die alle ins en outs willen weten. Dat verklaart de kritische houding naar dit interview. In plaats van in de verdediging schieten moet je het zien als compliment voor de gehele redactielijn en lering trekken uit deze specifieke situatie. Ik kijk uit naar het volgende interview!

Reacties zijn gesloten.